...

صاحب شاه صابر

د قافیه د حروفو له لحاظه

الف

شماره 1: ستا د قامت، ستا د وربله بلا

ب

ت

ټ

ث

ج

څ

چ

ح

خ

د

شماره 1: که د لویۍ د غرور سر یې په اسمان ولګېد

ذ

ډ

ړ

ژ

ږ

س

شماره 1: د یار د کلي د کوڅو خبرې نوري دي اوس

ش

ښ

ص

ض

ط

ظ

ع

غ

ف

ق

ک

شماره 1: شپه په وتو شوه ډېوه مړه شوه اوس دې نه راځي څوک

شماره 2: د محبت د ګلستان خبرې نه کوي څوک

شماره 3: دا څه خبره ده، دا څه اورو، دا څه وایي څوک

شماره 4: دا څه خبره ده، دا څه اورو، دا څه وایي څوک

ګ

ل

شماره 1: ما ستا د حسن د سپرلي په تکل

م

شماره 1: زه د خزانه بلد زه د پسرلو خبر یم

شماره 2: که ګلستان او که صحرا لټوم

شماره 3: چې په دې کوڅه تېریږم چې په دې لاره تیریږم

شماره 4: د جانانه غېږو خوبونه غواړم

شماره 5: لکه ګل په خپلو وینو کې موسکی شوم

شماره 6: لکه د ستورو قافله د کهکشان په قدم

شماره 7: حسن دې ژوندې وي نور څه نه غواړم

شماره 8: زه د حالاتو په دارونو زانګم

شماره 9: د سپوږمۍ د رڼا تار کې د سبا خوبونه وینم

شماره 10: زه د دردونو په ازغو د زړه زخمونه ګنډم

شماره 11: د انتظار د شوګیرې دنیا کې ژوند تېروم

شماره 12: ستا د نظر د پلوشو په سیوري ژوند تېروم

شماره 13: د ګلانو ښکالو اورم د وږمو ګنګوسې اورم

شماره 14: کله ګلاب کله لونګ راوړم

شماره 15: مړه دې و نه کاته ویده دې نه کړم

شماره 16: که ستا په مخ ستا په کاکل نه ليکم

شماره 17: زه کله د الفت د میکدو لیونی نه وم

شماره 18: د احتساب د سر نشه ماتووم

شماره 19: رنګونه پېژنم رڼا پېژنم

شماره 20: دومره بې مخه بې نوا هم نه ووم

شماره 21: یا به نظر یا به لېمه بلووم

شماره 22: کاواک کاواک اوتر اوتر ښکارم

شماره 23: زه دې زما به په رضا وتړلم

شماره 24: ګلونه پېژنم سپرلی پېژنم

شماره 25: د لېونتوب د تبې تاب ګورم

شماره 26: نور خوبونه نه وینم

شماره 27: هغه زخم

شماره 28: مینې ته درانه ګورم

شماره 29: څه ګلونه، څه رنګونه څه نغمې کړم

شماره 30: زه هغه لاس هغه ټوپک پېژنم

شماره 31: د زړه زور نوی کومه، مینه ګورمه ځان تلم

شماره 32: خدای خبر چې څنګ به دې جانانه هېروم

شماره 33: لکه سوړ اسویلی ساه واخلم دمه شم

شماره 34: د پرهر د څړیکې څړیکې نه چاپېر شم

شماره 35: ستړى ستومانه چې د کاره راځم

شماره 36: په دنیا کې د دنیا د غمه تنګ یم

شماره 37: په اباسین خفه شوم

شماره 38: چې په ککو کې ستا د مینې میکده ګرځوم

ن

شماره 1: چې په دې ښار کې د رڼا په لټون

شماره 2: د هغه ښکلي د یادونو باران

شماره 3: څه د جلوس، څه د جلسې، څه د غزا شهیدان

ڼ

و

شماره 1: چې احساس د نازنینو پرې آباد شو

شماره 2: څه د جانان څه د سپرلي د ښکلي خیال په خوږو

شماره 3: د انتظار د دار په سر ژوندي یو

شماره 4: د اسمان د زړه زخمونو، د فطرت د باغ ګلونو

شماره 5: لکه خوږمنه محبوبه چې د بڼو په ستنو

شماره 6: چې زما په زړه به درد شو

شماره 7: د ادم سمت زامنو

شماره 8: د یقين کور بيخي میرات نه شو

شماره 9: سینګار د زړه د پرهرونو کوو

شماره 10: ستوري یو، ډېوې یو، مشالونه یو

شماره 11: زړه به د مینې سمندر ګرځوو

شماره 12: اسماني تندر په خېبر پرېوتو

شماره 13: د ښايستونو د سپرلي باد ته ګلونه کرو

شماره 14: خپل پرهرونه کړل ډېوې خلکو

شماره 15: د رڼا او د رنګونو

شماره 16: له یو بله خبر یو د یو بل په زړه پوهېږو

شماره 17: په زولنو پرهرونو

شماره 18: تا نه لوګی نه شو سپېلنی نه شو

شماره 19: بې تا که هر څه وو خو هیڅ هم نه وو

شماره 20: ستا د وعدو خبرې پټې ساتو

شماره 21: هغه زړه چې شور و شر و

شماره 22: چا ته نظر چا ته لېمه ووایو

شماره 23: چا ته نظر چا ته لېمه ووایو

شماره 24: ښه وایو د زړه وایو

شماره 25: عشق کوو پښتو کوو

شماره 26: ته خو خبر يي چي په تا څه وشو

شماره 27: ما چې کوم نوم د خپل نظر په ائینه ولیکو

شماره 28: مونږ څنګ خلک، څنګ سړي یو

شماره 29: او!

