ټپې

---

شماره 1: جانان په هيڅ نه رضا کيږي

شماره 2: نن مې هغه ټپه یادیږي

شماره 3: په زنګانه راته سر کېږده

شماره 4: په نیمه شپه ټپه راوکړه

شماره 5: د غم قلم، د غم کاغذ دی

شماره 6: دا اخري مسرۍ مې واوره

شماره 7: دا اخري مسره دې دا وي

شماره 8: قلم په لاس وخت، مازدیګر دی

شماره 9: دوه درې مسرۍ سړي ته بس دي

شماره 10: د دې مسرۍ ځواب مې راکړه

شماره 11: د دې مسرۍ ځواب دې دا دی

شماره 12: د دې مسرۍ ځواب دې دا دی

شماره 13: د دې مسرۍ ځواب دې دا دی

شماره 14: زړګی زما زخمي زخمي دی

شماره 15: د دې مسرۍ ځواب مې راکړه

شماره 16: د دې ټيکۍ ځواب مې راکړه

شماره 17: په زنګانه راته سر کېږده

شماره 18: راته ښکاريږي امن راغی

شماره 19: په نيمه شپه يې چيلم ډک دی

شماره 20: دا ستا په خوله سندرې خوند کړي

شماره 21: نیمه شپه وه په خوب ویده وم

شماره 22: نجونو راځئ چې لنډۍ پرېږدو

شماره 23: لنډۍ دي ډېرې څو به یې وایم

شماره 24: لنډۍ به وار په وار سره وایو

شماره 25: راځئ راځئ چې لنډۍ وايو

شماره 26: راځئ راځئ چې لنډۍ پرېږدو

شماره 27: راځه په دې ځای کې یې پرېږده

شماره 28: لنډۍ کوم، اشرفۍ نه اخلم

شماره 29: راځئ راځئ چې لنډۍ پرېږدو

شماره 30: لنډۍ به لنډې لنډې وايم

شماره 31: قلم په لاس غمونه کاږم

شماره 32: راشه دا نوې ټپه واوره

شماره 33: يوه د سوز ټپه به وکړم

شماره 34: زما د لنډيو وخت تمام شو

شماره 35: د لوپټې پلو یې وسو

شماره 36: ټپې خو وار په وار مزه کړي

شماره 37: د چم ګاونډ خلک ګواه دي

شماره 38: زه که خپه يم که خوشحاله

شماره 39: زما مثال د ملالۍ دی

شماره 40: د رغېدو تمه مې نشته

شماره 41: د ټپو/ټيکو وار راسره کېږده

شماره 42: په نیمه شپه کې یار رایاد شو

شماره 43: ښکاره دې نوم اخیستی نه شم

شماره 44: جینۍ وړه ده، نه پوهيږي

شماره 45: د ټپې وار درباندې راغی

شماره 46: ټپې مې ډېرې درته وکړې

شماره 47: زه دردېدلې ټپې وايم

شماره 48: د زړه له درده ټپې کومه

شماره 49: د زړه له درده ټپې وايمه

شماره 50: دا محترمه پېغله څوک ده

شماره 51: اتڼ په نورو ژڼو تود دی

شماره 52: په نیمه شپه دې ټپې وکړې

شماره 53: ما سره سمه سيالي مه کړه

شماره 54: ټيکۍ په وار راسره وایه

شماره 55: ټيکۍ کوه او بیا یې لیکه

شماره 56: ټيکۍ مې ډېرې درته وکړې

شماره 57: زه په مَېن سړي پوهېږم

شماره 58: د دروازې به دې ملنګ شم

شماره 59: صبر کوه، خدای به مې درکړي

شماره 60: صبر په هر څه کې پکار دی

شماره 61: صبر په هر څه کې په کار دی

شماره 62: طالبه خدای کې به مُلا شې

شماره 63: تر کلا دوې ګوتې سر لوړ کا

شماره 64: يو سر راپورته کړه کتاب نه

شماره 65: یو ګل په لاس درته ولاړه

شماره 66: سر کړه راپورته له کتابه

شماره 67: کاغذ په لاس قلم په ګوتو

شماره 68: ستا دې قسم په ذوالجلال وي

شماره 69: ستا دې قسم په ذوالجلال وي

شماره 70: زما دې قسم په ذوالجلال وي

شماره 71: ورځه ورځه تر دکن تېر شې

شماره 72: د کلي منځ کې به نارې کړم

شماره 73: زما او ستا لېونۍ مينه

شماره 74: اول مې خدای اسره بيا ته وې

شماره 75: غمازه غبرګ زامن دې ومره

شماره 76: زما له هيچا ګيله نشته

شماره 77: یو مې کتاب زړګوټی خوړين کړ

شماره 78: حجره شته، طالب يې نشته

شماره 79: په طالبانو دې اور بل شي

شماره 80: جانان به لرې له ما نه ځي

شماره 81: که ګرمه يم ناګاره نه يم

شماره 82: يار مې پخپله ما رخصت کړ

شماره 83: سپوږمۍ په منځ د آسمان راغله

شماره 84: نن مې جانان ليدلی نه دی

شماره 85: عالمه ما ته دعا وکړه

شماره 86: باغ ته دې تله مناسب نه دي

شماره 87: نجلۍ د باغ و لور ته ولاړه

شماره 88: په باغ کې مه وله ډبرې

شماره 89: ولې دې بد راسره وکړل

شماره 90: اول ياري دې په زاري وه

شماره 91: جانان دې بد کړي، زما دې ښه وي

شماره 92: جانان که بد کړي، زه به ښه کړم

شماره 93: جانانه راشه چې پخلا شو

شماره 94: په باغ کې مه ګرځه دلبره

شماره 95: یو مې له اصله رنګ ژېړی دی

شماره 96: ګل د ګلاب، بوی د سنځلې

شماره 97: په ګل ګلاب دې وويشتمه

شماره 98: په پت کې تور مسلی ښه دی

شماره 99: باغ دې د زاغ په حواله شي

شماره 100: توتي به خدای په ګلو موړ کړي

شماره 101: اصل ګل د ګلاب ګل دی

شماره 102: تبۍ راواخلئ مخ راتور کړئ

شماره 103: صبر به کړم ښېرا به نه کړم

شماره 104: صبر و خوراک، خوب و ارام مې

شماره 105: اشنا په داسې لمبو وسوم

شماره 106: بېلتانه وسوم، غیر/غم ايرې کړم

شماره 107: زړه مې له تورو وينو ډک دی

شماره 108: نم مې له سترګو نه بهېږي

شماره 109: سترګې دې زړه ته رانزدې کړه

شماره 110: بېلتون خنجر و د پولادو

شماره 111: خلک به وايي لېونۍ ده

شماره 112: په څه ناپوه طبیب مې مخ شو

شماره 113: طبیبه پوه نه يې ولاړ شه

شماره 114: که د جهان طبيبان راشي

شماره 115: د طالبانو مير به يار کړم

شماره 116: د طالبانو ياري مه کړه

شماره 117: طالبان راغلل ډلې ډلې

شماره 118: یار مې طالب له وروسته راغی

شماره 119: په سپېره بد مه وايه مورې

شماره 120: جانانه راشه ځان اوبه کړه

شماره 121: اوربل مې جګ کړه، خال مې ګوره

شماره 122: په اولنو سترګو مې ګوره

شماره 123: د پېغلې خوله د جنت ور دی

شماره 124: مخ دې فقط شکل رابع دی

شماره 125: په تصور کې مې زړه شين دی

شماره 126: د تصور تصویر مې مات شو

شماره 127: طالبان مه کړې مَېن خدايه

شماره 128: چېرې چې علم حاصليږي

شماره 129: سپوږمۍ په سر د اسمان راغله

شماره 130: اشنا راشه چې پخلا شو

شماره 131: جانانه داسې خو څوک نه کړي

شماره 132: يار راولاړ شه بیا راجار شه

شماره 133: ستا په دیدن به مړه نه شم

شماره 134: دیدن د بادو پېمانه ده

شماره 135: څراغه بلې لمبې وکړه

شماره 136: څه وشو که اوس سره جدا شو

شماره 137: ستا د قامت په تخیل کې

شماره 138: ستا د شين خال په تصور کې

شماره 139: ستا د خالونو له حسرته

شماره 140: زما همزولي ملایان شول

شماره 141: سلام عليک زه درنه لاړم

شماره 142: په ژړا مه راپسې ژاړه

شماره 143: ستا پر جفا نه يم چې ژاړم

شماره 144: ستا پر جفا نه يم چې ژاړم

شماره 145: نن خو به کاڼي بوټي ژاړي

شماره 146: په اشنايي دې نازېدمه

شماره 147: جانانه ځه په مخ دې ښه شه

شماره 148: اشنا مې لاړو اسماني شو

شماره 149: اول به کله کله غم و

شماره 150: بېلتونه څنګه دې جلا کړو

شماره 151: که زه خبره په بېلتوان وای

شماره 152: اسمان ته لار د ختو نشته

شماره 153: ما ته مه قهرېږه مورې

شماره 154: اوس به د کوم جوماتڅراغ يې

شماره 155: شپه د جمعې، وخت د ماښام دی

شماره 156: شفق يې مه بولئ عالمه

شماره 157: پرون لا دا مهال دلې و

شماره 158: پرون لا دا مهال دلې وې

شماره 159: پر زړه مې ليک د اشنا نوم دی

شماره 160: زړه ته که سل تسلي ورکړم

شماره 161: د لېونو کانه راوشوه

شماره 162: د لېونو کانه راوشوه

شماره 163: د لېونۍ ارمان پوره شو

شماره 164: زیارته تا لره درځمه

شماره 165: زیارت کوم نه رارسيږي

شماره 166: زیارت کوم نه رارسيږي

شماره 167: زیارت و تا ته نه رسیږي

شماره 168: زیارت و هر چا ته رسيږي

شماره 169: زما دې ټول عمر په دار کړ

شماره 170: که دې خندلي راته نه وای

شماره 171: که دې خندلي راته نه وای

شماره 172: که دې خندلي راته نه وای

شماره 173: زما د علم تاوان راکړه

شماره 174: که مې خندلي درته نه وای

شماره 175: ته دې د علم تاوان واخله

شماره 176: طالبان واړه مُلایان شول

شماره 177: دا ستا د علم نصيب نشته

شماره 178: که زما د علم نصیب نشته

شماره 179: علم دریاب، طالب اوباز دی

شماره 180: په زیارتو دې، وا خاونده!

