د درد په دار مې د کاکل خبرې هېرې نه دي

ما نه په غم کې د غزل خبرې هېرې نه دي

خور شوی ذهن مې راغونډ نشو په هیڅ خبره

چې مې د هغه خور اوربل خبرې هېرې نه دي

په هر تکل بېخوده هره اندېښنه مې خوب ښي

زما د سر ستا د څنګل خبرې هېرې نه دي

څه که زما ویران نظر یې حیراني زیاته کړه

د هغو سترګو د توکل خبرې هېرې نه دي

بیا مې په بل قسم په بله وعده مه تېر باسه

ما نه وړومبۍ وعده اول خبرې هېرې نه دي

خلقو د زمکې څه د ستورو اقتدار واخیستو

پښتنو ستاسو د ازل خبرې هېرې نه دي

یارانو هغسې صابر یم د اخلاص او وفا

لا خو مې ستاسو د محفل خبرې هېرې نه دي