شماره 30: د محبت په تاتره کې اوسو

شماره 31: څه محبت څه انتظار یې کوو

شماره 32: هغه رنګینه رنګونه نه وینو

شماره 33: ستا د وعدو خبرې پټې ساتو

شماره 34: ستا د وعدو خبرې پټې ساتو

شماره 35: که مونږه لږې سترګې وغړو

ه

شماره 1: لکه د لمر د ړومبۍ څیرې په ړومبۍ پلوشه

شماره 2: د ژوند خواږه، د درد عذاب غواړمه

شماره 3: که ستا په سترګو کې د حسن د ځوانۍ نشه ده

شماره 4: ماحول خاموشه ده فضا اوده ده

شماره 5: زیری د حسن د سپرلي ورکوه

شماره 6: د شپي د مینې د اسمان د سره

شماره 7: شوخي چې ستا په اننګو کې نه وه

شماره 8: آزادي ده، آزادي ده، آزادي ده

شماره 9: د سحرونو دنیا لرې نه ده

شماره 10: سپینې سپوږمۍ چې په مزه مزه په یره یره

شماره 11: زموږ د لاسو یې جامونه مات کړه

شماره 12: د شوګیرو د تسلسل بلا خوړلي زړه ته

شماره 13: د جانان نه د جنون د سترګو نور شته

شماره 14: د ګل د شونډو د جانان د اننګو قیصه ده

شماره 15: د شوګیر په تار کې پیرم د جانان د غم ګلونه

شماره 16: یوه ساده غوندې جینۍ ده یوه شډله پښتنه ده

شماره 17: نه مې موضوع فرسوده نه مې نظریات فرسوده

شماره 18: څه د ایلم ګلونه څه د تاترې ګلونه

شماره 19: وریځې راوله باران راوله

شماره 20: د صدو نه

شماره 21: زه اوس هم کله کله

شماره 22: د زړه له درده لېونی شوې که نه

شماره 23: اوس يې د زړونو سوزېده زده کړه

شماره 24: ستا په خورو زلفو کې شپه کوومه

شماره 25: د یارانې لوظونه مه ماتوه

شماره 26: په انګارونو کې مې ونغاړه زخمونه

شماره 27: د نازولي زړه مې ومنله

شماره 28: شرابي سترګې ګلابي رنګونه

شماره 29: زما د زړه د خوږېدو رازونه مه لټوه

شماره 30: د محبت رازونه پټ ساتمه

شماره 31: ستا لیونی یم انتظار مې کوه در به شمه

شماره 32: په دې قبر کښې دننه

شماره 33: د هغه کلي نه راغلی مېلمه

شماره 34: په پرهرونو کې سپرلي ساتمه

شماره 35: د انتظار جذبه سړه ښه نه ده

شماره 36: هم ته او هم دې تلوسه رنګینه

شماره 37: د تنکۍ مینې تنکي زخمونه

شماره 38: د یار له مخه وېرېده، شرمېده

شماره 39: د ګل په رګ د پرهر خوله تړمه

شماره 40: ما د خپل زړه تسلۍ له

شماره 41: درد مې اسوېلی کړه، بیا که ځې نو ځه

شماره 42: زه د خپل زړه زخمونه پټ ساتمه

شماره 43: تشه د ځوانۍ د ټال جوټه نه ده

شماره 44: د زړه غمونه سپکوومه ځمه

شماره 45: په زړه مې ښکې شول د یادونو بارانونه، جانانه

شماره 46: په ګودر بل شو د رنګونو مشالونه

شماره 47: زه په اختر کې د جانان کلي ته ځمه

شماره 48: نه مې څه يې او نه دې پېژنمه

شماره 49: ظالمه ياره په ما زړه وسېزه

شماره 50: ستا لیده هم حادثه ده

شماره 51: کربلا ده، تودې شګې دي، غرمه ده

شماره 52: که د زړه درزا مې ستړې ده ساه ساه ده

شماره 53: څوک دې نه وايي چې ما ته ګناه نشته

شماره 54: نور زما په ژوند کې څه دي د زړو ورځو يادونه

شماره 55: خو یا به تا او یا به ما کوله

شماره 56: سپين تنکي غانټول او سره ريدي مې درله راوړه

شماره 57: هغسې مینه کووم هغسې وفا کوومه

شماره 58: نه هغه رڼې سترګې نه باڼه وینو تیاره ده

شماره 59: د ګلونو تماشه وي کله لږه کله ډېره

شماره 60: د سمندر او د سیندونو رشته

شماره 61: خدای خبر ولې خو زه کله کله

شماره 62: د تاریخ د فلسفې نه

شماره 63: په ځان مئین یم په ځان ننګ کومه

شماره 64: چې په نصيب شوه د اسمانه شوله

شماره 65: څه زورورې وې څه زور يې کاوه

شماره 66: څنګه چې بې زړه شوه داسې خو نه وه

شماره 67: ښکاري څه بلا بدله شوې ده

شماره 68: رنګ د میکدې په بله واړوه

شماره 69: د پرهر څړیکې څړیکې شور یې کړمه

شماره 70: د انتظار په غرغره تېره شوه

شماره 71: د انتظار په غرغره تېره شوه

شماره 72: د انتظار په غرغره تېره شوه

شماره 73: د انتظار په غرغره تېره شوه

شماره 74: د انتظار په غرغره تېره شوه

شماره 75: زړه خو چې تا په مخه واخیستمه

شماره 76: اوس خو هر څه دي شپه ده

شماره 77: د محبت لمن چې چا ونیوه

شماره 78: چې ستا د سترګو د نظره نه وه

شماره 79: چې ستا د سترګو د نظره نه وه

شماره 80: چې ستا د سترګو د نظره نه وه

شماره 81: چې ستا د سترګو د نظره نه وه

شماره 82: د سمندر هوا بدله شوله

شماره 83: د سمندر هوا بدله شوله

شماره 84: تا چې زما په زړه کې تا وکړه

شماره 85: چا چې د حسن د سپرلي د خوند قیصه کړې ده

شماره 86: څه د دردونو لېوني بادونه ولګېده

شماره 87: يه د جهان د ښاېستونو خدايه!