شماره 181: زړه مې هلک شو راته ژاړي

شماره 182: سپوږمۍ تا وکړه سيلونه

شماره 183: سپينې سپوږمۍ تر تا ځارېږم

شماره 184: سپينې سپوږمۍ حال راته وايه

شماره 185: ستا دې قسم وي خوبه راشه

شماره 186: خلک په ټوله شپه کې خوب کړي

شماره 187: زما جانان دې دورې بند کړ

شماره 188: کاغذه ورشه په تعظيم شه

شماره 189: قلم په لاس غمونه کاږم

شماره 190: دا ستا به هېر که به دې ياد يم

شماره 191: څوک چې د چا د چينې ګل شي

شماره 192: کاغذه ورشه ورته وايه

شماره 193: کاغذ چې لولې ورته ژاړه

شماره 194: سلام سلام دی خپله ياره

شماره 195: سلام په سرو شونډو قبلیږي

شماره 196: قسم په خدای باور پرې وکړه

شماره 197: ستا دې قسم په ذوالجلال وي

شماره 198: جانانه ولوله، مُلا شه

شماره 199: زړه مې دا ستا خبرې غواړي

شماره 200: راشه زما د سينې ګل شه

شماره 201: زه به دا ستا د سينې ګل وای

شماره 202: د مسافرو ازار مه وړه

شماره 203: دنيا د سود په لور کږه ده

شماره 204: ګل له بلبل سره ښاييږي

شماره 205: څله مې توره توره بولې

شماره 206: په تورو بد مه وايه ياره/مورې

شماره 207: په تورو بد مه وايه ياره/مورې

شماره 208: که توره یم تا به رنځور کړم

شماره 209: که توره یم، تا به رنځور کړم

شماره 210: په بام ولاړه يم زنګېږم

شماره 211: باده پر باد مې سلام وايه

شماره 212: ما به و يار ته کاغذ ورکړای

شماره 213: باده د خدای روی مې دروړی

شماره 214: بېلتون په هر چا مېلمه کيږي

شماره 215: بېلتونه بس دی ظلم مه کړه

شماره 216: زما جانان دې دورې بند کړ

شماره 217: سلام ــ سلام جانه سلام دی

شماره 218: سلام دې راغی ته را نه غلې

شماره 219: قلم په لاس غمونه کاږم

شماره 220: سترګې مې ستا په لور کږې شوې

شماره 221: ستا په دیدن پسې جانانه

شماره 222: تر تا دې غم لا وفادار دی

شماره 223: چې را په یاد مې شې جانانه

شماره 224: اسمان ته وګوره چې شين دی

شماره 225: کاغذ د زړه په وينو ليک شو

شماره 226: کاغذه بخت دې مبارک شه

شماره 227: تر ما لا ته ښه يې کاغذه

شماره 228: طالبه بس دی ژړا مه کړه

شماره 229: کتابه ژر ژر تمامېږه

شماره 230: باد نن د پاسه، که د ښکې دی

شماره 231: په ګورستان کې به نارې کړم

شماره 232: زه په ارمان له دنيا لاړم

شماره 233: سترګې يې مه پټوئ خلکو

شماره 234: نصيبه وسوځې، ايرې شې

شماره 235: قلمه مات شې، بخته واووړې

شماره 236: ښېرې ازار به ورته وکړم

شماره 237: ته دې پکول په ټنډه کېږده

شماره 238: ګلان له خاورو پيدا کيږي

شماره 239: پل صراط به ورته نيسم

شماره 240: ما وېل له غمه به دې ومرم

شماره 241: ما ته قلم مشواڼۍ راوړئ

شماره 242: په يار مې سپين کفن غوړيږي

شماره 243: قبر خو سل ګزه کوهی دی

شماره 244: په تورو خاورو زما سلام دی

شماره 245: په ګورستان مې دې سلام وي

شماره 246: ولې به نه ورپسې مرمه

شماره 247: عالمه يو تر بل ځارېږئ

شماره 248: چې د اټک په پل تیریږي

شماره 249: خدای دې په علم برکت کړه

شماره 250: ډوډۍ مې وخوړه مړه شوم

شماره 251: زړګی مې داسې راته وايي

شماره 252: کتاب تمام، طالب روان شو

شماره 253: زه به د فقهې طالب یار کړم

شماره 254: زمونږ د باغ مالیاري واخله

شماره 255: سپينو پايڅو دې لېونی کړم

شماره 256: کتاب مې کوت جانان رایاد شو

شماره 257: کتابه ژر ژر تمامېږه

شماره 258: که له بکوا نه راتېر شوې

شماره 259: مورې راپاڅه لاټين بل کړه

شماره 260: ما ښاماران له غاړې تاو کړل

شماره 261: ستا له یارۍ نه به وا نه وړم

شماره 262: ښایست په ما باندې تمام و

شماره 263: د حُسن ټول دوران دې تېر شو

شماره 264: خال خو دې ما وران کړی نه دی

شماره 265: خال په پلو کله ورانيږي

شماره 266: جینۍ یاري راسره وکړه

شماره 267: مينې دې دومره لېونی کړم

شماره 268: هلکه دا څه او څه وايې

شماره 269: الله دې داسې لېونی کړه

شماره 270: جینۍ يوه خبره واوره

شماره 271: مور به مې خاورې تا ته درکړي

شماره 272: داسې جوړه به درته راوړم

شماره 273: جوړه له ځان سره سمبال کړه

شماره 274: که دې دا سپينه کوکۍ راکړه

شماره 275: هلکه تا ته حاجت نشته

شماره 276: ته چې ياري راسره نه کړې

شماره 277: ما ته دې هيڅ راکړي نه دي

شماره 278: ستا له غوسې نه، نه ډارېږم

شماره 279: زه دې په زړه باندې زخمي کړمه

شماره 280: ته دې په زړه زخمونه شمار کړه

شماره 281: خوله دې په خوله کې ما ته راکړه

شماره 282: خوله به په خوله کې درته درکړم

شماره 283: بېګا تمامه شپه بیدار وم

شماره 284: جانانه څنګه دیدن دروړم

شماره 285: دغه کنجره مور دې مړه شه

شماره 286: جانانه ولې خپه کېږې

شماره 287: اوس دې صحي خبره وکړه

شماره 288: زه د پښتون کور کې اوسېږم

شماره 289: زما د زړه ارمان پوره کړه

شماره 290: دغه ارمان به دې پوره شي

شماره 291: نامردې دا دې څه عادت دی

شماره 292: په مخ دې سره داغونه جوړ دي

شماره 293: د مخ اختیار مې یاره ستا دی

شماره 294: لکه د ستورو غوندې ښکاري

شماره 295: په پېښور کې پيدا نه شو

شماره 296: هغه زما جانان که راغی

شماره 297: ستا د سينې باغچې ته لاړم

شماره 298: هلکه څله دروغ وايې

شماره 299: خدای مې دې ستا یاري نصیب کړي

شماره 300: بس دی زما له یارۍ واوړه

شماره 301: مال دې زما واړه تمام کړ

شماره 302: ستا یارانې مزه رانه کړه

شماره 303: چې یارانې مزه در نه کړه

شماره 304: نامردې دومره پاګل نه يم

شماره 305: هلکه ته خو مَېن نه يې

شماره 306: خال دې په زنه باندې مه ږده

شماره 307: خال به په زنه باندې کېږدم

شماره 308: لکه يتيم درته ولاړ يمه

شماره 309: په جینکو کې ترس نه وي

شماره 310: پلار دې مالدارو پسې ګرځي

شماره 311: ته غریب يې، زه مالداره

شماره 312: چې مور مې تا سره رضا وي

شماره 313: ما ته یوه بله کوکۍ راکړه

شماره 314: يوه کوکۍ مې درته درکړه

شماره 315: مخ له سالو نه رابهر کړه

شماره 316: مور دې له ما سره رضا ده

شماره 317: که خدای په ګوتو باندې راکړې

شماره 318: ښه ده چې حال دې راته ووېل

شماره 319: دغه په زور به درته وښيم

شماره 320: چې دې ژړلي راته نه وي

شماره 321: بس دی له ما نه په کرار شه

شماره 322: بېګا ته بیا بیداره اوسه

شماره 323: چېرته په نيمه شپه را نه شې

شماره 324: ما ته دې هغه وخت ياديږي

شماره 325: خلک دې ټول راګوماني کړل

شماره 326: پر ما رڼا ورځ، توره شپه ده

شماره 327: پر مخ دې بیا سُرخي پيدا شوه

شماره 328: په سپينه خوله مې دې پرهر کړ

شماره 329: پېزوان دې ما اخیستی نه دی

شماره 330: پېزوان مې شرنګ له پوزې ولوېد

شماره 331: زړه مې له سترګو ګيله من شو

شماره 332: د ماما زويه رسوا به مې کړه

شماره 333: ستا یارانه دوه نیمې ورځې

شماره 334: په بلۍ ناسته مستې شاربي

شماره 335: دا د سفر مې اتم کال دی

شماره 336: له دې وطنه به دې ورک کړم

شماره 337: د سترګو یو سلايي بس دی

شماره 338: مولا دې داسې مرګی درکړي

شماره 339: د کلي يو شپېته کوڅې دي

شماره 340: زما یارۍ ته به ټينګ نه شې

شماره 341: یو خو مې ټيک څلور مې خاله

شماره 342: ما ته پينځه ګوتې د سرو کړه

شماره 343: زما پينځه وخته دعا ده

شماره 344: زمونږ پينځه وخته دعا ده

شماره 345: سختې ښېرې مې درته وکړې

شماره 346: خال مې د کونډې په مخ وليد

شماره 347: چې پېغله لور يې په کاله وي

شماره 348: کټه څلور دې بازوګان دي

شماره 349: د جدايي دې کال پوره شو

شماره 350: زما پينځه وخته دعا ده

شماره 351: زما پينځه وروڼه څادر دی

شماره 352: پينځم ارمان مې اخري ده

شماره 353: ته يو وار راغلې بېنوا شوې

شماره 354: دا نيم به يم او نيم به نه يم

شماره 355: پېغلتوب نيمه پاچاهي وي

شماره 356: عمر د باد په شان تیریږي

شماره 357: که سل اویا کلونه تېر شي

شماره 358: که سل اویا تدبیره وکړم

شماره 359: مخ دې د يو میليون روپو دی

شماره 360: په جوارګر لالي مې سر دی

شماره 361: په یوه بنګړي رانه خپه وه

شماره 362: زما يارۍ ته به ټينګ نه شې

شماره 363: پېزوان دې دوه سوه ټوټې شه

شماره 364: خاونده دیارلس کاله شپه کړې

شماره 365: د تناره لمبه دې وينم

شماره 366: لېونۍ بیا تنور لمبه کړ

شماره 367: د ظالمانو کور میرات شه

شماره 368: چې له اويا کسو پيدا وي

شماره 369: یار په سفر ځي، خولګۍ به ورکړم

شماره 370: جینۍ له څوارلسو تر شلو

شماره 371: د جینۍ مړاوې مړاوې سترګې

شماره 372: د جينۍ درې ورځې یاري وي

شماره 373: که په شپاړسمه روژه درشم

شماره 374: خوله به په زوره درنه واخلم

شماره 375: شپاړس اوولس ورځې کيږي

شماره 376: جینۍ د لسو بچو مور شوه

شماره 377: مسافري کولی نشي

شماره 378: ستا به لسمه یارانه وي

شماره 379: یار مې نهم، زه په لسم کې

شماره 380: زما د لسو کالو ياره

شماره 381: که شل او سل کلونه تېر شي

شماره 382: زړه مې بې واره درزيږي

شماره 383: زړه مې بې واره درزيږي

شماره 384: څوک چې په شنو سترګو مَېن شي

شماره 385: زما جانان له رنګه تور دی

شماره 386: په ما دې زر منه غم پروت دی

شماره 387: کلاله شپږ روپۍ به درکړم

شماره 388: دیدن په لک، خندا په زر ده

شماره 389: په ما يې زر منه احسان دی

شماره 390: د هجران زر پيالې به نوش کړم

شماره 391: پېزوان په کورمه کې جوړيږي

شماره 392: چارګل په کورمه کې بندي شو

شماره 393: لوړه دې پوزه، غټې سترګې

شماره 394: که ته له خپله ځايه راغلې

شماره 395: هسې خو ټول جانان ښايسته دی

شماره 396: چې تا پګړۍ په سر کږه کړه

شماره 397: والۍ د غوږ، پېزوان د پوزې

شماره 398: والۍ د غوږ، امېل د غاړې

شماره 399: پېزوان په پوزه کړه، خدای ياد کړه

شماره 400: پېزوان په لوړه پوزه خوند کا

شماره 401: پېزوان دې مات په پوزه راووړ

شماره 402: پېزوان په دنګه پوزه خوند کا

شماره 403: پېزوان مې بیا په پوزه جوړ کړ

شماره 404: تا چې په پوزه سور پېزوان کړ

شماره 405: د چا نتکۍ، د چا پېزوان وي

شماره 406: پوزه يې چيته، خوله يې ويته

شماره 407: چارګل دې بیا په پوزه سپور کړ

شماره 408: چارګل دې غټ پر پوزه ايښی

شماره 409: نرۍ دې پوزه، غټې سترګې

شماره 410: چارګل په پوزه کړه، خدای ياد کړه

شماره 411: چارګل په پوزه کړه، راووځه

شماره 412: تا چې ټوپۍ په ورېځو کېښوه

شماره 413: تور مېخکی په پوزه سپور کړه

شماره 414: په مخ مې مه وهه خوږېږم

شماره 415: که ته له خپله ځايه راغلې

شماره 416: خدای دې د پوزې پېزوان مات کړه

شماره 417: پېزوان زما له پوزې ورک شو

شماره 418: د پوزې سر ترېنه قيچي کړئ

شماره 419: چارګل مې بیا له پوزې پرېووت

شماره 420: نتکۍ دې چا له پوزې لرې کړه

شماره 421: زما په تُهمت جانان بندي شو

شماره 422: نجلۍ په باغ کې الوچې خوري

شماره 423: فقیره هل کړه ودرېږه

شماره 424: زړه مې سوری وينې ترې څاڅي

شماره 425: الله دې ژر تياره ماښام کړي

شماره 426: اخر به کند کچکول را واخلم

شماره 427: امسا په لاس، کچکول په غاړه

شماره 428: بې تا وطن شو، را نه پاتې

شماره 429: زما سپېره قسمت ته ګوره

شماره 430: ښه ده چې ته له سفر راغلې

شماره 431: زه درته ښکته پورته نشوم

شماره 432: خولګۍ دې پاس په خولګۍ کېږده

شماره 433: مزې خو تا وکړې سپوږميه

شماره 434: ته چې لو کړې، ګوتې به پرې کړې

شماره 435: تاوان زما د پېزوان راکړه

شماره 436: پېزوان کې سره بڅرکي نه وي

شماره 437: زرګره نغدې روپۍ واخله

شماره 438: پيزوان له تا سره ښه ښكاري

شماره 439: د محبوبې پېزوان جوړيږي

شماره 440: خوله دې په دنګه غاړه کېږده

شماره 441: خلک پېزوان ګړندی بولي

شماره 442: مخ يې اسمان، زلفې يې ورېځې

شماره 443: لیلا په باغ کې الوچې خوري

شماره 444: اوښانو بيا غاړې کږې کړې

شماره 445: پېزوان مې روڼ جوړ کړه زرګره

شماره 446: پېزوانه ته ولې دلګیر يې

شماره 447: پېزوان مې پاس په شونډو سپور کړ

شماره 448: پېزوان مې خړو اوبو ډوب کړ

شماره 449: پېزوان کودی کړه، اوبه راکړه

شماره 450: پېزوان دې ما اخیستی نه دی

شماره 451: پېزوان يې بیا په شونډو سپور کړ

شماره 452: اباسين بیا په څپو راغی

شماره 453: که سږنی اوړی خدای وکړي

شماره 454: شونډې به يې ولې پستې نه وي

شماره 455: ما درته نه وېل شرمېدمه

شماره 456: دا ساه مې ستا په غېږ کې خيژي

شماره 457: پېزوان له تا سره ښه ښكاري

شماره 458: پیزوان مې جګ کړه خوله مې واخله

شماره 459: پېزوانه څومره بختور يې

شماره 460: پېزوان دې دوه سوه ټوټې شه

شماره 461: پېزوان له تا سره ښه ښکاري

شماره 462: پېزوان مې خړو اوبو یووړ

شماره 463: ما ته وړکوټی پېزوان جوړ کړه

شماره 464: زما پرې هسې نوم بدنام شو

شماره 465: پېزوان په دنګه پوزه خوند کا

شماره 466: مخ دې اسمان خالونه ستوري

شماره 467: یو خو مې ټيک څلور مې خاله

شماره 468: تپه تياره ده نه دې وينم

شماره 469: ستا د پېزوان څلور پرې دي

شماره 470: وړوکی یار مې چیلم خور شو

شماره 471: پېزوان مې ښه جوړ کړه زرګره

شماره 472: جانان دې بل وطن ته نه ځي

شماره 473: افسوس افسوس ارمان ارمان دی

شماره 474: پېزوان مې ستا برېتو کې بند شو

شماره 475: یو کال به نور هم مسافر يم

شماره 476: پېزوان دې بيا په شونډو سپور کړ

شماره 477: پېزوان يې بيا په شونډو سپور کړ

شماره 478: پېزوانه څومره بختور يې

شماره 479: پېزوانه خانده هوسېږه

شماره 480: پېزوانه کوز شه، اوبه وڅکه

شماره 481: پېزوان په لوړه پوزه خوند کا

شماره 482: پېزوان دې مات په پوزه راووړ

شماره 483: پېزوانه تا نه ګيله من يم

شماره 484: پېزوان دې کوز له شونډو نه کړې

شماره 485: لاس په سینه ورته ولاړ یم

شماره 486: انارو نوې پاڼې وکړې

شماره 487: څنګه مې پاس په سینه پروت یې

شماره 488: په دروازه کې راته پټ وې

شماره 489: د مینې یار مې پيدا نه شو

شماره 490: زنه امام، سینه جومات دی

شماره 491: سپينه سینه درته پرته یم

شماره 492: د یار مې نوې ږیره راغله

شماره 493: تر ګلاب ګل کميس دې ځار شم

شماره 494: خلک په دښته مړز نیسي

شماره 495: په سینه خوله راته راکېږده

شماره 496: لاس په لستوڼي کې راتېر کړه

شماره 497: سبا ته بیا د جنګ وعده ده

شماره 498: خدای دې زما د سينې ګل کړه

شماره 499: زه به دا ستا د سينې ګل شم

شماره 500: ستا د سينې باغچې ته لاړم

شماره 501: هلکه څله دروغ وايې

شماره 502: هیکل دې سر په سينه کېږده

شماره 503: نور به ارمان راپاتې نشي

شماره 504: نن مې په خوب کې و لیدلی

شماره 505: نن د اشنا له لوري باد دی

شماره 506: نجلۍ پر سپینه سينه پرېوزه

شماره 507: لالی جدا له نورو خښ کړئ

شماره 508: لاس په سينه درته ولاړ یم

شماره 509: که چا رباب لیدلی نه وي

شماره 510: کله کراره کراري شي

شماره 511: غونچه په باغ کې په خندا شوه

شماره 512: قلم قلم درپسې زه شوم/غم دې زما له تندي خېژي

شماره 513: شالونګین په ژړا راغی

شماره 514: سينه دې تخت د پاچاهي دی

شماره 515: سينه دې ډاګ د ګمبيري دی

شماره 516: سينې ته غټ لونګين جوړ کړه

شماره 517: په سينه یو لالی ځاييږي

شماره 518: تور لونګين په ژړا راغی

شماره 519: زما اشنا ګل د نرګس دی

شماره 520: تور لونګین راته تیار کړئ

شماره 521: په کشميري الوان کې ګرځې

شماره 522: په کټ کې سپينه سينه اوړې

شماره 523: په کټ کې سپينه سينه اوړې

شماره 524: کاش، د اختر له ټاله پرېوزې

شماره 525: چې په لونګو دې مشهور کړم

شماره 526: ما په سينه لونګ کرلي

شماره 527: یو وار سينه په سينه راشه

شماره 528: جوخت مې سينه پورې نیولی

شماره 529: بنګړي په مينه کې ماتيږي

شماره 530: د چا به يې نور بدن خوښيږي

شماره 531: سينه دې ټال که زما ياره

شماره 532: د شاتوت سيوري ته به لاړ شو

شماره 533: ستا له اوربله ډزې وشوې

شماره 534: تر ګلاګل کميس دې ځار شم

شماره 535: لیلا په باغ کې کالي وينځي

شماره 536: پر ګودر سپينه سينه تلله

شماره 537: ټوټې ټوټې درباندې زه شوم

شماره 538: سينه کې زړه، زړه کې مې ته يې

شماره 539: باغچه په ګلو ښه ښکاريږي

شماره 540: اختره ستا له برکته

شماره 541: زما د زړه تسلي وکړه

شماره 542: ولې خپه ناست يې مَېنه

شماره 543: ما د ګودر په غاړه خښ کړئ

شماره 544: غندل دې غاړه، خوله دې ګل ده

شماره 545: اول دې قد راسره سم کړه

شماره 546: يو وار ګلاب په سينه کېږده

شماره 547: یو ځل دې سپينه سينه راکړه

شماره 548: سينه شکوم زړه راباسوم

شماره 549: ته چې همزولو کې روان وې

شماره 550: اخر به مرم پاتې به نه شم

شماره 551: اخر به ما په چړو مړ کړې

شماره 552: انارو نوې پاڼې وکړې

شماره 553: اوبه مې څکې ګلاب مې تېر شو

شماره 554: اوبه مې څکې، ګلاب مې تېر شو

شماره 555: بيا به زه تور کميس و نه کړم

شماره 556: بېګا زما په سينه پروت وې

شماره 557: پاس په سينه راته ځای جوړ کړه

شماره 558: پر سينه يو لالی ځاييږي

شماره 559: پر ګودر سپینه سينه اوړي

شماره 560: په سينه غلی راته څمله

شماره 561: په لیدو مينه نه ماتيږي

شماره 562: تهمت دې ټول زما په سر شو

شماره 563: خدای دې په داسې ځای/تنګه کوڅه کې راکړه

شماره 564: دا خو دا ستا د يارۍ ټس دی

شماره 565: د سينې باغ دې را ايله کړه

شماره 566: د جينۍ ونه د پنبې ده

شماره 567: د جينۍ ونه د بادام ده

شماره 568: زلفې دې واګې، بدن اس دی

شماره 569: سپينه سينه درته پرته يم

شماره 570: سپينه سينه مې ورته ډال ده

شماره 571: سپينه سينه مې لاله زار شوه

شماره 572: سپينې سپوږميه کبرجنې

شماره 573: ستا د سينې نارنج پاخه شول

شماره 574: که په سينه کې مې زور درکړو

شماره 575: ټينګه مې مه نيسه په غېږ کې

شماره 576: وړاندې سينې ته لاس راتېر کړه

شماره 577: د سينې جړق مې ورته ورکړ

شماره 578: سپينې سينې ته مې راخېژه

شماره 579: ستا په ديدن به زه موړ نشم

شماره 580: زما د زړه په کلا جنګ دی

شماره 581: زما دا زړه توتي دروالوت

شماره 582: جينۍ په سر دې منګی مات شه

شماره 583: سپينې سينې ته مې راخېژه

شماره 584: د سينې باغ ته مې درپرېږده

شماره 585: ستا د سينې انار پاخه شول

شماره 586: سينه دې وخورې سينه ورې

شماره 587: سينه دې تخت د پاچاهي ده

شماره 588: سينه دې تخت، زما پرې بخت دی

شماره 589: سينه دې تخت د پاچاهي ده

شماره 590: سينه دې سيند د اباسين دی

شماره 591: سينه مې فرش، زلفې بالښت دي

شماره 592: صورت مې باغ، سينه مې ګل دی

شماره 593: د سهار چرګه غاړې وخورې

شماره 594: پاولۍ دې یخ، سينه دې تخت دی

شماره 595: زړه مې توتي، سينه قفس دی

شماره 596: زما د زړه صدف دې مات کړ

شماره 597: سترګې څراغ، سينه دې باغ ده

شماره 598: اول مې پخپله سينه خوښ يې

شماره 599: ستا د سينې پر کلا جنګ دی

شماره 600: پسرلی راغی ونې ګل شوې

شماره 601: اخر يې خار له سينې وځي

شماره 602: ځان به په تا باندې قربان کړم

شماره 603: اسمانه پاس سپوږمۍ ته وايه

شماره 604: چې درنه ځم، منګول دې راکړه

شماره 605: په تا مې هر غړی پېرزو دی

شماره 606: پاس په سينه درته پرته یم

شماره 607: خوله به په زوره درنه واخلم

شماره 608: د یار سينه باغ بالا ده

شماره 609: د ګناه پېټی مې پر سر دی

شماره 610: خدایه دا پېغله مې کميس کړې

شماره 611: جدا به زه له تا نه، نه شم

شماره 612: توپک راواخله تازیان تو کړه

شماره 613: د سيند پر غاړه شومه بنده

شماره 614: سينه دې باغ مخ دې ډېوه دی

شماره 615: سينه مې فرش زلفې بالښت دی

شماره 616: سينه مې دېګ زړګی مې غوښې

شماره 617: زړه مې کباب، سينه مې دېګ دی

شماره 618: سينې ته غټ لونګین جوړ کړه

شماره 619: زه چې په برېتو کې مسکی شوم

شماره 620: زما جانان ګل د رېحان دی

شماره 621: زړه مې توتي، سينه قفس دی

شماره 622: لونګ دې پاس په سينه زانګي

شماره 623: له پالو ډک کمیس مې ولید

شماره 624: دیدن کوه مه ایسارېږه

شماره 625: دیدن دې حج، مخ دې مکه دی

شماره 626: زما د زنې خال دې ړنګ کړ

شماره 627: له غونډه کۍ زنې دې ځار شم

شماره 628: ستا د زنې تر سر ځار شم

شماره 629: د زنې خال دې بې مثال دی

شماره 630: خدای دې د قام مخکې شهید کړه

شماره 631: څو د وطن یاران خبریږي

شماره 632: په سر سرتور درته ښکاره شوم

شماره 633: مسافري به څنګه وکړې

شماره 634: یاره شمله به در په سر کړم

شماره 635: ښه دی، ککړ د یار په غم يې

شماره 636: زما د لنډې زنې خاله

شماره 637: که مور او پلار دې خدای رضا کړل

شماره 638: مخ دې کعبه، دیدن دې حج دی

شماره 639: اول دې قد راسره سم کړه

شماره 640: خالونه واړه سرداران دي

شماره 641: زما د زنې د سر خاله

شماره 642: حلالول مې مناسب دي

شماره 643: لاس دې د زنې لاندې مه ږده

شماره 644: ورکه د کور کلي ياري شه

شماره 645: زما دې څه وکړل چې لاړې

شماره 646: د زنې/شونډې خال دې مجلسي دی

شماره 647: زما دې غاښ په امبور مات شي

شماره 648: زما د زنې خال دارو دی

شماره 649: زلفو ته لنډې غوټې ورکړه

شماره 650: خدای به دې بیا راته محتاج کړي

شماره 651: زړه خو مې هغې جينۍ وړی

شماره 652: زه به ترې څنګه نه ځارېږم

شماره 653: د زنې خال دې داسې ښکاري

شماره 654: مخ دې کتاب، شونډې دې پاڼې

شماره 655: کە یار لرې بې یاره مه شې

شماره 656: که د اختر په شپه رانغلې

شماره 657: سورت یاسين راباندې وایه

شماره 658: جانانه خوله ترې لاندې باسه

شماره 659: د سپينې خولې واک مې درکړی

شماره 660: خوله مې د زنې لاندې واخله

شماره 661: خوله دې ټوپک، خندا دې ټک ده

شماره 662: خوله مې له زنې سره ستا ده

شماره 663: خوله دې کونډۍ کې را ته نيسه

شماره 664: مخ دې کابل، خوله دې خيبر ده

شماره 665: د زنې سر يې خوله کې راکړ

شماره 666: که دې شرابو ته زړه کيږي

شماره 667: ستا د سرو شونډو غلا شوه ګرانه

شماره 668: نرۍ دې ملا، نرۍ دې ورېځې

شماره 669: زنه دې ما ته خوله کې راکړه

شماره 670: خال دې په زنه باندې مه ږده

شماره 671: خال به په زنه باندې کېږدم

شماره 672: لکه د ستورو غوندې ښکاري

شماره 673: زه دې په زړه باندې زخمي کړمه

شماره 674: خدای به دې بیا راته محتاج کړي

شماره 675: د ګاونډۍ په لور مَېن شوم

شماره 676: ما يې د زنې خال ليدلی

شماره 677: پېغمبري ګل به ترې جوړ شي

شماره 678: تا چې شين خال په زنه کېښود

شماره 679: چپه کاکل دې دښمني کا

شماره 680: خدايه د مور يې ورته پام کړې

شماره 681: د اخرت بار به دې دروند شي

شماره 682: ژبه دې توره، زنه ډال کړه

شماره 683: مخ دې بې خاله ښه ښکاريږي

شماره 684: د منګوټو کتار يې جوړ کړ

شماره 685: چې مې ابۍ دادا خبريږي

شماره 686: خالونه درې په زنه کيږدي

شماره 687: خال يې په غونډه زنه ګوره

شماره 688: بدن يې باغ، زنه مڼه ده

شماره 689: قبر سوری کړه حال مې ګوره

شماره 690: د زنې خال دې را په یاد شو

شماره 691: د زنې خال دې مبارک شه

شماره 692: د زنې خال دې مبارک شه

شماره 693: د زنې سر به درنه ځار کړم

شماره 694: زنه مڼه مې د کابل ده

شماره 695: زنه مې مه تړه ادکې

شماره 696: زور مې په زنه مه کړه یاره

شماره 697: دا ستا دا غونډه منډه زنه

شماره 698: څو د وطن یاران خبریږي

شماره 699: جدايي راغله، جدا کيږو

شماره 700: جانانه پاڅه، ما ته ګوره

شماره 701: له دې لنډۍ زنه دې ځار شم

شماره 702: نن به په چیغو چیغو ژاړم

شماره 703: د ریدي ګل به ترېنه جوړ شي

شماره 704: خال يې په غونډه زنه کېږده

شماره 705: بغیر له یاره مازدیګر دی

شماره 706: د محبت په رنځ رنځوره

شماره 707: د عشق رنځوره روغ به نه شې

شماره 708: زړه مې ماشوم شو، راته ژاړي

شماره 709: راشه زمونږ کره مېلمه شه

شماره 710: په اخرت به هم دا وایم

شماره 711: اشنا مې ځي، نه راستنيږي

شماره 712: څو لېونی راپسې نه شې

شماره 713: پر زنکدن به مې ارمان شي

شماره 714: خال دې واهه خبر دې نه کړم

شماره 715: پر زنکدن دې ارمان مه شه

شماره 716: چې مسافر شې نو به څه خورې

شماره 717: زلفې خورې کړه، شونډې سرې کړه

شماره 718: شونډو دې وچ پتري نیولي

شماره 719: شونډې مې تا وسوې چیلمه

شماره 720: په جوارۍ ناسته جانانه

شماره 721: ګورګورې تورې شوې را نه غلې

شماره 722: زما په مخ دې شونډې مه ږده

شماره 723: مخ دې پټی، شونډې دې پولې

شماره 724: مخ دې پټی، شونډې یې پولې

شماره 725: انارکلۍ شونډې دې راکړه

شماره 726: د زړګي زخم مې ناسور شو

شماره 727: نتکۍ دې چا له پوزې لرې کړه

شماره 728: چارګل دې غټ پر پوزه ايښی

شماره 729: پېزوان دې بيا په شونډو سپور کړ

شماره 730: شونډې يې بوسې بوسې کيږي

شماره 731: خندا د شونډو په سر راوړه

شماره 732: ښار کې مې نوی رواج زده کړ

شماره 733: دا زه چې وچې شونډې ګرځم

شماره 734: انارکلۍ شونډې دې راکړه

شماره 735: زما د شونډو شربت وڅکه

شماره 736: زما د زړه د وينو رنګ دی

شماره 737: خدايه ګورګورې تورې مه کړې

شماره 738: د شونډو جنګ راسره وکړه

شماره 739: د برېتو څوکې دې قیچي کړه

شماره 740: په نرمو شونډو مې هم ته يې

شماره 741: په خوب کې چيغه کړم راپاڅم

شماره 742: په شونډو شونډې راته کېږده

شماره 743: ته مَېن نه يې دروغ وايې

شماره 744: شونډو مې وچ پتري نیولي

شماره 745: بېګا مې مړ په خوب ليدلې

شماره 746: يوه لحظه لکه د کال شي

شماره 747: ټيک په تندي، پېزوان په شونډو

شماره 748: د خیال اوږۍ مې ده په غاړه

شماره 749: عالمه بل دستور مې ولید

شماره 750: لیلا پلو له مخه واخیست

شماره 751: ښه ده چې شونډې مې اور نه اخلي

شماره 752: رنځوره یاره رب دې جوړ کړه

شماره 753: د ژبې سر دې خوله کې راکړ

شماره 754: د سپينې خولې خوراک مې زده دی

شماره 755: خوله مې پرون اخيستې خلکو

شماره 756: خوله دې ټوپک، خندا دې ټک ده

شماره 757: خوله دې دوکان د پتاسو دی

شماره 758: خوله دې غوټۍ د ګلاب ګل ده

شماره 759: خوله دې کتاب، شونډې دې پاڼې

شماره 760: خوله به تر شونډو لاندې درکړم

شماره 761: خولګۍ مې ستا په شونډو سره ده

شماره 762: خوله دې د سپينو زرو جام دی

شماره 763: خوله دې ګلاب، شونډې غوټۍ دي

شماره 764: چې تورو خاورو ته مې سپاري

شماره 765: زما د زړه ارمان پوره کړه

شماره 766: لاس مې ايله کړه، خوله مې واخله

شماره 767: شونډې شربت په خوله کې راکړه

شماره 768: ټيک يې په سرو شونډو مزه کړي

شماره 769: پېزوان مې پاس په شونډو سپور کړ

شماره 770: پېزوانه ته ولې دلګیر يې

شماره 771: شونډې به يې ولې پستې نه وي

شماره 772: پېزوان يې بیا په شونډو سپور کړ

شماره 773: پېزوانه تا نه ګيله من يم

شماره 774: پېزوانه کوز شه، اوبه وڅکه

شماره 775: پېزوان دې کوز له شونډو نه کړې

شماره 776: پېزوان يې بيا په شونډو سپور کړ

شماره 777: پېزوانه څومره بختور يې

شماره 778: زما پرې هسې نوم بدنام شو

شماره 779: خوله دې په دنګه غاړه کېږده

شماره 780: پېزوانه څومره بختور يې

شماره 781: هلکه ته خو مَېن نه يې

شماره 782: زمونږ د باغ مالیاري واخله

شماره 783: په وينو رنګ توره دې راوړه

شماره 784: په دنداسه دې شونډې سرې کړې

شماره 785: چې د سهار په باد ويليږي

شماره 786: چې سترګې تورې کړم شرمېږم

شماره 787: دا ستا د شونډو شربت راکړه

شماره 788: د رقیبانو دې لاس خلاص وي/شونډې په شونډو جوختې کېږده

شماره 789: شونډې دې سرې په دنداسه دي

شماره 790: شونډې دې پاڼې د ګلاب دي

شماره 791: شونډې شي بېرته، غاښ ښکاره شي

شماره 792: شونډې دې لال، غاښ دې مرجان دی

شماره 793: شونډې دې مزي د ورېښمو

شماره 794: شونډې دې لال، غاښ ملغلرې

شماره 795: شونډې شربت کړه، ما ته يې راکړه

شماره 796: شونډې شربت کړه، ما ته يې راکړه

شماره 797: شونډې يې بيا په وينو سرې دي

شماره 798: ما ته په شونډو کې مسکۍ شه

شماره 799: مخ دې کتاب، شونډې دې پاڼې

شماره 800: مخ دې کتاب، شونډې دې پاڼې

شماره 801: مخ دې پټی شونډې دې پولې

شماره 802: زما د زړه وينې دې څکلې

شماره 803: زما د زړه د وينو رنګ دی

شماره 804: که تا زما زړه ته کتلی

شماره 805: وړه جینۍ چې شونډې سرې کړي

شماره 806: که مې سرې شونډې در په ياد شوې

شماره 807: حلوا د شونډو راته کېږده

شماره 808: څوک چې د سرو شونډو عادي شي

شماره 809: زه به يې بیا بیا ږدم همزولو

شماره 810: د شونډو پاړ مې ورته يوسئ

شماره 811: شونډې به يې ولې پستې نه وي

شماره 812: سترګې ديدن وکړي، مَړې شي

شماره 813: ستا په بڼو مې زړه زخمي شو

شماره 814: زړګيه صبر شه، مه ژاړه

شماره 815: زړګي ته ډېرې پلمې وکړم

شماره 816: عاشق له رنګه نه پټيږي

شماره 817: د یار د سرو شونډو بهار دی

شماره 818: نرۍ دې ملا، نرۍ دې ورېځې

شماره 819: شونډې دې دواړه چوارې دي

شماره 820: غاښونه دُر، شونډې مرجان دي

شماره 821: جانانه ستا په محبت کې

شماره 822: په دښمن ځان ټوکر ټوکر کړه

شماره 823: په چيلم چا روږدی کړې ياره

شماره 824: په دنداسه دې شونډې سرې کړې

شماره 825: روژه په سره ګرمي کې راغله

شماره 826: په روژه ماتي يار مېلمه شو

شماره 827: ډېر په ارمان سره جدا شوو

شماره 828: خلک محفل کې خوشحالي کړي

شماره 829: جانان تر ګله هم تازه دی

شماره 830: شونډې يې پرې، په ژړا راغله

شماره 831: ما ته پخې ګورګورې راوړه

شماره 832: نرۍ يې ملا، نرۍ يې ژبه

شماره 833: د یار د سرو شونډو بهاره

شماره 834: دود یې تمام جهان نیولی

شماره 835: خبر د مرګ راغی جانانه

شماره 836: خبرې کړې شونډې دې ريږدي

شماره 837: چې ګورستان ته مې ورتګ دی

شماره 838: چې په شبنم او ګل خاندې

شماره 839: ته دې د شونډو شربت راکړه

شماره 840: توره په وینو، جانان راغی

شماره 841: رنګ مې سکور، شونډې وچې

شماره 842: شونډې مې وچې، چاودې چاودې

شماره 843: رب دې زما په غېږ کې مړ کړه

شماره 844: خدای دې زما د چای پياله کړه

شماره 845: راشه د شونډو شربت وڅکه

شماره 846: ډوډۍ به یار ته په سر يوسم

شماره 847: لکه د سرو ګلونو پاڼې

شماره 848: د غنم رنګ شونډو نشه کړم

شماره 849: ډوډۍ خو نه ده چې پرې موړ شې

شماره 850: د زړګي غوښې مې رانیسي

شماره 851: د زړه پر سر مې اور بليږي

شماره 852: دریا ته شرنګ د ګوتو ورکړه

شماره 853: د چيلم دروی به دې زه شم

شماره 854: دا په لاله کې ژاله زېب کا

شماره 855: د شونډو سور شربت به درکړم

شماره 856: د یار دې سرو شونډو بها کې

شماره 857: د یار یاري مې خوښه نه شوه

شماره 858: چې ګورستان ته مې ورکوز کړي

شماره 859: زما د زړه پرهر ناسور شو

شماره 860: ستا د سرو شونډو شربت راکړه

شماره 861: ستا د سرو شونډو غلا شوه ګرانه

شماره 862: ستا به د ښو څه نصیب نه و

شماره 863: زما د یار شونډې خُرما دي

شماره 864: زما د زړه وينې دې څکلې

شماره 865: زما په زړه یې داغ جوړ کړی

شماره 866: د زړګي زخم مې ناسور شو

شماره 867: ستا د سفر ملګري راغلل

شماره 868: عمر د نوح بە مې نصیب شي

شماره 869: طبیبه پوه نە شوې پە نبض

شماره 870: ښایست مې خپل راپورې بد شو

شماره 871: شونډې شربت کړه ما ته یې راکړه

شماره 872: شونډې دې سرې پە دنداسه دي

شماره 873: شونډې مې سرې پە دنداسه وې

شماره 874: شونډې مې سرې پە دنداسه وې

شماره 875: شونډې دې مزي د ورېښمو

شماره 876: شونډې مې وچې وچې کيږي

شماره 877: سوی په اور یم، پرې رغېږم

شماره 878: ستا له دې سرو شونډو قربان شم

شماره 879: ستا د وصال دسترخوان راغی

شماره 880: هلک د باغ لە لوري راغی

شماره 881: ورشه خبر مې ورته یوسه