ی

شماره 1: ستا د جبین د تماشو نه لوګی

شماره 2: په فطرت کې مې مستي ده اضطراب دی

شماره 3: د سپرلي د پېرزونو امتیاز دی

شماره 4: علامه د سپرلي زیری د سحر دی

شماره 5: د نمر شوخ مړاوی دی د تود بد نه یې دم ختلی

شماره 6: چې بې لارې مې قدم بې زړه جنون دی

شماره 7: دا وفا د کوم وطن ده، دا ښایست د کوم تهذیب دی

شماره 8: د ایلم د زړه درزا ده، د باګرام د مخ آئین دی

شماره 9: نه یو ټکی دی یو غږ دی

شماره 10: د حسن په نشه کې ليونی مخې له راغی

شماره 11: ټولې دنیا ته مې د یو سړي صفت کړې دی

شماره 12: په دې ښار کې څه کمی دی

شماره 13: چې ايمان مې په ښاېست دی چې یقین مې په سپرلي دی

شماره 14: د محبت په خوږ مې ښاد ساتلی

شماره 15: راشه چې وپېرو د زړونو پرهرونه اختر دی

شماره 16: وایه کنه حال څه دی؟

شماره 17: نن چې د چا هيڅ نه دی

شماره 18: چې زما د‌ زړه او ذهن ترجمان دی

شماره 19: چې زما د‌ زړه او ذهن ترجمان دی

شماره 20: چې زما د‌ زړه او ذهن ترجمان دی

شماره 21: تنګ د یوې شپې له انتظاره دی

شماره 22: دا ونې، بوټي، واورې او ګلونه مې وطن دى

شماره 23: د عمرونو داسې ستړی

شماره 24: ستا د مینې په نوم اوس هم ګنهګار دی

ي

شماره 1: د درد په دار مې د کاکل خبرې هېرې نه دي

شماره 2: هغه زما د زړه دنیا کې اوسي

شماره 3: ستا مړوندونو ته مې لاس نه رسي

شماره 4: نه مې ساقي، نه مي شراب یادېږي

شماره 5: د ګل ځواني د ګلبدن ځولۍ کې نه ځایېږي

شماره 6: چې په زړه مې ستا د حسن پسرلي شي

شماره 7: په زړه مې د نازونو انګارونه ږدي او ځي

شماره 8: په ګلستان کې اسویلي دېره دي

شماره 9: د ژوند په سیمه به ګلزار ورېږي

شماره 10: چې د حسن د سپرلو موسم قریب شي

شماره 11: په ګل سوکړه ده ګلبدنو ته حالات ښه نه دي

شماره 12: مستي چې پکې نه وي محبت چې پکې نه وي

شماره 13: چې نظر مې د تیارو په تت آئین شي

شماره 14: د درد و غم د بې وسۍ د الجنونو غشي

شماره 15: څوک مې د جام ملګري څوک مې د غزل ملګري

شماره 16: چې سپوږمۍ ستوري فنا شي

شماره 17: د ستورو قافلې چې د خیبر په زړه دېره شي

شماره 18: هغه مستي، هغه غورځنګ نه کوي

شماره 19: کلی خبر دی څوک دې و نه ویني

شماره 20: نه په دعا، نه په هنر کيږي

شماره 21: نوی سبق نوی کتاب غواړي

شماره 22: خون به مې واخلي قاتلانې به شي

شماره 23: څوک چې د مینې د منظره ووځي

شماره 24: حسن چې ګلونه شي رنګونه شي

شماره 25: بې کوره شي چې څوک په بې درکو پسې ګرځي

شماره 26: په چمن کې که ګلونه که ازغي مري