شماره 882: ورځه ورځه ښې به یې خوندي کړم

شماره 883: سترګو کې غټې غټې اوښکې

شماره 884: ګلاب پە باغ کې شرمنده شو

شماره 885: نجلۍ د باغ لە لوري راغله

شماره 886: ګلاب د خدای په قدرت جوړ دی

شماره 887: کە تښتېدلی پە شا راغلې

شماره 888: کە تږی یې رانژدې کېږه

شماره 889: کاغذه ورشه ورته وایه

شماره 890: غمونه خورم د وینو غوړپ کړم

شماره 891: د غاښ نښان دې نه ورکیږي

شماره 892: که د نتکۍ خاطر دې نه وای

شماره 893: وورۍ دې سرې په دنداسه دي

شماره 894: غاښ دې په خوله کې هسې ښکاري

شماره 895: زما دې غاښ په امبور مات شي

شماره 896: خال دې د وروځو منځ کې کېښود

شماره 897: خال خو دې شین، غاړه دې سپينه

شماره 898: ته د کوهاټ په غاښي راشه

شماره 899: صدف دندان، بلوري غاړه

شماره 900: سترګې یاقوت، غاښ دې الماس

شماره 901: غم دې د غاښ له درده زیات دی

شماره 902: بخت چې له تخته راګوزار شي

شماره 903: نتکۍ په درې لاړه جوړيږي

شماره 904: د یار بې غوره عدالته

شماره 905: جینۍ په باغ کې سره مڼه شوه

شماره 906: ولې به زه ورپسې نه مرم

شماره 907: د تورو سترګو اشارت کړه

شماره 908: د سپينو غاښو دې برېښنا شوه

شماره 909: د سپينو غاښو دې برېښنا شوه

شماره 910: خاوند دې راوله جانانه

شماره 911: ستا د سينې نارنج پاخه شول

شماره 912: چټې دېرې ته چيلم راوړه

شماره 913: خوله مې د مفتو پيتي نه ده

شماره 914: غاښ دې کنډو، ږيره دې سپينه

شماره 915: سر دې اسمان، څڼې دې ورېځې

شماره 916: بېګا دې نيمه خولګۍ راکړه

شماره 917: خوله دې دوکان، غومبري رخت ده

شماره 918: خوله دې چوڼۍ، غاښ سپاهیان دي

شماره 919: خوله دې یاقوت، غاښ دې الماس دی

شماره 920: په ما دې خاورې کړې امبارې

شماره 921: په سپينو غاښو راته خاندې

شماره 922: غاښ دې په خوله کې هسې ښکاري

شماره 923: شونډې دې مزي د ورېښمو

شماره 924: شونډې دې لال غاښ دې مرجان دي

شماره 925: چې په شبنم او ګل خاندې

شماره 926: شونډې دې دواړه چوارې دي

شماره 927: غاښونه دُر، شونډې مرجان دي

شماره 928: شونډې شي بېرته، غاښ ښکاره شي

شماره 929: شونډې دې لال، غاښ دې مرجان دی

شماره 930: شونډې دې مزي د ورېښمو

شماره 931: خال په پلو کله ورانيږي

شماره 932: د یارانې مې ورته ووېل

شماره 933: هیڅ مناسب درسره نه دي

شماره 934: سپينه خولګۍ مې جوماتګۍ ده

شماره 935: سترګې دې بنګ دي کليوالې

شماره 936: زما دې تش دیدن بس نه دی

شماره 937: یو وار دې ستا په خولګۍ موړ وای

شماره 938: که ملامت شو، مخ یې تور کړئ

شماره 939: که ښکلوې، خولګۍ مې ښکل کړه

شماره 940: یو وار دې ستا په خولګۍ موړ وای

شماره 941: که چا لونګ بوی کړي نه وي

شماره 942: جینۍ چې نوې پېغله کيږي

شماره 943: کمکۍ جینۍ په یارۍ پوه شوه

شماره 944: چې مينه کړې، تُهمت به اخلې

شماره 945: زړه مې په داسې اشنا بایلود

شماره 946: د سپينې خولې واک مې درکړی

شماره 947: د سپينې خولې وږی دې نه يم

شماره 948: د سپينې خولې تږی دې نه يم

شماره 949: د زړه پرهر مې نه جوړیږي

شماره 950: صورت قفس، زړه مې ققنس دی

شماره 951: چې بخت منیر یې ورته راوړو

شماره 952: ولې به زه ورپسې نه مرم

شماره 953: واړه تاثیر د زمانې دی

شماره 954: والله بالله که به خوله درکړم

شماره 955: نوم دې په خوله اخیستی نشم

شماره 956: نه لېونی، نه سپېلنی شوم

شماره 957: نوم دې په خوله اخیستی نشم

شماره 958: نن دې کاغذ راته راغلی

شماره 959: لاس دې لستوڼي کې ښکاره شو

شماره 960: که خوله مې اخلې ژر یې و اخله

شماره 961: که تږی یې اوبه به درکړم

شماره 962: غندل دې غاړه، خوله دې ګل ده

شماره 963: صورت دې ونه، خوله دې ګل دی

شماره 964: ښکاره په خوله ویلی نشم

شماره 965: سترګې مې خپلې دي، پرې ژاړم

شماره 966: د جینۍ درې لوېشتې غړۍ ده

شماره 967: ياري د زور خبره نه ده

شماره 968: چینار به ولې هوده نه وي

شماره 969: په سپينه خوله مې یار عادت کړ

شماره 970: خوله دې په خوله کې راته کېږده

شماره 971: په سپينه خوله مړېدل نشته

شماره 972: خوله مې سپين ږیري سړي یووړه

شماره 973: هسې په خوله درنه خپه یم

شماره 974: که ګورستان ته نرۍ لار وای

شماره 975: لالی زما، زه د لالي يم

شماره 976: غاړه دې جګه راته نیسه

شماره 977: کمیس دې تور، غاړه دې برګه

شماره 978: یو وارې خوله راکړه، بیا ژبه

شماره 979: ځانمرګی برید راباندې وکړه

شماره 980: د سهار لمونځ په تیمم وکړه

شماره 981: که چیلمي يې، خوله به درکړم

شماره 982: لمن دې ټينګه خوله کې نیسه

شماره 983: چې دې خوَله کړم، خدای دریاد شه

شماره 984: د زنې سر یې خوله کې راکړ

شماره 985: که خوله دې هيڅ هم راته نه وېل

شماره 986: پر تورو بد مه وايه ياره

شماره 987: د پېغلې خوله د زړه دوا ده

شماره 988: غندل دې غاړه، خوله دې ګل ده

شماره 989: ژبه مېچه کړه، خوله کې يې راکړه

شماره 990: ژبه دې غونډه خوله کې راکړه

شماره 991: جانان مې خوله کې ژبه غواړي

شماره 992: جانان په زین کې راته کوز شو

شماره 993: جنت به ولې خدای را نه کړي

شماره 994: په سپينو غاښو راته خاندې

شماره 995: غاښ دې په خوله کې هسې ښکاري

شماره 996: د زنې سر يې خوله کې راکړ

شماره 997: نه به لالی بېرته پخلا کړم

شماره 998: ما ته په لپه اوبه راکړه

شماره 999: ژبه قلم خوله مشواڼۍ کړه

شماره 1000: سترګه د لمر تندي ته راغله

شماره 1001: که خوله دې هيڅ هم راته نه وېل

شماره 1002: په دنيا دوه څيزه مزه کړي

شماره 1003: نامردې يو وارې خوله راکړه

شماره 1004: پر دېوال هسکه شه، خوله راکړه

شماره 1005: په چیلم دوه سکروټې کېږده

شماره 1006: د خدای لپاره خولګۍ راکړه

شماره 1007: مخ دې تخته ده د عقیقو

شماره 1008: مخ دی جنت، خوله دې دوزخ دی

شماره 1009: مخ دې د خدای له نوره ډک دی

شماره 1010: مخ دې کابل خوله دې خيبر ده

شماره 1011: په ما دې کړې څه بلا ده

شماره 1012: څانګې راښکته شه خوله راکړه

شماره 1013: په خوله ويلی چا ته نشم

شماره 1014: نهر نهر به درته ګرځم

شماره 1015: بيا به دې نوم په خوله وا نه خلم

شماره 1016: يو خو دې غونډه منډه خوله ده

شماره 1017: نتکۍ مې یار په خوله کې يووړه

شماره 1018: د مسافر ازار دې نه اخلي

شماره 1019: جانان د بل د خولې سړی دی

شماره 1020: خولګۍ دې پاس په خولګۍ کېږده

شماره 1021: ستا په راتلو موزي قهريږي

شماره 1022: اوښانو بيا غاړې کږې کړې

شماره 1023: که مې اجل ستا په خولګۍ وي

شماره 1024: اباسين بیا په څپو راغی

شماره 1025: مزې خو تا وکړې سپوږميه

شماره 1026: د قلندر بابا ملنګ شه

شماره 1027: خوله د مُلا د لور خوږه وي

شماره 1028: په زړه دې يو په خوله دې بله

شماره 1029: خوله ورکوم بخيله نه يم

شماره 1030: خولګۍ به خاورې درته درکړم

شماره 1031: چې بیا يې نوم په خوله وا نه خلم

شماره 1032: د زړه خبرې په خوله نه شي

شماره 1033: پېزوان مې خړو اوبو ډوب کړ

شماره 1034: وړوکی يار مې چیلم کښ شو

شماره 1035: پیزوان مې جګ کړه خوله مې واخله

شماره 1036: جانانه ژر په منډه راشه

شماره 1037: خود به يې زه د در ملنګ يم

شماره 1038: بيا به دې نوم پر خوله وا نه خلم

شماره 1039: خوله به په زوره درنه واخلم

شماره 1040: خوله دې په خوله کې ما ته راکړه

شماره 1041: خوله به په خوله کې درته درکړم

شماره 1042: په سپينه خوله مې دې پرهر کړ

شماره 1043: مور ته داسې ځواب وايه

شماره 1044: صبر د زړه راکړې خاونده

شماره 1045: هلک وړوکی، جینۍ لویه

شماره 1046: په خوله به جنګ درسره وکړم

شماره 1047: خوله دې له ګوړې نه خوږه ده

شماره 1048: مړوند يې تاو کړه خوله ترې واخله

شماره 1049: برېتونه تاو کړه خوله مې واخله

شماره 1050: د حجرې ګوټ درباندې پرېوزه

شماره 1051: دا ستړی ژوند ستړې کيسې دي

شماره 1052: که خوله دې راکړه څه به وشي

شماره 1053: خوله د مماڼې خوا کې راکړه

شماره 1054: چې خولګۍ خورې، خاورې به وخورې

شماره 1055: خوله د ډېوې رڼا کې راکړه

شماره 1056: سپينې سپوږمې ته شه، خوله راکړه

شماره 1057: پوزه يې چيته، خوله يې ويته

شماره 1058: خوله به په زوره درنه واخلم

شماره 1059: خوله به په زوره درنه واخلم

شماره 1060: اظهار په خوله کولی نه شم

شماره 1061: خوله مې خندا ته نه جوړيږي

شماره 1062: بېلتونه دومره ظلم مه کړه

شماره 1063: بیا به دې نوم په خوله وا نه خلم

شماره 1064: په خوله به جنګ درسره وکړم

شماره 1065: بيا به دې نوم پر خوله وا نه خلم

شماره 1066: یار مې په جنګ کې په شا راغی/له سپينې تورې نه یې ترپلود

شماره 1067: نن مې د زړه ارمان پوره شو

شماره 1068: مور يې له کلي تروې/شومړې غواړي

شماره 1069: په خوله به جنګ درسره وکړم

شماره 1070: برايي چېرې وې يتيمه/مَېنه

شماره 1071: تر ما لا ته ښه يې چيلمه

شماره 1072: لالیه راشه چې خوله درکړم

شماره 1073: په سپينه توره مې ټوټې کړه

شماره 1074: په سپينه خوله مې اموخته کړې

شماره 1075: باد مې د يار له لوري راغی

شماره 1076: که ستا له لوري باد راوالوت

شماره 1077: خوله دې کونډۍ کې را ته نيسه

شماره 1078: په خوله توبې توبې وباسم

شماره 1079: نور به دې نوم په خوله وا نه خلم

شماره 1080: زما په تشې خندا مسته

شماره 1081: ډېوه رڼا کړه، خوله مې واخله

شماره 1082: چې تورو خاورو ته مې سپاري

شماره 1083: خوله دې د تریو انار دانه ده

شماره 1084: خوله درکوم بخیله نه يم

شماره 1085: د کټ په سر راته ځلېږې

شماره 1086: مسافري دې روزي مه شه

شماره 1087: یوازې خدای به پرې خبر وي

شماره 1088: مسافرۍ نه په خیر راغلې

شماره 1089: ګودر ته راغلې برابره

شماره 1090: د کور په مخ کې دې ولاړ يم

شماره 1091: په ما دې خاورې کړې امبارې

شماره 1092: په خوله دې غبرګ لاسونه کېږده

شماره 1093: هلکه دومره خواره نه يم

شماره 1094: مورجانې سپينه خوله مې ورکړه

شماره 1095: د عاشقانو دا مزاج وي

شماره 1096: اشنا مې تورو خاورو وخوړ

شماره 1097: يا دې په خوله کې کشمالو دی

شماره 1098: په مناسب دې نه پوهېږم

شماره 1099: په خپله خوله چې سوال و نه کړې

شماره 1100: جانانه راشه چې خوله درکړم

شماره 1101: دا ستا په خوله سندرې خوند کړي

شماره 1102: زه په خوله حال ويلی نه شم

شماره 1103: په خوله به هیچا ته حال نه وایم

شماره 1104: په لاره ځم، توبې وباسم

شماره 1105: نن مې پر وچو کولمو درد دی

شماره 1106: که د یار زېری په ما وشو

شماره 1107: مخ په قبله درته ولاړ يم

شماره 1108: د زنې سر يې خوله کې راکړ

شماره 1109: په خوله مُلا، په زړه بلا يې

شماره 1110: ستا د خولې ژاولې مې په خوله دي

شماره 1111: خوله مې غوښتله، را دې نه کړه

شماره 1112: جینۍ د تورو غرو ښاماره

شماره 1113: په نوابي ټوپک مه ووله

شماره 1114: دا سپينه خوله به بیا در نه کړم

شماره 1115: په انارباغ کې دې خوله راکړه

شماره 1116: په سپينه خوله دې پرهر وشه

شماره 1117: په چپه خوله باندې ګويا يم

شماره 1118: په تشه خوله دې شوم غلطه

شماره 1119: پورته په ناو راپسې راشه

شماره 1120: پرون مې خوله نه درکوله

شماره 1121: پرون يې قول د خولې راکړ

شماره 1122: ټوټې ټوټې په توره راشې

شماره 1123: ستا په نتکۍ کې شیطان ناست دی

شماره 1124: د روژه ماتي وخت کې راشه

شماره 1125: چې يارانه دې نه کوله

شماره 1126: د جینۍ درې لوېشتې غړۍ ده

شماره 1127: راشه د خان نوکري پرېږده

شماره 1128: اوس رانه لرې لرې ګرځې

شماره 1129: سپينه دې خوله، سپينې دې مټې/بانکې

شماره 1130: په سپينو غاښو راته خاندې

شماره 1131: په سپينه خوله لېونی مست دی

شماره 1132: په سپينه خوله به دې کافر کړم

شماره 1133: باز دې زما پر اوږو کيني

شماره 1134: په خوله دې نوم اخیستی نشم

شماره 1135: په خوله دې هيڅ راته و نه وېل

شماره 1136: په خوله دې هيڅ راته و نه وېل

شماره 1137: چيلم دې وڅکاوه نشه شوې

شماره 1138: چيلم مې ډک کړ له لونګو

شماره 1139: جانانه يو ځلې خوله راکړه

شماره 1140: جانانه راشه چې خوله درکړم

شماره 1141: ټوټې ټوټې زړه به راټول کړم

شماره 1142: ټپوس کوتره په خوله یووړه

شماره 1143: دوه ورځې ژوند دی، خولګۍ راکړه

شماره 1144: تیرا ته لاړ شه، بوړی راوړه

شماره 1145: ته مسلمان شه، خوله دې راکړه

شماره 1146: تا چې کوڅه کې ټوخی وکړ

شماره 1147: په غم غمجن درپسې زه شوم

شماره 1148: نه لېونی، نه سپېلنی شوې

شماره 1149: ناوې زما د باغ مالیار شه

شماره 1150: خاونده حال مې د مجنون شو

شماره 1151: څوک چې د بخت پر تختۍ ناست وي

شماره 1152: څنګه شهيد راته ولاړ يې

شماره 1153: د خولې دې خواست راباندې پور دی

شماره 1154: څراغ ته ګورم، را په یاد شوې

شماره 1155: چې یار مې لرې مسافر شي

شماره 1156: چې را په یاد شې ورکه یاره

شماره 1157: چې د سهار شبنم پرې پروت وي

شماره 1158: چې خوله ساتې ارمان به کړې

شماره 1159: چې خوله مې اخلې بسم الله کړه

شماره 1160: چې خوله يې راکړه، مرور شو

شماره 1161: چې ته لا اوس د مور په خوله يې

شماره 1162: چې سپينه خوله خورې، خاورې وخورې

شماره 1163: خدایه زړې مینې تازه کړې

شماره 1164: رب دې زمونږ کره رنځور کړه

شماره 1165: رب دې زمونږ کره رنځور کړه

شماره 1166: خدای مې دې مرګ کړي تر تا وړاندې

شماره 1167: خولګۍ به خاورې درته درکړم

شماره 1168: خولګۍ دې راکړه خوږه یاره

شماره 1169: خوله به د یار رانه څوک وخوري

شماره 1170: دا خوله دې راکړه، زړه مې واخله

شماره 1171: خوله به مې خورې، زړه به دې یوسم

شماره 1172: خوله دې په مینه راکړه یاره

شماره 1173: خوله دې د لوړ ګړنګ چینه ده

شماره 1174: خوله دې د لوړ کمره چینه ده

شماره 1175: خوله دې د زرو کوټالۍ ده

شماره 1176: خوله دې د سپينو زرو جام دی

شماره 1177: خوله دې ګلاب، شونډې غوټۍ دي

شماره 1178: خوله دې کوهی، زلفې دې بیاستې

شماره 1179: خوله مشواڼۍ، لاړې سیاهي ده

شماره 1180: خوله دې یاقوت، غاښ دې الماس دی

شماره 1181: خوله مې په بېړه بېړه واخله

شماره 1182: خوله مې پر خوله مه ږده جانانه

شماره 1183: خوله مې خندا ته نه جوړيږي

شماره 1184: خوله مې له زنې سره ستا ده

شماره 1185: د پښتونوالې درنه پته

شماره 1186: خاورې به تا ته خولګۍ درکړم

شماره 1187: له ما نه خوب کې خولګۍ واخله

شماره 1188: خوله مې د څټ له لوري واخله

شماره 1189: سپينه خولګۍ به مې و نه خورې

شماره 1190: سوال دې په کوم زيارت قبول شو

شماره 1191: یار مې د سرو غنمو لو کا

شماره 1192: یار مې د ډاګ ګرميو سوی

شماره 1193: خوله مې سپين ږيري سړي يووړه

شماره 1194: خوله مې سپين ږيري سړي یووړه

شماره 1195: خولګۍ دې خورمه نه مړېږم

شماره 1196: خولګې دې راکړه/را نه کړه په خندا شوې

شماره 1197: خولګۍ د مرګ په سوک ماتيږي

شماره 1198: خولګۍ دې راکړه موړ دې نه کړم

شماره 1199: خولګۍ دې سره لکه ګلاب ده

شماره 1200: خولګۍ مې خوره څو يې خوړای شې

شماره 1201: خولګۍ مې ستا په شونډو سره ده

شماره 1202: خوله به له خپله یاره ځار کړم

شماره 1203: خوله يې ډېوه، لاړې يې تېل

شماره 1204: خوله يې په پاستي کې حلوا ده

شماره 1205: خوله به مې ستا وي خوږه ياره

شماره 1206: خولې ته مې تور اسوېلی راغی

شماره 1207: خوله دې له اصله تکه سره ده

شماره 1208: خوله دې په خپله رضا راکړه

شماره 1209: خوله دې په مينه راکړه ياره

شماره 1210: خوله دې ټوپک، خندا دې ټک ده

شماره 1211: خوله دې چوڼۍ، غاښ سپاهیان دي

شماره 1212: خوله دې د زرو کټوري ده

شماره 1213: خوله دې شربت کړه، ما ته يې راکړه

شماره 1214: خوله مې د خولې د پاسه کېږده

شماره 1215: خوله خو د خولې د پاسه خوند کا

شماره 1216: خوله مې ترې غوښته، غېږ/ژبه یې راکړه

شماره 1217: خوله مې په خوله مه ږده جانانه

شماره 1218: خوله مې تر هغو ژڼو جار کړې

شماره 1219: خوله مې خُرما، زلفې مې څانګې

شماره 1220: خوله مې د زنې لاندې واخله

شماره 1221: خوله مې د لوړ کمر چينه ده

شماره 1222: خوله مې غوښته خو را دې نه کړه

شماره 1223: خوله د وړې يا د زړې ده

شماره 1224: خوله مې واړه هلک ته ورکړه

شماره 1225: یار مې په توت کې خولګۍ غواړي

شماره 1226: له خوبه ويښ شه، ځوانیمرګ شې

شماره 1227: اختر خو راغی جانان نشته

شماره 1228: اوس به له تا خوله درېغ نه کړم

شماره 1229: اوس به خولګۍ درځنې جار کړم

شماره 1230: بيا به دې نوم په خوله وا نه خلم

شماره 1231: سپينې سپوږمۍ ته شه خوله واخله

شماره 1232: بوټي راټول کړه اور پرې بل کړه/ډېوه کړه بله، خوله مې واخله

شماره 1233: جانانه بد مې اموخته کړې

شماره 1234: د سپينې خولې بلا دې واخلم

شماره 1235: د سپينې خولې بيه دې واخله

شماره 1236: د اخرت پېټی دې رادروند کړ

شماره 1237: د سپينې خولې بښنه وکړه

شماره 1238: د سپينې خولې دې داسې خوند دی

شماره 1239: د سپينې خولې مزه دې يوړه

شماره 1240: د سپينې خولې واک مې درکړی

شماره 1241: د سپينې خولې سوال مې قبول کړه

شماره 1242: خوله دې له دواړو خواوو راکړه

شماره 1243: د پېغلې خوله شینکی کارېز دی

شماره 1244: د وطن دود به سره وکړو

شماره 1245: د اندېښنو تصور مه کړه

شماره 1246: د اندېښنو تصور مه کړه

شماره 1247: خوله يې پېچلې معما ده

شماره 1248: دا زه چې غټې غټې وايم

شماره 1249: يو ځلې راغی، خوله مې ورکړه

شماره 1250: رنځور اشنا ته مې خوله ورکړه

شماره 1251: بېګا ماښام مې خولګۍ ورکړه

شماره 1252: خوله دې دوکان، غومبري رخت ده

شماره 1253: د مسافر د ارمان مرګه

شماره 1254: د مازدیګر لمر غوټه کيږي

شماره 1255: د لونګين په پړک راخېژه

شماره 1256: راځه چې شرعه په مُلا کړو

شماره 1257: د کاذبانو ژبه پرې کړه

شماره 1258: د غمازانو له هیبته

شماره 1259: د زورورو مې یاري کړه

شماره 1260: د ژبې سر دې خوله کې راکړه

شماره 1261: زنه دې ما ته خوله کې راکړه

شماره 1262: د ژبې سر دې خوله کې راکړ

شماره 1263: له خندا ډکه خوله دې راکړه

شماره 1264: د پېغلې خوله تنکی ګنی دی

شماره 1265: په دعاګانو به دې وژنم

شماره 1266: د پېغلې خوله سپينکی څراغ دی

شماره 1267: ډمبری خورم خوله مې مېږی شوه

شماره 1268: د پېغلې خوله د زړه دوا ده

شماره 1269: يار مې رنځور په کټ کې پروت دی

شماره 1270: ستا د خولګۍ داسې مزه ده

شماره 1271: زه پرې له سر و ماله تېر يم

شماره 1272: زما مغروره ناپوه یاره

شماره 1273: زما دې زړه ټوټې ټوټې کړ

شماره 1274: زما د بخت پياله چپه شوه

شماره 1275: زما دې زړه زرې زرې کړ

شماره 1276: زما نېکي دې لېمه سپين کړل

شماره 1277: سپينه دې خوله، سپين دې ځنځير دی

شماره 1278: سپينه خولګۍ زه درسره يم

شماره 1279: سپينه مې خوله، سپين مې ځنځیر دی

شماره 1280: سپينې خولګۍ ته مې راخېژه

شماره 1281: د قلندر بابا ملنګ شه

شماره 1282: د سپينې خولې نظر مې واخیست

شماره 1283: د نیمې شپې راتګ مې خوښ دی

شماره 1284: د جنازې بازو مې نيسه

شماره 1285: د نيمو شپو راتګ دې ځار شم

شماره 1286: سپينې خولګۍ ته به در درومم

شماره 1287: د سپينې خولې تن راته کېږده

شماره 1288: تر دې خروړي سپي راتېر شه

شماره 1289: اول وړه وم لېونۍ وم

شماره 1290: سترګو ته رنګ د رنجو ورکړه

شماره 1291: جانان د بل د خولې سړی دی

شماره 1292: چې را په ياد شې د ګل څوکې

شماره 1293: سپينه خولګۍ دې لنګه غوا ده

شماره 1294: د سپينې خولې قېمت دې وايه

شماره 1295: که خولې مې اخلې، ژر يې اخله

شماره 1296: ښه ده چې شونډې مې اور نه اخلي

شماره 1297: رنځوره یاره رب دې جوړ کړه

شماره 1298: د ژبې سر دې خوله کې راکړ

شماره 1299: خوله دې ټوپک، خندا دې ټک ده

شماره 1300: خوله دې غوټۍ د ګلاب ګل ده

شماره 1301: زه اسوېلی کولی نه شم

شماره 1302: تنکۍ ځوانۍ دې لېونی کړم

شماره 1303: خدای دې د خولې لاړې دارو کړه

شماره 1304: يار بې وفا راته معلوم شو

شماره 1305: چې مينه کړې، تُهمت به اخلې

شماره 1306: زړه مې د خولې په وینا نه دی

شماره 1307: له خولې مې تورې وينې لاړې

شماره 1308: چې کليواله مې ګڼلې

شماره 1309: په زیارتونو به جوړ نه شم

شماره 1310: په لاره ځم، ټوله زنګېږم

شماره 1311: پر عاشقانو رحم وکړئ

شماره 1312: پاس په کمره ولاړې زرکې

شماره 1313: اميره ستا نوکران ډېر دي

شماره 1314: پاس د اسمان ستورو ته ګوره

شماره 1315: جنګ د بڼو لاندې په کار دی

شماره 1316: زما د زړه په تخته ليک شو

شماره 1317: د سپينې خولې ياران دې ډېر دي

شماره 1318: په تور توپک ويشتلی جوړ شو

شماره 1319: د سیالۍ ژوند مې نصیب نشو

شماره 1320: ستا د شیرینې خولې کاغذ دی

شماره 1321: جانانه ته په زړګي ټګ وې

شماره 1322: که سپينې خولې ته دې زړه کيږي

شماره 1323: د سپينې خولې ستر مې مات شو

شماره 1324: اموخته باز مې رانه لاړو

شماره 1325: هر څه چې تېر شي، هغه هېر شي

شماره 1326: د کابل سينده له تا ځار شمه

شماره 1327: یا د لاله په ګل شبنم دی

شماره 1328: د یار په غم مې زړه کباب شو

شماره 1329: له خولې مې آه وځي ناڅاپه

شماره 1330: د هغې خولې به څه مزه وي

شماره 1331: زما د زړه د کور ملوکې

شماره 1332: د مجنون پېښې په ما وشوې

شماره 1333: خدایه مماڼې پخې مه کړې

شماره 1334: خدایه په جنګ کې بری راکړې

شماره 1335: خبرې ډېرې پکار نه دي

شماره 1336: جنګ د بڼو لاندې په کار دی

شماره 1337: جانان په ګلو کې ویده دی

شماره 1338: رب دې زما په شانې یار کړه

شماره 1339: توره تيرا، تورې یې ونې

شماره 1340: له خولې مې سېل د وینو راغی

شماره 1341: له خولې مې شنه دودونه خيژي

شماره 1342: د خولې خندا دې راسره ده

شماره 1343: په سالنډۍ دې چيلم پرېښود

شماره 1344: په تورو سترګو اشارت کړه

شماره 1345: راشه دا خپل مَېن وګوره

شماره 1346: راشه د یار خبر دې واخله

شماره 1347: د غم سپایان دې راپسې کړه

شماره 1348: د سپينې خولې بیه دې واخله

شماره 1349: زه اسوېلی کولی نشم

شماره 1350: د دروازې سړی خو نه يم

شماره 1351: د سپينې خولې دې دومره خرپ شو

شماره 1352: دا زه چې ژېړ زبېښلی ګرځم

شماره 1353: دیدن په لک، خندا په زر ده

شماره 1354: د سپينې خولې واک مې درکړی

شماره 1355: زما د مور ځواب به وایې

شماره 1356: زلفې مې مه غوڅوه مورې

شماره 1357: زه مسافر درته ولاړ يم

شماره 1358: د سپينې خولې زکات دې باسه

شماره 1359: د سپينې خولې زکات وباسه

شماره 1360: زکات د خولې به زه ور نه کړم

شماره 1361: زړه مې د اور کباب خانه ده

شماره 1362: زړه مې د سترګو له خوا وسو

شماره 1363: زړه مې په داسې اشنا بایلود

شماره 1364: راشه یو نوی کفن راکړه

شماره 1365: که اسوېلي تر خولې وباسم

شماره 1366: کمیس مې لنډ ونیسه مورې

شماره 1367: قلم زما په حال خبر شو

شماره 1368: قسم پە خدای باور پرې وکړه

شماره 1369: غم مې له زړە نه راچاپېر شو

شماره 1370: عقل د سر فکر، د زړە وي

شماره 1371: عالمه یار مې بازاري شو

شماره 1372: شور و فریاد مې لە خولې خېژي

شماره 1373: شبنم بە داسې پە ګل نە وي

شماره 1374: ساه مې د یار په غېږ کې خيژي

شماره 1375: جانان زما روزي کړې خدایه

شماره 1376: که بر تنګي ځنې راتېر شوې

شماره 1377: هلکه هلته دې خدای مل شه

شماره 1378: نه مې څوک و، نه مې پکار شو

شماره 1379: لیلا پلو له مخه واخيست

شماره 1380: له خولې مې آه ورپسې لاړ شي

شماره 1381: له خولې مې آه ورپسې لاړ شي

شماره 1382: له خولې مې رود د وینو راغی

شماره 1383: که هزار ځل صبر سکوت کړم

شماره 1384: جانانه هلته دې خدای مل شه

شماره 1385: ته له فرضي روژې نه تېر شه

شماره 1386: په سپينه خوله کړه روژه ماته

شماره 1387: یار په سفر ځي، خولګۍ به ورکړم

شماره 1388: سر مې د يار تر سره جار کړې

شماره 1389: څوک به دې سپينه خولګۍ غلا کړي

شماره 1390: اوس به خولګۍ درځنې ځار کړم

شماره 1391: اشنا نوکر دی، راتلی نشي

شماره 1392: راشه زما په څنګ کې کېنه

شماره 1393: خولګۍ دې خورم، نه پرې مړېږم

شماره 1394: بلبلان ټول په ژړا ژاړي

شماره 1395: زما دې تش ديدن پکار دی

شماره 1396: د توتۍ هسې خولګۍ سره ده

شماره 1397: خاطر دې ډېر راباندې ګران دی

شماره 1398: څنګه دې خواره کړمه خدایه

شماره 1399: زما اشنا نادان هلک دی

شماره 1400: جینۍ وړه ده لويه نه ده

شماره 1401: اوس مې له کوره ولې باسې

شماره 1402: د ازادۍ معشوقه وايي

شماره 1403: د بلۍ سر نه خولګۍ راکړه

شماره 1404: خدایه یو داسې اشنا راکړې

شماره 1405: څوک به دې مړ کړي ښکلیه یاره

شماره 1406: چې جنګ ته ځې، خولګۍ مې واخله

شماره 1407: ته په سنګر کې ځان شهید کړه

شماره 1408: زړګی دې تور، خولګۍ دې سپينه

شماره 1409: په خولګۍ هيڅ ویلی نشم

شماره 1410: زه چې ور وګورم شرمېږم

شماره 1411: خولګۍ دې خورم نه پرې مړېږم

شماره 1412: ستا دې قسم وي، خولګۍ راکړه

شماره 1413: ستا دې قسم وي خولګۍ راکړه

شماره 1414: زما دې تش دیدن بس نه دی

شماره 1415: زما جانانه نېشه داره

شماره 1416: زما جانان ګل د انار دی

شماره 1417: زما پر سپينه خولګۍ مړ دی

شماره 1418: راشه زما د لښتې ګل شه

شماره 1419: راځه راځه چې خولګۍ درکړم

شماره 1420: راځه چې دواړه ټال ته خيژو

شماره 1421: د جینکو اصیله خویه

شماره 1422: دا دې غلطه یارانه ده

شماره 1423: راځه راځه چې خولګۍ درکړم

شماره 1424: زما خولګۍ د هغه چا ده

شماره 1425: واک د خولګۍ بە یار ته ورکړم

شماره 1426: نجلۍ د خدای روی ته وګوره

شماره 1427: نجلۍ پە باغ کې خولګۍ ورکړه

شماره 1428: کە د دښمن مخ ته یې مخ کړ

شماره 1429: عالمه بل دستور مې ولید

شماره 1430: شه په ولاړې را تر غاړې

شماره 1431: سر مې د یار تر سره ځار کړې

شماره 1432: سر دې د خدای په امان اوسه

شماره 1433: چې ملغلرې ترې شرميږي

شماره 1434: د يار مې ټکي ټکي مخ دی

شماره 1435: خط مې د یار په خوَلو لوند دی

شماره 1436: مسافرو خوړليه ياره

شماره 1437: خدای دې زمونږ په کور کې ګل کړه

شماره 1438: ګړی په سر خوله رانه غواړې

شماره 1439: د عشق یاسين راباندې وایه

شماره 1440: دا پر ګلاب پرخه پرته ده

شماره 1441: خولې خولې وجود مې ريږدي

شماره 1442: که دې شرابو ته زړه کيږي

شماره 1443: پر مخ مې پشم د خولو دی

شماره 1444: سورت ياسين راباندې وايه

شماره 1445: جانانه راشه که دیدن کړې

شماره 1446: په تناره خولې خولې شوې

شماره 1447: په تناره خولې خولې شوې

شماره 1448: پر مخ يې داسې پرهار کېږده

شماره 1449: پر مخ يې پرخه د خولو ده

شماره 1450: دا پر ګلاب پرخه پرته ده

شماره 1451: چې مې د تورو زلفو وار و

شماره 1452: وار مې د تورو زلفو تېر شو

شماره 1453: د تورو زلفو وار مې تېر شو

شماره 1454: د تورو زلفو وار مې لاړو

شماره 1455: تن دې رباب زلفې دې تار کړه

شماره 1456: زلفې به ټولې درپسې کړم

شماره 1457: ما وېل، زلفې دې کړه شا ته

شماره 1458: سپين مخ دې لوی افغانستان دی

شماره 1459: جانانه ځه، الله دې مل شه

شماره 1460: تورې دې سترګې، تورې زلفې

شماره 1461: زلفې په مخ دې داسې ښکاري

شماره 1462: مازديګر چېرته وې، چې نه وې

شماره 1463: زلفې دې بې شماله ښوري

شماره 1464: زلفې اوږدې پرېږدم که لنډې

شماره 1465: زلفې دې بیا یارې ورستې کړې

شماره 1466: باد د خُتن له لوري راغی

شماره 1467: چې څانګه ماته شي، ګل وچ شي

شماره 1468: يا د خُتن له لوری باد دی

شماره 1469: زلفې د هر چا په مخ زانګي

شماره 1470: مخ يې اسلام، زلفې يې کفر

شماره 1471: چې هلکانو زلفې لويې کړې

شماره 1472: نور د مهابڼ سیلونه پرېږده

شماره 1473: مرګیه ځان راڅخه غواړه

شماره 1474: زلفې دې داسې په مخ ښکاریږي

شماره 1475: زلفې يې شا ته واړولې

شماره 1476: ته شړشم زلفو کې کېږده

شماره 1477: اشنا په ټوکو نه پوهيږي

شماره 1478: زما د تورو زلفو ګل دی

شماره 1479: له تورو زلفو مې زړه ښه دی

شماره 1480: که په لاس راغلې دا مې واوره

شماره 1481: چې ستا د زلفو نسيم راشي

شماره 1482: زه دې په زلفو باندې مړ وم

شماره 1483: ستا په ځولۍ کې مې ساه خيژي

شماره 1484: چې جانان ځي په مخ دې ښه شي

شماره 1485: يو وار دې زلفې په لاس راکړه

شماره 1486: زلفې مې ټینګې لاس کې نیسه

شماره 1487: د تورو زلفو په ځنګل کې

شماره 1488: مخ دې په تورو زلفو پټ دی

شماره 1489: مخ دې ګلاب، سترګې نرګس دي

شماره 1490: جانانه جګه ورته نه شوم

شماره 1491: باد د پغمان له لوري راغی

شماره 1492: بوی د زلفو دې لګيږي

شماره 1493: پاڼسي د زلفو ما ته راکړه

شماره 1494: په مخ دې شړک د زلفو راکړ

شماره 1495: د تورو زلفو په ځنګل کې

شماره 1496: زړګی مې ټول پرهر پرهر دی

شماره 1497: عطر مې پورې په کفن کړه

شماره 1498: جانانه ته يې رانه جدا کړې

شماره 1499: زما د زلفو ارمانجنه

شماره 1500: وار يې د تورو زلفو تېر شو

شماره 1501: خاونده دا پرده مې وکړې

شماره 1502: بېګا رانغلې کم نصیبه

شماره 1503: دا دې کمڅۍ پر مخ رابلوڅي

شماره 1504: خال مې سور اور ايرې ایرې شو

شماره 1505: له خپلو زلفو مې زړه ښه شو

شماره 1506: له خپلو زلفو مې زړه ښه شو

شماره 1507: که د وطن په ننګ شهید شوې

شماره 1508: په تورو زلفو کې یې بند کړم

شماره 1509: په دام د زلفو دې بندي کړم

شماره 1510: ټال کې زنګل نه درته ښايي

شماره 1511: ټوکې مې کړې مطلب مې نه و

شماره 1512: چې په کې ونښتې جانانه

شماره 1513: چې ستا د زلفو نسیم راشي

شماره 1514: چې وړاندې ځم، بېرته کاته کړم

شماره 1515: د مور ملوکې، سرې دې نوکې

شماره 1516: په سپينه ږيره، ډېره مينه

شماره 1517: په تور پيکي مې یار رنځور کړ

شماره 1518: په تور پيکي دې لېونی کړم

شماره 1519: چپه پيکي دې لېونی کړم

شماره 1520: په تور پيکي دې خاورې واوړه

شماره 1521: ګلونه ډېر دي، خدای دې ډېر کړي

شماره 1522: هلکه نوره یاري بس کړه

شماره 1523: سره مې د خدای، مال مې د کلي

شماره 1524: د لویو غرو سیوری پر سمه

شماره 1525: ولې به زه ورپسې نه مرم

شماره 1526: وربل زما دی چې پاچا دی

شماره 1527: وربل دې ونیولې ورېځې

شماره 1528: نن مې خپه زړګی خوشحال دی

شماره 1529: ګل د ګلاب مې ډېر خوښيږي

شماره 1530: که خوابدي درباندې زور شوه

شماره 1531: که ته شهید شولې جانانه

شماره 1532: که په زلمو کې بریالی شوې

شماره 1533: عالمه روغ يې لېونی کړم

شماره 1534: وربل دې بیا په کوچو غوړ کړ

شماره 1535: ولې به نه ژاړم عالمه

شماره 1536: ستا په وربل کې نرۍ لار ده

شماره 1537: د بخت منیر دا ښايسته څڼې

شماره 1538: څله ودریږې، یار مې نه یې

شماره 1539: خدای به دې بیا راته محتاج کړي

شماره 1540: اټې اټې زلفې دې توی شوې

شماره 1541: پر یار مې هغه نښه وايه

شماره 1542: که شپه د زلفو پسې نه وای

شماره 1543: هجران ظالم راپسې ګرځي

شماره 1544: نظر دې مه ستنوه یاره

شماره 1545: لښکر د زلفو یې مخ ونیو

شماره 1546: دا ستا د زلفو یو تار راکړه

شماره 1547: د تورو زلفو یو تار راکړه

شماره 1548: د تورو زلفو یو تار دا دی

شماره 1549: د زلفو تار دې نښه راکړه

شماره 1550: غم تېروه ښادي به راشي

شماره 1551: صورت مې اس، زلفې مې لومې

شماره 1552: لاس مې چندڼو ته ورتېر شو

شماره 1553: لاس مې چندڼې ته ورتېر شو

شماره 1554: قد دې چندڼ ونې په څېر دی

شماره 1555: که ته رښتیا په سفر درومې

شماره 1556: کټ مې د ګور پر لوري یوسئ!