شماره 27: د محبت د لېونو په ژبه نه پوهېږي

شماره 28: څه ګلونه په شیشو کې، څه ګلونه د شیشو دي

شماره 29: که غزل مى ورته ووې که رڼا مى ورته ووې

شماره 30: د ژوند اهنګ د ژوند نغمه بدلوي

شماره 31: نور مې د سترګو‌‌ خوږېدو څوک‌ دي

شماره 32: ما نه زما د زړه رضا اخلي

شماره 33: حسن چې بې سره شي

شماره 34: که د خوب لیده رښتیا وي

شماره 35: په قصد خورې زلفې په شا اړوي

شماره 36: که نغمې ټولې ګونګۍ شي

شماره 37: ستا د ښائست قصه دې بیا نوې شي

شماره 38: څومره خواږه دي څومره ښه ملګري

شماره 39: چې خپل قسم خپله وعده ماتوي

شماره 40: چې زما د پرهرونو مېلمانه دي

شماره 41: ښه لګي خواږه لګي

شماره 42: چې نشه شم چې نشه شي

شماره 43: څه خواږه خواږه ګوري

شماره 44: څه خواږه کاته کوي

شماره 45: دلته مینه نه کېږي

شماره 46: اورم چې سپرلي راځي

شماره 47: غرڅنې د تورو غرونو پناه کیږي

شماره 48: په غزل او په سندره نه پوهیږي

شماره 49: د خانانو به څه وايو چې خانان دي

شماره 50: راځي د ځان سره رڼا راولي

شماره 51: د خپل نظر زورورتيا ګوري

شماره 52: چې په تیارو کې د رڼا د زړه خبرې کوي

شماره 53: وږی، تږی وي رنځور وي لیونی وي

شماره 54: چې په دروغو خوشحاليږي په رښتيا خفه وي

شماره 55: نه حوصله د انتظار لري نه مینې کوي

شماره 56: باغ و بهار دې چې په سترګو کې خبرې کوي

شماره 57: چې زما تنهايي وويني ګويا شي

شماره 58: ستړي زبيرګي نه کوي، ستم نه کوي

شماره 59: څوك نازولي نازنينه غواړي

شماره 60: د شوخه شوري چې خبرې کوي

شماره 61: څوك نازولي نازنينه غواړي

شماره 62: د زمانې د سترګو رنګ اخلي

شماره 63: وخت د ګیلې نه دی ګیله نه کوي

شماره 64: زلفي دي مه څنډه چي نه خوريږي

شماره 65: باڼه دې مه څنډه چې نه پرېوځي

شماره 66: کله يې سره کله د سرو سپينو لښکر ووهي

شماره 67: څوک یې اشرو له بلي څوک ترې لښکر جوړوي

شماره 68: د ښايستونو څه معلومه ده چې څه به کوي

شماره 69: ردې کفر کلمې ورځي

شماره 70: بد لیونی شو، انتظار نه کوي

شماره 71: شر دې سر وخوري خو له شوره وځي

شماره 72: د ګلونو ډیوې بلې تماشې دي

شماره 73: خدای خبر دوی ته به ځان څه ښکاري؟

شماره 74: د سترګو جنګ د بڼو زغرې غواړي

شماره 75: د سترګو جنګ د بڼو زغرې غواړي

شماره 76: نه لېونى او نه ملنګ پېژني

شماره 77: زما د زړه درزا خو تا پېژني

شماره 78: د زورورو زورورې کيږي

شماره 79: زرې زرې شي چې رڼا ته رسي لمر ته رسي