شماره 1557: غم دې زما تر زړه چاپېر دی

شماره 1558: صبر کوه، خدای به مې درکړي

شماره 1559: سترګې دې ډنډ د پېښور دی

شماره 1560: ستن دې باڼه کړه، تار د زلفو

شماره 1561: سترګې دې سرې، زلفې دې تورې

شماره 1562: سپين ګبینی مې پکې بیا موند

شماره 1563: زړه مې د زلفو په دام ګیر شو

شماره 1564: زه خو دې ځار شم غنم رنګې

شماره 1565: زړګی مې سخت په بلا کښېووت

شماره 1566: رنګ خو مې تور په دې سبب دی

شماره 1567: د عاشقۍ په تبه پرېوزې

شماره 1568: د تاز د زلفو قېمت نشته

شماره 1569: هغه دې یاد که دې هیر دي

شماره 1570: د سرې غرمې خوب دې رایاد کړه

شماره 1571: د زلفو جال کې دې بندي کړم

شماره 1572: د زلفو څوکې دې چنګک دي

شماره 1573: د زلفو دام دې راته خپور کړ

شماره 1574: د زلفو پوځ یې ورسره دی

شماره 1575: د زلفو فرش مې غوړولی

شماره 1576: د خلاصېدو لاره مې نشته

شماره 1577: د اکوړي په میدانونو

شماره 1578: پګړۍ دې ول په ول مزه کړي

شماره 1579: زلفې دې بيا پر مخ خورې کړې

شماره 1580: د زلفو تار په اشرفۍ دی

شماره 1581: د زلفو تار راته راکوز کړه

شماره 1582: د زلفو ټال دې راته جوړ کړ

شماره 1583: د زلفو تار دې نښه راکړه

شماره 1584: د هلک تګ د دُراني دی

شماره 1585: څڼې اوږدې ښې دي که لنډې

شماره 1586: څڼې دې هسې رنګه خوند کړي

شماره 1587: چې کبرجن اشنا خبریږي

شماره 1588: ته په پياله کې اوبه راوړه

شماره 1589: ته به په شنو خالو مَېن يې

شماره 1590: په خوشحالۍ راځه جانانه

شماره 1591: پر مخ يې سپينې روپۍ زانګي

شماره 1592: په خوشحالۍ راشه جانانه

شماره 1593: په محبت مې ټوکه وکړه

شماره 1594: نن د اشنا د راتلو غږ دی

شماره 1595: نه د اختر په خوند پوهېږم

شماره 1596: اسپه دې زین کړه، روانېږې

شماره 1597: زه په ګلونو اموخته وم

شماره 1598: پر دنیا سره وړانګه پرته ده

شماره 1599: بری به خدای ستا په نصیب کړي

شماره 1600: پر مخ يې سپينې روپۍ زنګي

شماره 1601: باد يې پر مخ څڼې خپرې کړې

شماره 1602: ياره د سر سالو مې زوړ شو

شماره 1603: د تورو څڼو شړک یې راکړ

شماره 1604: اخر به ما په کلي بند کړې

شماره 1605: د پيکي ول دې راخراب کړ

شماره 1606: مخ ته مې غوړې څڼې راغله

شماره 1607: په غوړيدلي سر مَېن شوې

شماره 1608: اوربل دې یو لور ته چوټي کړ

شماره 1609: مینه د زړه په وينه کيږي

شماره 1610: د ناکامۍ شمال موزي دی

شماره 1611: چپه کاکل دې دښمني کا

شماره 1612: سترګې مې تورې پە رنجو شي

شماره 1613: خدای دې په غېږ کې راته مړ کړه

شماره 1614: سر مې وړې وړې کوڅۍ کړه

شماره 1615: په کوټه مه ګرځه نیمزالې

شماره 1616: زلفې اوږدې، یوه کمڅۍ کړه

شماره 1617: زلفې مې دوه کمڅۍ وې ما څلور کړې

شماره 1618: يار په خورو زلفو مَېن دی

شماره 1619: په سر مې مه وهه ظالمه

شماره 1620: سپينو پايڅو دې لېونی کړم

شماره 1621: په ښامارانو مې و نه خورې

شماره 1622: د برېتو څوکې مې راتاو کړې

شماره 1623: لە تور کاکله دې خبر شوم

شماره 1624: اوربل په توره نه ړنګيږي

شماره 1625: اوربل په توره نه ورانيږي

شماره 1626: د کېږدۍ خوا ته یې ولاړه

شماره 1627: لکه کاکل بە پرېشان شې

شماره 1628: د مخ لمبه یې پرې لګيږي

شماره 1629: چپه کاکل د غم کاکله

شماره 1630: اوربل په توره نه ورانيږي

شماره 1631: د کېږدۍ خوا ته یې ولاړه

شماره 1632: تور دې کاکل، تورې دې وروځې

شماره 1633: تور دې زلفان، تور دې چشمان

شماره 1634: که تور اوربل مې ميراتيږي

شماره 1635: د پاچاهۍ لايقې پېغلې

شماره 1636: راځه چې ګل دې د اوربل کړم

شماره 1637: اوبه بهانه، غرض يې نور دی

شماره 1638: ستا د اوربل خوشبو پرې لګي

شماره 1639: نن د ګودر په غاړه مه ځه

شماره 1640: توره تيرا، تورې یې ونې

شماره 1641: نن د هغې پېغلې وادە دی

شماره 1642: نجلۍ پە ګور کې ارمان وکړ

شماره 1643: ګل یې ټومبلی پە اوربل کې

شماره 1644: کە مې دا تور اوربل پرې ټیټ کړ

شماره 1645: ګلونه ډېر درسره راوړه

شماره 1646: ګل له اوربل سره جوړېږي

شماره 1647: ګلابه رنګ دې ښایسته دی

شماره 1648: کە دې و نە خوړم اوربله

شماره 1649: کاږە اوربل دې لېونې کړم

شماره 1650: سوال به يې ولې نه قبليږي

شماره 1651: اوربل دې جوړ په غنم لو کړې

شماره 1652: قلم دې مات، ګوتې دې پرې شه

شماره 1653: دا تور اوربل دې کړه دوه ځايه

شماره 1654: روپۍ کلدارې مزه دارې

شماره 1655: لحده سوال به درته وکړم

شماره 1656: اوربل يې بيا پر مخ راخپور کړ

شماره 1657: پر تور اوربل دې ږلۍ وشه

شماره 1658: مخ دې پخپله ښايسته ګل دی

شماره 1659: مخ ته مې واچول لاسونه

شماره 1660: مخ دې اسمان، زلفې دې ورېځې

شماره 1661: په اوربل ورو ږمنځه راکاږه

شماره 1662: چې مرګی شته، ښادي که نشته

شماره 1663: زما د يار اوربل يې وران کړ

شماره 1664: باور مې نشي چې به روغ شم

شماره 1665: د هندوستان له مرګه تېر شه

شماره 1666: اوربل ته لنډې غوټې ورکړه

شماره 1667: اوربل يې بیا په مخ راخپور کړ

شماره 1668: اوربل يې پولې پولې راغی

شماره 1669: امېل د سرو زرو ښه ښکاري

شماره 1670: په وينو سور لکه ګلاب شه

شماره 1671: ګلابه دا قدر دې بس دی

شماره 1672: ګلونه ډېر درسره راوړه

شماره 1673: په تور اوربل مې جنګ جوړيږي

شماره 1674: زما خيالي اوربل به سپين وي

شماره 1675: په تناره مه ورغوړېږه

شماره 1676: باور مې نه شي چې به جوړ شم

شماره 1677: تبه مې نه ده چې به جوړ شم

شماره 1678: ‏ قسمت يوه کړه او ما بله

شماره 1679: سپرلی به بیا په وطن راشي

شماره 1680: کمکۍ نجلۍ ګوره چې لمونځ کړي

شماره 1681: کمکۍ نجلۍ، ماللې سترګې

شماره 1682: کمکۍ نجلۍ، ماللې سترګې

شماره 1683: د تورو زلفو لو مې وکړ

شماره 1684: تور دې پېکی، نرۍ دې وروځې

شماره 1685: پېکی دې بیا په کوچو غوړ کړ

شماره 1686: پېکی يې یو خوا ته شانه کړ

شماره 1687: جینۍ ولاړه په لمانځه ده

شماره 1688: مورې کوچيانو ته مې ورکړه

شماره 1689: سپوږمۍ پر ما دې څه احسان دی

شماره 1690: که د دیدن باران یې نه وای

شماره 1691: پسرلی راغی، ګلان ډېر شول

شماره 1692: پرون پر پورې کلي راغلم

شماره 1693: له ګلو ډک اوربل پرې ټيټ کړه

شماره 1694: محفل يې ټول سپينه رڼا کړ

شماره 1695: مَېنه يم، منکره نه يم

شماره 1696: اوربل مې مخ باندې راخپور دی

شماره 1697: واړه سبق به درنه هېر کړم

شماره 1698: په تور اوربل مې لوبې مه کړه

شماره 1699: خلک په لومو مرغان نيسي

شماره 1700: جانانه جګه درته نه شوم

شماره 1701: جانانه جوړ به لېونی شې

شماره 1702: ته چې تر سيند راپورې وځې

شماره 1703: ته دې د زړه برجونه ټينګ کړه

شماره 1704: تورې دې سترګې، تور دې خال دی

شماره 1705: توره تیاره ده، نه دې وينم

شماره 1706: ته مسافر د تور دکن شوې

شماره 1707: په کشمالو کې ورته پټ شوم

شماره 1708: د هندوستان له مرګه تېر شه

شماره 1709: جانانه خپل وطن ته راشه

شماره 1710: په سترګو ړوند شې، راته ګوره

شماره 1711: په سترګو ړوند شې، راته ګوره

شماره 1712: د اوربلونو سوداګره

شماره 1713: په تور اوربل ګټلی ما يې

شماره 1714: په تروږمۍ کې رڼا راغله

شماره 1715: په شمله ګۍ دې ګل کتار کړل

شماره 1716: په تور اوربل مې سلام وايه

شماره 1717: زما دې بیا تمه پيدا کړه

شماره 1718: زلفې اوربل دې توره شپه وه

شماره 1719: زړه مې غمونه لاندې باسي

شماره 1720: روپۍ څوک څه کوي جانانه

شماره 1721: په لښتي ټوپ کړه بیا راټوپ کړه

شماره 1722: د کيږدۍ خوا ته یې ولاړه

شماره 1723: پر بام ولاړې هوادارې

شماره 1724: د سور کونډو پر ماتم ژاړم

شماره 1725: د تور اوربل په پاچاهۍ کې

شماره 1726: د اوربل سيوری دې رنګي شو

شماره 1727: د ارغوان ګلونه راوړه

شماره 1728: دا تور اوربل دې کړه دوه ځایه

شماره 1729: د مازدیګر سيوري کاږه شول

شماره 1730: خدای دې زما د باغچې ګل کړه

شماره 1731: جانانه مرې که پاتې کېږې

شماره 1732: زلفې اوږدې پرېږدم، که لنډې

شماره 1733: زلفې به ستا د تورې بند کړم

شماره 1734: زلفې يې پر مخ کړۍ کړۍ کړې

شماره 1735: زلفې دې بیا پر مخ خورې کړې

شماره 1736: زلفې دې تاو پر مخ پرتې دي

شماره 1737: زلفې دې تاو کړې، کات دې ورکړ

شماره 1738: زلفې دې تورې پر مخ زانګي

شماره 1739: زلفې مې تاو کړې، کږې نه شوې

شماره 1740: زلفې دې دام، خال دې دانه ده

شماره 1741: زلفې مې ټولې تر تا ځار دي

شماره 1742: زلفې مې یار کږې وږې کړې

شماره 1743: سپېدې وچاودې سبا شو

شماره 1744: ستا پە اوربل مې دې قسم وي

شماره 1745: سر دې د تور لحد نه هسک کړه

شماره 1746: ستا دې قسم وي چې زرګر شه

شماره 1747: ساه مې په لنډه لنډه خيژي

شماره 1748: ولې بە زە ورپسې نە مرم

شماره 1749: کە خدای کول لالی بە راشي

شماره 1750: سر دې اسمان، څڼې دې ورېځې

شماره 1751: ستا په دالان کې اثري شوم

شماره 1752: د غرمې خوب خو جینکۍ کړي

شماره 1753: د سهار باده په ورو ورو ځه

شماره 1754: د یار مې غونډې منډې څڼې

شماره 1755: وطن خو تا ظالمې/ماللې ړنګ کړو

شماره 1756: وطن خو تا ظالمې/ماللې ړنګ کړو

شماره 1757: د څادر ټال دې لېونی کړم

شماره 1758: تلي د پښو مې شول تڼاکې

شماره 1759: کلي کې ستا د راتلو غږ دی

شماره 1760: بېلتون دې قدر په ما زيات کړ

شماره 1761: هلکه ستا د زړه لپاره

شماره 1762: د مسافر جانان لپاره

شماره 1763: مسافرۍ خوړلیه یاره

شماره 1764: په جینکو کې پټه مه ځه

شماره 1765: د دریابونو لامبوزن وم

شماره 1766: ولې دې سر په زنګنو کړ

شماره 1767: له زنګنو نه سر اوچت کړه

شماره 1768: د بېلتانه په ژرنده راغلم

شماره 1769: ولې دې سر په زنګنو کړ

شماره 1770: خلک سندرو ته ګډيږي

شماره 1771: کله چې تېر وخت را په ياد کړم

شماره 1772: اشنا مې پېژنم له لرې

شماره 1773: په زړه مې غر د ګيلو پروت دی

شماره 1774: ما ته خوب راغی ويده کېږم

شماره 1775: پوره دې نه کړه خپله هوډه

شماره 1776: په لوی دریاب کې لمبېدمه

شماره 1777: زنګون مې نه دی لګولی

شماره 1778: سترګه د لمر تندي ته راغله

شماره 1779: د زنې/شونډې خال دې مجلسي دی

شماره 1780: قلم قلم درپسې زه شوم/غم دې زما له تندي خېژي

شماره 1781: پېزوان کودی کړه، اوبه راکړه

شماره 1782: که سل اویا کلونه تېر شي

شماره 1783: ټيک په تندي، پېزوان په شونډو

شماره 1784: قلمه مات شې، بخته واووړې

شماره 1785: دا تور اوربل دې کړه دوه ځایه

شماره 1786: زما د لیلا تندی پراخ دی

شماره 1787: تندی وهم په ژړا ژاړم

شماره 1788: تندی وهم په ژړا ژاړم

شماره 1789: د غم کوټه، د غم تیاره ده

شماره 1790: بېلتونه دا دې څه انصاف دی

شماره 1791: په سر سرتور، په زړه غمجن يم

شماره 1792: تندی مې سوی دی عالمه

شماره 1793: زه له اشنا نه ګیله نه کړم

شماره 1794: نصیب تقدیر ته ګناه نشته

شماره 1795: لاس په تندي درته ولاړ یم

شماره 1796: لاس په تندي درته ولاړ يم

شماره 1797: تنديه داغ به درله درکړم

شماره 1798: اشنا له ما نه ګيله من دی

شماره 1799: د بېلتانه کوټوال بندي کړم

شماره 1800: بېلتون مې زړه ته پانې ورکړې

شماره 1801: تور مې که د تور تندي ګل دی

شماره 1802: یار مې په جنګ کې توره وکړه

شماره 1803: ټټر مې تورو ته ستا ونيو

شماره 1804: د تندي خال دې داسې زېب کا

شماره 1805: له سترغلیو مې ځي وینې

شماره 1806: که په سلام ته خوشحالېږې

شماره 1807: نن له اسمانه کاڼي اوري

شماره 1808: هرکله راشې د یار غمه

شماره 1809: د دېوال شا ته پناه لاړې

شماره 1810: شین خال دې اېښی په جبین دی

شماره 1811: ولې به زه ورپسې نه مرم

شماره 1812: په مناسب دې نه پوهېږم

شماره 1813: وروځې لیندۍ، باڼه دې غشي

شماره 1814: غم دې پر ما باندې چاپېر دی

شماره 1815: ستا تور باڼه مې په زړه خښ دي

شماره 1816: باد د کابل له لوري راغی

شماره 1817: باغ ته راځه، مخ کې ولاړ يم

شماره 1818: د زلفو سيوری دې رنګي شو

شماره 1819: مخ له سالو څنګه بهر کړم

شماره 1820: ډوډۍ خو نه ده چې پرې موړ شې

شماره 1821: تورې مې سترګې، تورې زلفې

شماره 1822: خدای دې زما د غېږ رباب کړه

شماره 1823: لوړه دې پوزه، غټې دې سترګې

شماره 1824: خوله دې دوکان، غومبري رخت ده

شماره 1825: مور يې چاړه په لاس ګرځيږي

شماره 1826: د سهار چرګه غاړې وخورې

شماره 1827: افسوس افسوس ارمان ارمان دی

شماره 1828: ما ښاماران له غاړې تاو کړل

شماره 1829: اوښانو بيا غاړې کږې کړې

شماره 1830: په تور اوربل ګټلی ما يې

شماره 1831: شه په ولاړې راتر غاړه

شماره 1832: په سپينه خوله لېونی مست دی

شماره 1833: کمیس دې تور، غاړه دې برګه

شماره 1834: غندل دې غاړه، خوله دې ګل ده

شماره 1835: خال خو دې شین، غاړه دې سپينه

شماره 1836: ته د کوهاټ په غاښي راشه

شماره 1837: صدف دندان، بلوري غاړه

شماره 1838: خوله دې ګلاب، شونډې غوټۍ دي

شماره 1839: د خیال اوږۍ مې ده په غاړه

شماره 1840: د سيند پر غاړه شومه بنده

شماره 1841: غندل دې غاړه، خوله دې ګل ده

شماره 1842: بې تا وطن شو، را نه پاتې

شماره 1843: زما سپېره قسمت ته ګوره

شماره 1844: د سوات پر غاړه مې يار بایلود

شماره 1845: اول دې قد راسره سم کړه

شماره 1846: په ډک محفل کې غاړه راکړه

شماره 1847: غاړه دې جګه راته نیسه

شماره 1848: چرګه مرۍ کې د ناسور شه

شماره 1849: خدای دې زما د غېږ رباب کړه

شماره 1850: د چا له قصده غاړه راکړه

شماره 1851: راشه پر کټ راسره کېنه

شماره 1852: چې غم کړې، غم به دې کور شي

شماره 1853: د غره پر سر ښکاري/هوسۍ نارې کړې

شماره 1854: خاونده لرې مې واده کړې

شماره 1855: تا به د خپلې غاړې هار کړم

شماره 1856: د سيند هغې غاړې ګلابه

شماره 1857: زرګره یاره مه ډارېږه

شماره 1858: د تور لحد غاړې ته راشه

شماره 1859: په حوصله راغاړې وځه

شماره 1860: سر خو مې هله درښکاره کړ

شماره 1861: خدای دې د رود د غاړې ګل کړه

شماره 1862: ټوپکو بيا غاړې رڼې کړې

شماره 1863: اشنا سور ګل د کوه طور دی

شماره 1864: اوښکې مې سيند غوندې بهيږي

شماره 1865: پاڅه سبا شو ښکلیه یاره

شماره 1866: ښه ژوند له ما سره راواخله

شماره 1867: د قبر غاړې ته مې راشه

شماره 1868: لاس به دې غاړې ته پرې نه ږدم

شماره 1869: لاس به دې غاړې ته پرې نه ږدم

شماره 1870: د ګورستان/قبر غاړې ته راشه

شماره 1871: په جوپه تللی یار مې راغی

شماره 1872: په دیدن کله مړېده شته

شماره 1873: توپکو بیا غاړې کږې کړې

شماره 1874: عاشقه صبر وظیفه کړه

شماره 1875: د شالیلا د غاړې هاره

شماره 1876: سود مې د یار ورباندې نشي

شماره 1877: که دا د خوب لیده رښتیا وي

شماره 1878: لاړ شه، په پورې غاړې کېنه

شماره 1879: په هدیرو راشه زرګره

شماره 1880: خلکو اختر کې غاړې ورکړې

شماره 1881: د اوښو غاړې مې خولې شوې

شماره 1882: اباسين راغی غاړې غاړې

شماره 1883: بيا د اوښانو غاړې شوې جګې

شماره 1884: د اباسين د غاړې ګله

شماره 1885: د ګودر غاړې دې اغزي کړل

شماره 1886: د ګودر غاړې ته ورګوره

شماره 1887: مازديګر پېغلې ښې اغلې

شماره 1888: جانانه ستا د زړه لپاره

شماره 1889: د دې ګودر غاړې ته ګورئ

شماره 1890: زه به ترې څنګه نه ځارېږم

شماره 1891: د خیال اوږۍ مې ده په غاړه

شماره 1892: خدای به دې بله چاره وکړي

شماره 1893: مولا دې بله زېرمه وکړه

شماره 1894: یا مې ته غوټه د ګرېوان کړه

شماره 1895: اوږۍ د غاړې بنديوانه

شماره 1896: اختر په ټوکو ټوکو راغی

شماره 1897: اوږۍ په غاړه، جينۍ لاړه

شماره 1898: رنګ دې زما د یار په شان دي

شماره 1899: پټ د ګودر په غاړه کېنه

شماره 1900: دا د ګودر غاړه را واخله

شماره 1901: دا سرې منګولې، نرۍ غاړه

شماره 1902: د ګودر غاړه پرې ښايسته ده

شماره 1903: ديدن په سيند کې رالاهو کړه

شماره 1904: د ګودر غاړه به ښايسته کړي/د ګودر هر مازديګری ښه وي

شماره 1905: ولې به زه ورپسې نه مرم

شماره 1906: شال يې په سر، اوږۍ په غاړه

شماره 1907: سترګې هوسۍ، صراحي غاړه

شماره 1908: د غره لمن، د ګودر غاړه

شماره 1909: د غره لمن، د ګودر غاړه

شماره 1910: ما د ګودر په غاړه خښ کړئ

شماره 1911: که ته رښتيا په ما مَېن يې

شماره 1912: د ګودر غاړه پرې ښايسته ده

شماره 1913: د ګودر غاړه ورته نيسه

شماره 1914: د ګودر غاړه ورته نيسم

شماره 1915: نن د ګودر په غاړه مه ځه

شماره 1916: نن د ګودر په غاړه مه ځه

شماره 1917: پورته د سيند غاړه رانيسه

شماره 1918: دا سرې منګولې، نرۍ غاړه

شماره 1919: د ګودر غاړه ورته نيسه

شماره 1920: ستا د دیدن په تمه تمه

شماره 1921: کچکول په غاړه، قلندر یم

شماره 1922: خاورې ایرې به دې راټول کړم

شماره 1923: چې مې د ګور په غاړه راشې

شماره 1924: صبر مې زړه ته نه کوزيږي

شماره 1925: زما نصيب کې جانان نشته

شماره 1926: د کوټې ور دې مخامخ دی

شماره 1927: جانانه ستا د زړه لپاره

شماره 1928: زما اختر ته جامې نشته

شماره 1929: چيلم د سرو، غاړه د سپينو

شماره 1930: وړه دې وکړم لويه نه شوم

شماره 1931: اسمان په ستورو ښایسته دی

شماره 1932: د پېغلې خوله شینکی کارېز دی

شماره 1933: د کال خواري مې اوبو يووړه

شماره 1934: زه سرتور سر، پړي په غاړه

شماره 1935: مه خپه کېږه، غاړه راکړه

شماره 1936: ستا د هجران شتۍ زخمي کړم

شماره 1937: د طبیبانو دارو نه خورم

شماره 1938: مسافر خپل وطن ته بوځه

شماره 1939: ورشه په زوره ورته وایه

شماره 1940: له خپله ژونده دې کړم تنګه

شماره 1941: د ښو ټوپکو استاکاره

شماره 1942: خونکار باڼه دې غشي ولي

شماره 1943: خونکار باڼه دې غشي ولي

شماره 1944: په لاره ځم ټوله شرنګېږم

شماره 1945: ستا په يو غږ رنګ ژېړ شو

شماره 1946: د ګودر غاړه يې ناغه کړه

شماره 1947: زما مرګی په خپل وطن کړې

شماره 1948: په سور سالو پر بام ولاړه

شماره 1949: په سر سالو، امېل په غاړه

شماره 1950: چې نيمه شپه شوه، ته را نه غلې

شماره 1951: غزا ته لاړ شه چې غازي شي

شماره 1952: راځه راځه زما جانانه

شماره 1953: لیلا له نازه لېونۍ شوه

شماره 1954: لاس مې پر غاړه راچاپېر کړه

شماره 1955: دا ستا رسۍ، زما یې غاړه

شماره 1956: دنګه دې ونه، دنګه غاړه

شماره 1957: يو ځلې ټينګه غاړه راکړه

شماره 1958: له ما نه دواړه کاره نه شي

شماره 1959: زما چې نه منې خبره

شماره 1960: که مې په خپل يار کې پښتو وای

شماره 1961: لحده ټينګه غاړه ورکړه

شماره 1962: توره په لاس ټوپک په غاړه

شماره 1963: دا مخ دې ګل، ځنګل دې غاړه

شماره 1964: یو ځل خو غاړه غړۍ راشه

شماره 1965: په سرتور، پړي په غاړه

شماره 1966: دیدن دې سل ګزه کوهی دی

شماره 1967: د سمندر په غاړه ناست يم

شماره 1968: راځه چې غاړه غړۍ پرېوزو

شماره 1969: والله بالله کې به دې پرېږدم

شماره 1970: تر نوراني غاړې دې ځار شم

شماره 1971: زما په غاړه دې شړۍ وي

شماره 1972: پر څنګل سر راسره کېږده

شماره 1973: چې مسافر جانان مې راشي

شماره 1974: یار مې هندو زه مسلمان یم

شماره 1975: خاونده دا ګناه مې معاف کړې

شماره 1976: غاټول به ټول، امېل به جوړ کړم

شماره 1977: زما جانان ګل د رامبېل دی

شماره 1978: امین پرې وکړئ، سوال مې دا دی

شماره 1979: د لیلا دوه ځايه دیدن دی

شماره 1980: د سيند په غاړه دې ګل راکړ

شماره 1981: ته د لښتي په غاړه کېنه

شماره 1982: تور دې پړونی، سره يې غاړه

شماره 1983: توره په لاس، بوړی په غاړه

شماره 1984: جانانه ښه دی چې زخمي شوې

شماره 1985: حاصل مې هيڅ ورځنې نه کړل

شماره 1986: خال خو دې شین، غاړه دې سپينه

شماره 1987: زما ارمان ختلی نه دی

شماره 1988: د غاړه کۍ په پړک راخېژه

شماره 1989: د لیلا دوه ځایه ناستی دی

شماره 1990: دنګه دې غاړه، دنګه ونه

شماره 1991: د هدیرې په بره غاړه

شماره 1992: غاړه غړۍ به درقربان شم

شماره 1993: زه د اشنا په لور روان شوم

شماره 1994: د دانه دار هیکل مېرمنې

شماره 1995: کټ مې د ګور په غاړه کېږده

شماره 1996: که مې پر قبر جانان راشي

شماره 1997: نن له کابله توتیان لاړل

شماره 1998: بیا له کابله توتیان راغلل

شماره 1999: زه د جانان په ننداره شوم

شماره 2000: ستا صراحي/د هیلۍ په شان غړۍ ده

شماره 2001: په سترګو ړوند شې، راته ګوره

شماره 2002: د جینۍ درې لوېشتې غړۍ ده

شماره 2003: زړه مې له سرو سکروټو ډک دی

شماره 2004: د اشنا دې ظلم ته ګوره

شماره 2005: ژر ژر د شهادت کلمه وایه

شماره 2006: ماښامه ستونی مې راډک دی

شماره 2007: د کټ په لنګه راته کېنه

شماره 2008: په کټ کې دوه ګوتې ځای راکړه

شماره 2009: خدای دې زما د غېږ رباب کړه

شماره 2010: قلم دې مات، ګوتې دې پرې شه

شماره 2011: اوربل په توره نه ړنګيږي

شماره 2012: ياره د سر سالو مې زوړ شو

شماره 2013: جانان په زین کې راته کوز شو

شماره 2014: دریا ته شرنګ د ګوتو ورکړه

شماره 2015: ما ته پينځه ګوتې د سرو کړه

شماره 2016: مور دې له ما سره رضا ده

شماره 2017: که خدای په ګوتو باندې راکړې

شماره 2018: جانانه څنګه دیدن دروړم

شماره 2019: سپوږميه کړنګ وهه راخېژه

شماره 2020: مورې دا دوه ګوتې راسرې کړه

شماره 2021: دریا ته شرنګ د ګوتو ورکړه

شماره 2022: تنبل په درز وهه شيرينې

شماره 2023: د تنبل غږ دې لېونی کړم

شماره 2024: تر نیمو شپو مې لار څارله

شماره 2025: ستا په نصیب کې بری نشته

شماره 2026: بېلتون دې داسې احساسیږي

شماره 2027: قلم په لاس کاغذ په ګوتو

شماره 2028: راشه په زړه مې ګوتې کېږده

شماره 2029: سترګې خو هر چا تورولې

شماره 2030: اسماني تندره پرې راپرېوزه

شماره 2031: ستا د راتلو لوظ ميرات شه

شماره 2032: راشه په زړه مې ګوتې کېږده

شماره 2033: چې لو کوې ګوتې به پرې کړې

شماره 2034: چې لو کوې ګوتې به پرې کړې

شماره 2035: په ناعلاجه مرض پروت يم

شماره 2036: تر کلا دوې ګوتې سر جګ کړه

شماره 2037: د زړه په سر مې ګوتي کېږده

شماره 2038: دا ستا په غوږ والۍ خوځيږي

شماره 2039: قلم په لاس ګوتې مې ريږدي

شماره 2040: قلم به مات ګوتې به پرې کړم

شماره 2041: چې لو ولور شي، خواري زور شي

شماره 2042: دېوال سوری کړه دسمال/ګوتې راکړه

شماره 2043: راشه په زړه مې ګوتې کېږده

شماره 2044: هر سړی ګوته ورته نيسي

شماره 2045: بېلتون رباب په لاس کې راکړ

شماره 2046: راشه په زړه مې ګوتې کېږده

شماره 2047: زما په مخ لاړې راتو کړئ

شماره 2048: که ځان په سلو رنګو جوړ کړې

شماره 2049: ستا په یارۍ کې سودايي شومه

شماره 2050: چې لو کوې، ګوتې به پرې کړې

شماره 2051: پر لارې ځمه، ګوتې موښم

شماره 2052: زه دې خالونو لېونی کړم

شماره 2053: قلم به مات، ګوتې به پرې کړم

شماره 2054: قلم به مات، ګوتې به پرې کړم

شماره 2055: قلم په لاس ګوتې مې ريږدي

شماره 2056: قلم په لاس، ګوتې مې رېږدي

شماره 2057: له ښکې را مه شې غنم لوه

شماره 2058: سپينه دې خوله، سپينې دې مټې/بانکې

شماره 2059: وطن خو تا ظالمې/ماللې ړنګ کړو

شماره 2060: د خوشحالۍ ساعته راشه

شماره 2061: مټې مې وتړئ، شا بېرته

شماره 2062: کميس دې تور، مټې دې سپينې

شماره 2063: جینۍ په باغ کې کالي مینځي

شماره 2064: کوتره باز وخوړه خدایه

شماره 2065: پيره منګول مې په سر نيسه

شماره 2066: زیارته ولې نه رارسې

شماره 2067: منګول امبور کړه، ما پرې نيسه

شماره 2068: لکه د زرکې سرې دې نوکې

شماره 2069: د مور ملوکې، سرې دې نوکې

شماره 2070: د کور ملوکې، سرې دې نوکې

شماره 2071: د مور ملوکې، سرې دې نوکې

شماره 2072: د مور ملوکې، سرې دې نوکې

شماره 2073: سترګې دې باز، زړه مې تومه ده

شماره 2074: که مې له خدایه کمه نه وای

شماره 2075: نوک و وری کله بېليږي

شماره 2076: سپږه پر نوک، په ټس مړه کيږي

شماره 2077: چيلم د سرو، غاړه د سپينو

شماره 2078: اختر نژدې دی، روژه لاړه

شماره 2079: د پېشمني اورونه بل شول

شماره 2080: سترګې د باز پە شان غورځنګ کا

شماره 2081: بیا به مې لاسو ته رانشې

شماره 2082: ښکار یې زما غریب صورت کړ

شماره 2083: سترګې یې بیا تورې کړه خلکه

شماره 2084: ګودر ته ځم، اوبه به راوړم

شماره 2085: منګيه مات شې دړې وړې

شماره 2086: د پسرلي لوونه ګډ شول

شماره 2087: له ما نه ته ښه یې منګیه

شماره 2088: جینکو غبرګې ګوتې سرې کړې

شماره 2089: په زړه مې سرې منګولې کېږده

شماره 2090: که دې زما په سلام ښه شي

شماره 2091: اختر نژدې دی، روژه لاړه

شماره 2092: دا سرې منګولې، نرۍ غاړه

شماره 2093: سترګې یې بیا تورې کړه خلکه

شماره 2094: دا سرې منګولې، نرۍ غاړه

شماره 2095: دا سرې منګولې، نرۍ غاړه

شماره 2096: دا سرې منګولې، نرۍ غاړه

شماره 2097: زما د لاس ګوتې د سرو کړه

شماره 2098: چيلم د سرو، غاړه د سپينو

شماره 2099: دا سرې منګولې، نرۍ غاړه

شماره 2100: دا سرې منګولې، نرۍ غاړه

شماره 2101: تلي د پښو مې شول تڼاکې

شماره 2102: د تورو زلفو په ځنګل کې

شماره 2103: چې درنه ځم، منګول دې راکړه

شماره 2104: څه شو که ناسته مې دلې ده/که په صورت درنه جدا یم

شماره 2105: په زړه مې سپينه منګول کېږده

شماره 2106: چې روانېږې منګول راکړه

شماره 2107: خدای دې زما کړه غونډې منډې

شماره 2108: د جينۍ سپينې سپينې مټې

شماره 2109: عالمه ټګه زمانه ده

شماره 2110: لکه د مچ منګولې مروړم

شماره 2111: که دې وطن راسره پرېښود

شماره 2112: پر لارې سر منګولې راغله

شماره 2113: چې رانه ځې، منګول دې راکړه

شماره 2114: مړاوی ګلاب په لار کې پروت وم

شماره 2115: سترګې مې ستا سترګو ته ګوري

شماره 2116: زرې زرې ترې کور ته راغلم

شماره 2117: خدای دې زما د منګول باغ کړه

شماره 2118: دیدن د خدای په اراده دی

شماره 2119: نیمزالې روټه دې ډوډۍ شه

شماره 2120: زما له کفنه وینه څاڅي

شماره 2121: سترګې مې ډېرې ولیدلې

شماره 2122: نن مې خپه زړګی خوشحال دی

شماره 2123: په زړه مې ځای د ګیلو نه شته

شماره 2124: ژوند ته دې هغه خوشحاليږي

شماره 2125: غماز که کلي کې مو نه وای

شماره 2126: زړګی زما روغ لېونی شو

شماره 2127: چې سر زما وي، څنګل ستا وي

شماره 2128: سبا ته بیا د جنګ وعده ده

شماره 2129: سر په کږې څنګلې ږدمه

شماره 2130: يار د څنګل په خوب عادت و

شماره 2131: د لېونۍ ارمان پوره شو

شماره 2132: ګرانې څنګل راته خوره کړه

شماره 2133: چې سر زما وي څنګل ستا وي

شماره 2134: نن دې په سپينه څنګل پروت وای

شماره 2135: سر ته مې خپله څنګل لاندې

شماره 2136: سر پر کږه څنګله کېږده

شماره 2137: سر په کږه څنګله کېږده

شماره 2138: سر په کږه/نرۍ څنګله کېږده

شماره 2139: اختره ستا په راتلو څه کړم

شماره 2140: جنګ خو نن بیا جوس ته راغی

شماره 2141: چې مړوندونو کې مې تنګ وو

شماره 2142: سر دې زما په څنګل کېږده

شماره 2143: سر مې په ښۍ څنګلې کېږده

شماره 2144: پر څنګل سر راسره کېږده

شماره 2145: زیارته تا لره درځمه

شماره 2146: له ما نه، نور صبر نه شي

شماره 2147: ځان ته چې و نه وايې ځوان

شماره 2148: جانانه هلته به مې هېر شې

شماره 2149: ځمکې قسم به درته درکړم

شماره 2150: د مړوند خوب مې پرې حرام دی

شماره 2151: زما دې ځای پر بر تيرا کړ

شماره 2152: زما هغه ساعت ياديږي

شماره 2153: شکر کوه ناشکري مه کړه

شماره 2154: بې سپين مړونده عمر تېر شو

شماره 2155: اخر به ما په چا حلال کړې

شماره 2156: په ګړنګو درسره تللای

شماره 2157: مخ په مړوند کله پټيږي

شماره 2158: مخ په مړوند کله پټيږي

شماره 2159: تر دې لا ښه ژوندون بل نشته

شماره 2160: جانان اوس هاغه جانان نه دی

شماره 2161: هغه اشنا، نه اشنا کيږي

شماره 2162: نن مې دا ښی مړوند خوږيږي

شماره 2163: که سپين مړوند مې یې نصیب نشو

شماره 2164: توره به نه کړې، نو به څه کړې

شماره 2165: ټوټې ټوټې ورپسې زه يم

شماره 2166: کور دې په شنو ونو کې پټ دی

شماره 2167: لېچې مې ډکې له بنګړو کړه

شماره 2168: لېچې مې ډکې له بنګړو دي

شماره 2169: مسافري دې خدای په خیر شه

شماره 2170: په کومو لاسو دې حلال کړو

شماره 2171: خیر دی که لېچې مې خالي وي

شماره 2172: رب دې زما کړه غونډې منډې

شماره 2173: دا سپينه لېچه دې اوږده کړه

شماره 2174: د لیلا دومره مينه بس ده

شماره 2175: چې رخصت اخلې، په شا ګوره

شماره 2176: په لاره ځم، په شا شا ګورم

شماره 2177: ما درته وخندل، تا شا کړه

شماره 2178: له مخامخ سترګو دې ځار شم

شماره 2179: جانان په تلو کې په شا ګوري

شماره 2180: جینۍ په دوه سترګو ړنده شې

شماره 2181: ژوند ته په شا ته شا ته ګورم

شماره 2182: زه د بېلتون د جګړې نه يم

شماره 2183: چې مخکې ځې او شا ته ګورې

شماره 2184: راشه چې دواړه سره لاړ شو

شماره 2185: که مې دښمن ته جنګ کې شا کړه

شماره 2186: راشه پر قبر مې اور بل کړه

شماره 2187: تر مخامخ ناستې دې ځار شم

شماره 2188: راشه د ناز خبرې وکړه

شماره 2189: لاس مې ترشا وتړئ خلکو

شماره 2190: له بې وسۍ مې درته شا کړه

شماره 2191: چې دې په کټ کې راته شا کړه

شماره 2192: د کور په شا مې رنځور پروت دی

شماره 2193: جانانه ستا د زړه لپاره

شماره 2194: يا به زما سترګې ښې نه وې

شماره 2195: د کلا شا کړکۍ ته راشه

شماره 2196: په پورې شا مې لالی لو کړي

شماره 2197: جینۍ د مور تر شا چې خاندي

شماره 2198: سپوږمۍ به ډېره شي حیرانه

شماره 2199: اشنا په نورو ګلو مست دی

شماره 2200: مازديګر پېغلې ښې اغلې

شماره 2201: ښه ده چې ستا له يارۍ خلاص شوم

شماره 2202: د جانان بد د ولو منځ دی

شماره 2203: مټې مې وتړئ، شا بېرته

شماره 2204: د دېوال شا ته پناه لاړې

شماره 2205: کله چې تېر وخت را په ياد کړم

شماره 2206: زلفې يې شا ته واړولې

شماره 2207: ما وېل، زلفې دې کړه شا ته

شماره 2208: خولګۍ دې خورمه نه مړېږم

شماره 2209: د غنمرنګې جينۍ وروره

شماره 2210: په لاره ځم خو په شا ګورم

شماره 2211: ته په مخ ځه مه ايسارېږه

شماره 2212: جانانه جنګ نه په شا نشې

شماره 2213: خاونده څنګه به زه نه مرم

شماره 2214: وطن د ژېړو ګلو باغ دی

شماره 2215: لاس مې تر شا وتړئ دواړه

شماره 2216: په سفر ځې، شا ته راګوره

شماره 2217: وطن د ژېړو ګلو باغ دی

شماره 2218: غمونه شا ته کړه جانانه

شماره 2219: غم پسې شا ګرځه جانانه

شماره 2220: شا خو دې راته کړه، رهي شوې

شماره 2221: زما پر شناخته باندې تو کړئ

شماره 2222: د شاه زلمي د کلا شا ته

شماره 2223: د جانان غم به مې هېر نشي

شماره 2224: د مور او لور سخته بېلتونه

شماره 2225: په درست وطن کې اوازه شوه

شماره 2226: په وړاندې ځې، په شا راګورې

شماره 2227: غماز په زړه سورۍ سورۍ کړم

شماره 2228: توپک دې بیا په ولیو سپور کړ

شماره 2229: د سينې جړق مې ورته ورکړ

شماره 2230: باز دې زما پر اوږو کيني

شماره 2231: په ښامارانو مې و نه خورې

شماره 2232: بيا د سهار بانګونه وشول

شماره 2233: کلي کې نر ژڼکی لالی دی

شماره 2234: د زړګي زور مې ختم شوی

شماره 2235: ژوندونه بار یې د سکروټو

شماره 2236: خويندې د کور له وروره څه وړي

شماره 2237: په میرات هر څوک میراتيږي

شماره 2238: تا ته چې زما پېغور بد ښکاري

شماره 2239: بوړی ډک په اوږو کېږده

شماره 2240: څادر دې بیا په اوږو کېښود

شماره 2241: زړه مې بې واره درزيږي

شماره 2242: ستا له سرپوش/بوړي توپکه ځار شم

شماره 2243: چې اوږه نه خوري، بوی ترې نه ځي

شماره 2244: د جينکو تعليم په کار دی

شماره 2245: جغ په اوږه چوکه په لاس کې

شماره 2246: لالیه ملا تړه، غیرت کړه

شماره 2247: شکر دی وروڼه مې جوړه دي

شماره 2248: ستا پر بشره چې زه شیدا شوم

شماره 2249: د ازادۍ سندرې وايم

شماره 2250: زلمي ولاړ، توره تر ملا دي

شماره 2251: جنګ مو د کلی منځ ته راغی

شماره 2252: ټک مې د ملا پيوندو وکړ

شماره 2253: په خندا شنه شوې، په ملا ماته

شماره 2254: لالیه ته اجازه راکړه

شماره 2255: اسلام اباد کې مې رایاد شوې

شماره 2256: په صبر صبر پوره نشوه

شماره 2257: جانانه ملا وتړه جنګ دی

شماره 2258: ملاوې تړي په بېړه بېړه

شماره 2259: ستا د نېستۍ پېغور يې راکړو

شماره 2260: د الف قدم مې لکه جیم شو

شماره 2261: سړی په نيمه لار کې پريږدي

شماره 2262: ښه ملا تړلی يار مې ورک شو

شماره 2263: ملاتړلي مې میرات شول

شماره 2264: يوه ځولۍ غم خو رانه واخله

شماره 2265: ږلۍ دې ستا په فصل راشي

شماره 2266: پښتون په هر ځای پېژندای شي

شماره 2267: جينۍ نرۍ په ملا کې نيسه

شماره 2268: پر سر مې مه وهه، خوارېږم

شماره 2269: له خندا شنه، په ملا کږه شوې

شماره 2270: په ملا کږه شوه ماته نشوه

شماره 2271: وطنه زېری مې درباندې

شماره 2272: نن مې پستې پنډۍ/ملا خوږيږي

شماره 2273: د پېشلمي نارې شروع شوې

شماره 2274: ملا مې نری منګی مې دروند دی

شماره 2275: کلاله غبرګ زامن دې ومره

شماره 2276: زه خو به بیا منګی ډک نه کړم

شماره 2277: ملا دې نرۍ، منګی دې غټ دی

شماره 2278: ګودر/اوبو ته ځم راپسې راشه

شماره 2279: اشنا مې پېژنم له لرې

شماره 2280: زلفې اوږدې، یوه کمڅۍ کړه

شماره 2281: د تورو زلفو یو تار راکړه

شماره 2282: ډډې مې ستا غمونو وسوې

شماره 2283: ما د جانان د کټ بازو کړې

شماره 2284: کوټه مې توره په لوګي ده

شماره 2285: بروزي ډېر راته راوړه

شماره 2286: د کندهار په بره ډډه

شماره 2287: په خوله دې هيڅ راته و نه وېل

شماره 2288: زړه مې له سرو سکروټو ډک دی

شماره 2289: له یاره زړه بېلول ګران دي

شماره 2290: بدن دریاب، زړه مې ګودر دی

شماره 2291: په خلاصو سترګو لالی بایلم

شماره 2292: چې په مرض مې نه پوهېږې

شماره 2293: زړه مې له تورو وينو ډنډ شو

شماره 2294: کمیس دې تور، غاړه دې برګه

شماره 2295: زما په رګ رګ کې اوسېږې

شماره 2296: کاشکې چې زه د ملک لور وای

شماره 2297: هیکل خو ښه دی په نامه دی

شماره 2298: پروردګار دې ورته ټينګ کړه

شماره 2299: ځان یې تیار کړ، روانيږي

شماره 2300: رانجه د تورو سترګو کار دی

شماره 2301: پلار یې د بر کلي ملک دی

شماره 2302: ورځ به په ما توره تياره کړي

شماره 2303: صورت مې ټول درته رېږديږي

شماره 2304: سترګې مې تا ته تورولې

شماره 2305: سترګې مې تورې په رنجو شي

شماره 2306: سترګې یې تورې په څنګ ګوري

شماره 2307: سترګې دې تورې په څنګ ګورې

شماره 2308: سترګې دې تورې په رنجو کړه

شماره 2309: سترګو ته رش د رنجو ورکړه

شماره 2310: د سترګو تور لالی مې تللی

شماره 2311: جانانه ومې غولولې

شماره 2312: سترګې یې تورې په رنجو دي

شماره 2313: اور شه په تورو رنجو پورې

شماره 2314: هلکه مرې که پاتې کېږې

شماره 2315: چې مازديګر شي بیا مې ګوره

شماره 2316: خیر دی که زه لېونی کېږم

شماره 2317: د جونو زړونه پولادي دي

شماره 2318: زما ترې تمه نه پرې کیږي

شماره 2319: د مینې جال راباندې خپور دی

شماره 2320: زلفې ول ول کړه، سترګې تورې

شماره 2321: جينۍ وړه، د يارۍ نه ده

شماره 2322: جانانه ستا د زړه لپاره

شماره 2323: په دېواله مې سر اوچت کړ

شماره 2324: چينار به ولې سر لوړ نه کا

شماره 2325: ورځ به ما تپه تیاره کړې

شماره 2326: ناترسې خلک دې کسکر کړل

شماره 2327: سترګې مې تا پسې خوږيږي

شماره 2328: سترګې دې سرې لکه د زرکې

شماره 2329: د بانجاره د رنجو خاله

شماره 2330: سترګې مې تورې په رنجو دي

شماره 2331: د پيربابا د رانجو زور دی

شماره 2332: سترګې دې تورې راته ګورې

شماره 2333: سترګې دې تورې اور راپورې

شماره 2334: سترګې دې ډېرې اثردارې

شماره 2335: زما ړانده کسي به جوړ شي

شماره 2336: رنجلومه جوړه د یارۍ کړه

شماره 2337: کور ته په لاس کې رانجه نه وړم

شماره 2338: د جینۍ تورو سترګو وسووم

شماره 2339: چې زه دې وليدم بېمار شوې

شماره 2340: رانجه دې ورک شي ژر پاکيږي

شماره 2341: راشه ايين رانجه دې واخله

شماره 2342: خدایه زما جانان زما کړې

شماره 2343: زه به رانجه ترې ځان ته جوړ کړم

شماره 2344: د جانان دې ستم ته ګوره

شماره 2345: زه به تر هغه سترګې تورې نه کړم

شماره 2346: د اشنا تورو سترګو تور کړم

شماره 2347: په کتابونو کې څه نشته

شماره 2348: زه دې په تورو سترګو تور کړم

شماره 2349: د تورو سترګو اشارې دي

شماره 2350: په تورو سترګو دې مَېن کړم

شماره 2351: په تورو سترګو يې يې شهيد کړم

شماره 2352: د تورو سترګو دیدن راکړه

شماره 2353: د چا به شنې سترګې خوښيږي

شماره 2354: زه به نوکره ورته بوځمه

شماره 2355: سترګې دې تورې کړه، راووځه

شماره 2356: اوښکې به يې ولې نه تويږي

شماره 2357: په تورو سترګو مې ړنده کړې

شماره 2358: زما د تورو سترګو توره

شماره 2359: يار مې پښتو باندې قیدي دی

شماره 2360: تا خو به سوال وای راته کړی

شماره 2361: د ګناهګار مرګ به ګناه شي