شماره 80: چې تر څو غرونه ولاړ وي

شماره 81: خلک هوښیار شو کشمالي نه کري

ې

شماره 1: څه مې د خوړ زړه درزا څه مې د زخمونو څړیکې

شماره 2: هغه دوه خویندې، دوه وړې سوالګرې

شماره 3: د اختر میاشت لکه د مستې پېغلې

شماره 4: په خوبونو مې د چا زلفې خورې شوې

شماره 5: جنک! د تنکو ګلو تنکو زړونو کې

شماره 6: جنګ! د تنکو ګلو تنکو زړونو کې

شماره 7: د کایناتو د ښایست مېرمنې

شماره 8: ستا جانانه سترګې مې ښه پېژندې

شماره 9: د اباسین په سینه لړې خورې

شماره 10: هم له جنونه لرې هم له خپل جانانه لرې

شماره 11: تا چې زما د حال خبر و نه وې

شماره 12: هغه وې چې ته وحشي یې

شماره 13: د ارمان ونې مې سمسورې نه کړې

شماره 14: د حسن د ګلونو د رنګونو بلې شمعې

شماره 15: که ته د خپل ښایست په نوم په کلي کې بدنام يې

شماره 16: دردونه په سینو کې پرهرونه په سينو کې

شماره 17: منم چې ته د حسن د رنګونو باډیوه یې

شماره 18: زما وجود شوې زما ساه نه شوې

شماره 19: د رواجونو د تیارو د ویرې

شماره 20: ما د ګلونو د رنګونو دلداري کړې

شماره 21: نغمې نغمې، نشې نشې خبرې

شماره 22: ته په رښتیا محبت نه پېژنې

شماره 23: د وربلونو د ګلونو قیصې

شماره 24: پخیر راغلې

شماره 25: بس مه راځه چې نه درځم چې نه کیږي خبرې

شماره 26: هر څه وو خو ته نه وې

شماره 27: ما ته د نورو د سپرلو خبرې څله کوې

شماره 28: چې مینه وه پېژنې

شماره 29: بیګا د شپې خاموشي غلې غلې

شماره 30: د تیارو په سمندر کې

شماره 31: ګورې! خو ګوره د نظره به شې

شماره 32: ګورې! خو ګوره د نظره به شې

شماره 33: زما سترګې خوبولې

شماره 34: څه د وهمونو د تيارو ووتې

شماره 35: څوک چې داغ داغ ګڼي زمونږه لیونو لمنې

شماره 36: سترګو یې اور کوو، لمبې کولې

شماره 37: سترګو یې اور کوو، لمبې کولې

شماره 38: که زمونږ تورې نه وې، زغرې نه وې

شماره 39: د ژوند صحرا ته مې د مينې باديوه راوړې

ئ

شماره 1: که د کلۍ د پېغلتوب سترګو کې مېنه غواړئ

شماره 2: په کابل مه وروئ

ۍ

شماره 1: د زلفو غر په بله واړوي د غرونو جینۍ

ر

شماره 1: بیګا مې بیا په هغو سترګو لګېدلي نظر

شماره 2: چې د چمن د هر یو ګل په ډنډر

شماره 3: د یار د کلي د کوڅې مازیګر

شماره 4: دلته امکان دی د سپرلي د سحر

شماره 5: ګران دي په ګرانه لاره تله د شعور

شماره 6: یوه ناڅاپه حادثه د نظر

شماره 7: زه د تمامې ورځې ستړی مزدور

شماره 8: د سرو لمبو د غرغرو د شوره نه دي خبر

پ

ځ

شماره 1: که د هوس د سمندره قرض کړي وریځ

ز