شماره 2362: که تا وای غږ راپسې کړی

شماره 2363: نوی واده د ګلو باغ دی

شماره 2364: زړه مې هر وخت پسې خوږيږي

شماره 2365: چې زړه يې تورې سترګې وخوري

شماره 2366: ته د اختر په سهار راشه

شماره 2367: دا مخامخ دېواله پرېوزې

شماره 2368: د ورځې تورې سترګې ګرځم

شماره 2369: پر هندوستان خوشحاله ګرځه

شماره 2370: ټول به له خپل یاره قربان کړم

شماره 2371: ټول به له خپل یاره قربان کړم

شماره 2372: جانان په سرو/شنو سترګو مَېن دی

شماره 2373: زما تورې سترګې اوښکو يووړې

شماره 2374: هلک که مري که پاتې کيږي

شماره 2375: د سترګو يو سلايي بس دی

شماره 2376: په تورو سترګو دې مَېن کړم

شماره 2377: په تورو سترګو دې شهید کړم

شماره 2378: د زرو قدر په زرګر دی

شماره 2379: مخې ته راغله، راته ژاړي

شماره 2380: وطن مې پرېښود، زه ترې لاړم

شماره 2381: دا نيمه شپه بوی د لونګو

شماره 2382: نامه نه ښکته اجازت دی

شماره 2383: له رنګه توره غنمرنګه

شماره 2384: هله راټول شئ جرګه وکړئ

شماره 2385: سترګې دې سرې باڼە دې تور دي

شماره 2386: زما له چيلمه سره څه و

شماره 2387: زما جانانه شاه دهقانه

شماره 2388: دا ته چې لاړې مسافر شوې

شماره 2389: بارانه مه اوره، لږ تم شه

شماره 2390: د لارې سر به ورته نیسم

شماره 2391: د باغ مې هر بوټی لونګ دی

شماره 2392: د زنې خال دې داسې ښکاري

شماره 2393: ما ته لونګ په چیلم کېږدئ

شماره 2394: تر نيمې شپې بیداره اوسه

شماره 2395: له ما نه پاتې شوې وطنه

شماره 2396: اوبه مې څکې، لونګ مې تېر شو

شماره 2397: اشنا مې نوی سوداګر دی

شماره 2398: په غرونو تورې لړې راغلې

شماره 2399: چې ته راځې ما به خبر کړې

شماره 2400: دا بند په بند به شم درماته

شماره 2401: د باغ دې هر بوټی لونګ دی

شماره 2402: چې ته راځې ما به خبر کړې

شماره 2403: په غرونو تورې لړې راغلې

شماره 2404: زما د خان بابا نوکره

شماره 2405: لاس به دې وتړم په زلفو

شماره 2406: کە لونګین کې تاثیر نه وای

شماره 2407: کە اسوېلی کړم اور بە واخلې

شماره 2408: سر دې زما په څنګل کېږده

شماره 2409: په کوټه سر کړه رادننه

شماره 2410: په تورو زلفو به یې بند کړم

شماره 2411: ته چې راځې ما به خبر کړې

شماره 2412: کشمالي وکرئ عالمه

شماره 2413: پلار مې لونګ کرلي نه دي

شماره 2414: سبا به بیا بازار ته لاړ شې

شماره 2415: مخې ته راغله، راته ژاړي

شماره 2416: زما جانان له رنګه تور دی

شماره 2417: د لونګین جانان لپاره

شماره 2418: دا نيمه شپه ده غله لګيږي

شماره 2419: ستا د ښایست شغلې ځلیږی

شماره 2420: د لونګین په لړ راخېژه

شماره 2421: سينې ته غټ لونګین جوړکړه

شماره 2422: تور لونګین راته تیار کړئ

شماره 2423: جانانه تا که لونګ راوړه

شماره 2424: ټيک دې پاچا، خال دې وزیر دی

شماره 2425: راشه زما د پلار نوکر شه

شماره 2426: رنګ به مې ولې نه توريږي

شماره 2427: څنګ ته مې مه راځه جانانه

شماره 2428: په سينه یو لالی ځاييږي

شماره 2429: ټينګه مه نيسه په غېږ کې

شماره 2430: لاس به دې وتړم په زلفو

شماره 2431: کمېس دې تور ټيکری دې سپين دی

شماره 2432: هلک چې تور شي، لونګين شي

شماره 2433: د لونګين امېل به وکړم

شماره 2434: د جینۍ ټکی ټکی مخ دی

شماره 2435: د هلک مورې جنتي شې

شماره 2436: خاونده بیا دې پسرلی کړ

شماره 2437: چې د ځوانۍ په موسم راشي

شماره 2438: رنګ دې زما د یار په شان دی

شماره 2439: دا نيمه شپه په کلي راغلم

شماره 2440: اوږۍ کوټلې کړه زرګره

شماره 2441: يوه اوږۍ بل مې باهو شو

شماره 2442: د خیال اوږۍ مې ده په غاړه

شماره 2443: یا مې ته غوټه د ګرېوان کړه

شماره 2444: اوږۍ ته ډډ ورکړه زرګره

شماره 2445: شال يې په سر، اوږۍ په غاړه

شماره 2446: مور يې له کلي تروې/شومړې غواړي

شماره 2447: اوږۍ کوټلې کړه زرګره

شماره 2448: هیکل خو ښه دی په نامه دی

شماره 2449: ټيک په تندي، پېزوان په شونډو

شماره 2450: سبا به بیا بازار ته راوړي

شماره 2451: په یوه بنګړي رانه خپه وه

شماره 2452: که د يار غږ راباندې وشو

شماره 2453: بې شرمي توره وي که سپينه

شماره 2454: نن مې د یار د راتلو ورځ ده

شماره 2455: توره تياره، کټونه ډېر دي

شماره 2456: کمیس یې تور دی ګل پرې سپور دی

شماره 2457: ښه ده چې ستا له یارۍ خلاص شوم

شماره 2458: د شالیلا د بنګړو شرنګ شو

شماره 2459: زیارته ولې نه قبلېږې

شماره 2460: ټال ته ختم، بنګړي مې مات شول

شماره 2461: اختره څه مستۍ دې راوړې

شماره 2462: په خوب ویده به دې راويښ کړم

شماره 2463: ژوند مې د څومره خوشحالۍ و

شماره 2464: دا توره شپه، توره تیاره ده

شماره 2465: ما د ګودر په غاړه خښ کړئ

شماره 2466: بيا په ګودر د پېغلو شور دی

شماره 2467: بنګړي په مينه کې ماتيږي

شماره 2468: د موزيګي له زوره نه يم

شماره 2469: زما بنګړي به دې په کار شي

شماره 2470: بنګړي دې اوس هم راسره دي

شماره 2471: بنګړي يې مات شول ښه و نه شو

شماره 2472: چې ستا يې شنه بنګړي درمات کړل

شماره 2473: کلي ته راغلم هغه نشته

شماره 2474: په علامه د سپرلي پوه شوم

شماره 2475: خلکه د مينې يار يې مړ دی

شماره 2476: را بره نه شې سپېره کاله

شماره 2477: زه په لمانخه کې غلطېږم

شماره 2478: ښکاري چې ته هم شوګيرې کړې

شماره 2479: پرېږده چې ستا په ګناه مړ شم

شماره 2480: بنګړو دې نيمه شپه کې شرنګ کړ

شماره 2481: لېچې مې ډکې له بنګړو کړه

شماره 2482: بنګړي مې وو، په لاس مې نه کړه

شماره 2483: ګوتې بنګړي د دنيا دود دی

شماره 2484: ګوتې مې وې په لاس مې نه کړې

شماره 2485: ګوتې پە ګوته کړه، راووځه

شماره 2486: شش خو مې شش، ګوتې مې ګوتې

شماره 2487: که مې د يار ګوتې په لاس وای

شماره 2488: پر هديره ته راشه زرګره

شماره 2489: زما و ستا ياري په څه شوه

شماره 2490: زما د لاس ګوتې د سرو کړه

شماره 2491: زما د لاس ګوتې د سرو کړه

شماره 2492: ما ته پينځه ګوتې د سرو کړه

شماره 2493: ياره د لاس ګوتمۍ دې راکړه

شماره 2494: باهو په لاس، ګوتمې په ګوتو

شماره 2495: جام د جمشېد دې رب نصیب کړه

شماره 2496: بخت مې ياري راسره نه کړي

شماره 2497: نن مې د لاس باهو شرنګیږي

شماره 2498: نن مې د لاس باهو شرنګیږي

شماره 2499: بنګړي مې ستا په کټ کې مات شول

شماره 2500: جانان اوس هاغه جانان نه دی

شماره 2501: مسلماني په چا کې نشته

شماره 2502: دا نيمه شپه، بنګړي شرنګيږي

شماره 2503: بنګړي دې لرې کړه له لاسه

شماره 2504: بېګا مې يار سره وعده وه

شماره 2505: مورې بنګړي به په لاس نه کړم

شماره 2506: لېچې مې ډکې له بنګړو دي

شماره 2507: زما يارۍ ته به ټينګ نه شې

شماره 2508: له کټه غلې راجګيږه

شماره 2509: ستا د بنګړو شور مې تر غوږ شو

شماره 2510: زما د لاس بنګړي به مات شي

شماره 2511: د لاس بنګړي مې خرڅ ته يوسه

شماره 2512: له ما نه ته ښه یې منګیه

شماره 2513: جینکو غبرګې ګوتې سرې کړې

شماره 2514: په زړه مې سرې منګولې کېږده

شماره 2515: که دې زما په سلام ښه شي

شماره 2516: اختر نژدې دی، روژه لاړه

شماره 2517: دا سرې منګولې، نرۍ غاړه

شماره 2518: سترګې یې بیا تورې کړې خلکه

شماره 2519: دا سرې منګولې، نرۍ غاړه

شماره 2520: ته په لاسونو اترنګ جوړ کړه

شماره 2521: د سرې ډولۍ په ارمان مړه شې

شماره 2522: لاس مې د زړه په وینو سور دی

شماره 2523: د ننګیالي جانان لپاره

شماره 2524: مورجانې ډېرې پیسې راکړه

شماره 2525: د جینۍ سرو لاسونو وسوم

شماره 2526: د زړه زخمونه مې تخنيږي

شماره 2527: د جینۍ سرو لاسونو وسوم

شماره 2528: اختر ته ښې نکریزې راوړه

شماره 2529: اختر ته څو/دوه ورځې لا پاتې

شماره 2530: اختره ستا نکريزي څه کړو

شماره 2531: ما د ګودر په غاړه خښ کړئ

شماره 2532: د تن جامو کې نه ځايږم

شماره 2533: زما د مينې یار رنځور دی

شماره 2534: اختر د واړو مبارک شه

شماره 2535: چې ساه مې وځي، رانژدې شه

شماره 2536: په لاسو جوړې به نقشې کړم

شماره 2537: همزولو یار پسې مې زړګی خوږ دی

شماره 2538: جینۍ بیا سره لاسونه سره کړل

شماره 2539: يو په ورکړې مَېن نه شې

شماره 2540: اول دې قد راسره سم کړه

شماره 2541: د هغې خولې به څه مزه وي

شماره 2542: زړه مې هر وخت پسې خوږيږي

شماره 2543: ته د اختر په سهار راشه

شماره 2544: ټول به له خپل یاره قربان کړم

شماره 2545: مونږ په نکریزو نه پوهيږو

شماره 2546: يار مې په سرو لاسو مَېن دی

شماره 2547: تن مې د شنې نکريزې پاڼه

شماره 2548: زړه مې د شنو نکريزو پاڼه

شماره 2549: مړ مې د یار په کوڅه يوسئ

شماره 2550: زما په لاس د اترنګ ګل دی

شماره 2551: ته د اترنګ رنګونه غواړې

شماره 2552: د تور ماښام اورونه بل شول

شماره 2553: له رنګينو ډکه ماښامه

شماره 2554: زما سلام په هغو وايه

شماره 2555: چې د ماښام خړه ګډيږي

شماره 2556: که سمندر په منځ کې نه وای

شماره 2557: سړيه نر شه ګټه وکړه

شماره 2558: د ماښام لمونځ دې قبول مه شه

شماره 2559: که د ماښام ازار قبلیږي

شماره 2560: سر که مې يو ماښام سرتور کړ

شماره 2561: که دې زما دیدن یادیږي

شماره 2562: مينې دې داسې لېونی کړم

شماره 2563: د جمعې شپه ده دعا قبليږي

شماره 2564: سهار سبا/مازدیګری دی، سوال قبليږي

شماره 2565: د زړګي اور مې پرې مړ نه شو

شماره 2566: که دې زما دیدن یاديږي

شماره 2567: د پشکال دوپجنې ورځې

شماره 2568: د پشکال بارانه تم شه

شماره 2569: زما د زړه پشکال مات شو

شماره 2570: د پشکال ګرمي په زور ده

شماره 2571: چې په شيدو دې لويوله

شماره 2572: کټ د بلۍ سیوري ته راوړه

شماره 2573: کټ د بلۍ سيوري ته راوړه

شماره 2574: که د بېلتون جلاد دې مړ کړ

شماره 2575: د جینۍ خال د عقرب ستوری

شماره 2576: ځکه مې تور تيکری په سر کړ

شماره 2577: اشنايي میاشت ده د صفرې

شماره 2578: زمونږ د ملک ښه پسرلیه

شماره 2579: د پسرلي غم و ښادي ده

شماره 2580: زما صنمه پسرلی دی

شماره 2581: زما د زړه ګلاب دی مړاوی

شماره 2582: د غره په سر مې د یار کور دی

شماره 2583: د پسرلي باد را الوتلی

شماره 2584: وار به دې تېر شي زېړه ګله

شماره 2585: ګلان تازه په پسرلي شول

شماره 2586: ګل د غاټول راڅخه ورک دی

شماره 2587: که د جانان غمونه نه وی

شماره 2588: د پسرلي په مانده راغلم

شماره 2589: د پسرلي په میاشت دې مرګ شه

شماره 2590: د پسرلي تر ګل تازه وم

شماره 2591: د پسرلي د ګل په شان یې

شماره 2592: د پسرلي لوونه ګډ شول

شماره 2593: دا پسرلی مې نیمه خوا شو

شماره 2594: خاونده ژر یې پسرلی کړې

شماره 2595: خاونده ژر یې پسرلی کړې

شماره 2596: خاونده بیا ته پسرلی کړې

شماره 2597: چې پسرلی شو، ونې شنې شوې

شماره 2598: چې پسرلی شي، زړه مې بل شي

شماره 2599: په پسرلي غونډۍ ته خېژو

شماره 2600: پسرلی راغی، ونې شنې شوې

شماره 2601: پسرلی راغی، ونې شنې شوې

شماره 2602: پسرلی زما په نیمه خوا شو

شماره 2603: پسرلی به ستا له کبره خوار شي

شماره 2604: الله دې بیا راته محتاج کړه

شماره 2605: ولې به نه ژاړم عالمه

شماره 2606: جانانه بل پسرلی راغی

شماره 2607: د پسرلي لوونه ګډ شول

شماره 2608: زما د زړه ګلابه راشه

شماره 2609: خدای به له خیره پسرلی کړې

شماره 2610: سر مې ببر سترګې چخړنې

شماره 2611: خاونده بیا دې پسرلی کړ

شماره 2612: په پسرلي خوشحاله نه يم

شماره 2613: خاونده بیا دې پسرلی کړ

شماره 2614: پسرلی راغی ونې ګل شوې

شماره 2615: ولې به نه ورپسې مرمه

شماره 2616: د پسرلي په راتلو پوه شوم

شماره 2617: پسرلی ښه، باران يې بد دی

شماره 2618: تل به سپرلی په ګلو نه وي

شماره 2619: سپرلیه! چا لپاره راغلې

شماره 2620: د مني نښي راښکاره شوې

شماره 2621: هر یو سړی مې ارماني دی

شماره 2622: سپرلي د ګلو ګجرې راوړې

شماره 2623: زلفې دې تاو پر مخ پرتې دي

شماره 2624: سپرلی به بیا په وطن راشي

شماره 2625: نه د اختر په خوند پوهېږم

شماره 2626: په علامه د سپرلي پوه شوم

شماره 2627: د پسرلي په راتلو پوه شوم

شماره 2628: ستا فرمایش و، ما پوره کړ

شماره 2629: د اوړي سخته ګرمي راغله

شماره 2630: دا ستا غمو داسې اوبه کړم

شماره 2631: څادر دې سپين کميس دې تور دی

شماره 2632: وړې نجلۍ یاري شروع کړه

شماره 2633: د اوړي لنډو لنډو شپو کې

شماره 2634: د اوړي ټکنده غرمه ده

شماره 2635: که سږنی اوړی خدای وکړي

شماره 2636: شونډې به يې ولې پستې نه وي

شماره 2637: عمر دې ډېر شه خپله یاره

شماره 2638: خاونده اوړی، منی ورک کړې

شماره 2639: اوړی دې پاس کابل کې تېر کړ

شماره 2640: عمر دې تېر په ايلبندو کړ

شماره 2641: پر ګلاب ناست بورا ته وایه

شماره 2642: پر چمن ستا د راتلو غږ دی

شماره 2643: بورا به ولې ژړا نه کړي

شماره 2644: زه به دا ستا د سينې ګل شم

شماره 2645: بورا په پت، بې پته نه و

شماره 2646: بورا بلبل ته په ژړا شو

شماره 2647: بلبله زړه به دې سوری شي

شماره 2648: بلبله ژر شه، دیدن وکړه

شماره 2649: بلبل به لاړ، باغ به پريږدي

شماره 2650: د زړه پر باغ مې خزان راغی

شماره 2651: توتي ژړا بلبل زاري کړي

شماره 2652: زه خو ستا په مينه مست وم

شماره 2653: د بېلتانه د باد له لاسه

شماره 2654: اخر به توره شپه سبا شي

شماره 2655: ولې بە زە ورپسې نە مرم

شماره 2656: نصیب مې ګل خزان پرې راغی

شماره 2657: لە قدرتو څخه دې ځار شم

شماره 2658: کە ګل پیدا وی خزان نە وی

شماره 2659: عمر د باد پە شان تيريږي

شماره 2660: عالمه خاورې مې پە سر شوې

شماره 2661: ستا دې قسم وي یو وار راشه

شماره 2662: زما پر باغ چې خزان راغی

شماره 2663: ستا د هجران خزان پرې راغی

شماره 2664: زما جانانه مسافر شوې

شماره 2665: ګله خزان درباندې راشه

شماره 2666: د زړه باغچې دې خزان مه شه

شماره 2667: دادا په خپل کور کې زَړه کړم

شماره 2668: د ګلو باغ مې خزان لوټ کړ

شماره 2669: چې د وفا بوی پکې نه وي

شماره 2670: چې په وطن بېلتون واکمن وي

شماره 2671: توتي ژړا، بلبل زارۍ کړي

شماره 2672: افسوس په هغه ګل پکار دی

شماره 2673: په سر دې بیا ګلان تازه کړل

شماره 2674: پرون د ګل په شان تازه وه

شماره 2675: اول مې نه کتل ګلونه

شماره 2676: الله، تالا شومه خاونده

شماره 2677: اصیل ګلاب ته مې اسره کړه

شماره 2678: د خزان پاڼه شوم عالمه

شماره 2679: د مخ پر ګل دې خزان راشه

شماره 2680: زه به دا ستا د سينې ګل شم

شماره 2681: د کابل ژمی زمهریر دی

شماره 2682: وطن د ژېړو ګلو باغ دی

شماره 2683: ته په دکن خوشحاله ګرځه

شماره 2684: که ژاړم ژاړم، سود مې نشي

شماره 2685: نصیب مې څه کانې راوکړې

شماره 2686: زه د لیلا باغ کې باغوان يم

شماره 2687: زما دې څه نصیب کړ خدایه

شماره 2688: عاشق د خدای ګناهګار نه دی

شماره 2689: د ځوانۍ مرګ داسې ناتار دی

شماره 2690: وطن د ژېړو ګلو باغ دی

شماره 2691: تا د سفر موزې په پښو کړې

شماره 2692: درګي ته مه راځه سرداره

شماره 2693: د مخ ګلشن دې سهار جوړ کړ

شماره 2694: دومره په بخت زورور نه يم

شماره 2695: ستا لوپټه زما کفن شه

شماره 2696: پر لوړو غرو به سره خيژو

شماره 2697: څلور مې وروڼه ژېړ ګلونه

شماره 2698: دوه مې دي وروڼه ژېړ ګلونه

شماره 2699: زما لېورونه ژېړ ګلونه

شماره 2700: اشنا په نورو ګلو مست دی

شماره 2701: پسرلی به ستا له کبره خوار شي

شماره 2702: جانانه جوړ به لېونی شې

شماره 2703: اختره ستا له برکته

شماره 2704: زما پر باغ چې خزان راغی

شماره 2705: زړه مې ناسور، په وينو سور دی

شماره 2706: ته د ګلاب په شان تازه يې

شماره 2707: په کټ مې ژېړ ګلان پراته دي

شماره 2708: په لاره تله، کږه وږه شوه

شماره 2709: د کافرګل په شان کږه شوې

شماره 2710: له یاره زړه بېلول ګران دي

شماره 2711: زما جانان ګل د پېروتې

شماره 2712: زړګی مې ستا تر زړه چاپېر دی

شماره 2713: غم دې زما ترزړه چاپېر دی

شماره 2714: ډېره خواري راپسې مه کړه

شماره 2715: سپوږمۍ پر منځ د آسمان راغله

شماره 2716: دا ستا غمو داسې اوبه کړم

شماره 2717: باد يې پر مخ څڼې خپرې کړې

شماره 2718: که شپه د زلفو پسې نه وای

شماره 2719: د مازدیګر لمر غوټه کيږي

شماره 2720: مخ دې اسمان خالونه ستوري

شماره 2721: ګل د لوی غره په پرخه شین دی

شماره 2722: غېلې خپرې کړه راته ګوره

شماره 2723: ستا په تندي کې سورکی خال دی

شماره 2724: سبا چې لمر نه وي ختلی

شماره 2725: زما اشنا ګل د لمر دی

شماره 2726: د سترګو یو نظر پر ما کړه

شماره 2727: د اشنا کور په لمر خاته دی

شماره 2728: د مازدیګر ژېړيه لمره

شماره 2729: د مازدیګر ژېړيه لمره

شماره 2730: خاونده دا شرم مې پټ کړې

شماره 2731: ځلنده لمر شه، ژر راخېژه

شماره 2732: چې مازدیګر شي، ژېړی لمر شي

شماره 2733: چې مازدیګر شي، ښکته لمر شي

شماره 2734: چې مازدیګر شي، ژېړی لمر شي

شماره 2735: چې مازدیګر شي، ښکته لمر شي

شماره 2736: که یو نظر راباندې وکړې

شماره 2737: تله د لمر اسمان ته ولاړه

شماره 2738: په لمرخاته کې ګل غوړيږي

شماره 2739: په قد بالا، په منځ کې لمره

شماره 2740: د یار پېغام یو ناڅاپه راغی

شماره 2741: د جانان کور په لمرخاته دی

شماره 2742: لمره څرک وهه راخېژه

شماره 2743: اندېښنو زور راباندې کړی

شماره 2744: اشنا چې هسې مخ ښکاره کړي

شماره 2745: پتنګ په خاص څراغ مَېن دی

شماره 2746: مخ دې قمر، شغلې د لمر کا

شماره 2747: مخ دې تر ګل هم تازه دی

شماره 2748: مخ ته دې سم کتلی نشم

شماره 2749: جانان مې لمر زه لمر پرسته

شماره 2750: تورې مې سترګې، تورې زلفې

شماره 2751: زما نصیب د لورۍ/شیبر/کاوون غر دی

شماره 2752: راباندې ټول کلی خبر دی

شماره 2753: چې مازدیګر شي، ژېړی لمر شي

شماره 2754: لمر چې له غرونو پناه کیږي

شماره 2755: نن د نیمزالې غېږ کې لور ده

شماره 2756: جینۍ د بام په سر ولاړه

شماره 2757: لمر او سپوږمۍ به یوځای نشي

شماره 2758: لمر مې د یار د مخ مثال دی

شماره 2759: شمس القمر/شمس الضحی جانانه راشه

شماره 2760: شمس تابان جانانه راشه

شماره 2761: که دې زما دیدن په کار وي

شماره 2762: که چا سپوږمۍ لیدلې نه وې

شماره 2763: که ته راځې بېګاه ته راشه

شماره 2764: کور دې اسمان ته په کې حوره

شماره 2765: سپوږمیه سروهه راخېژه

شماره 2766: سلام سلام سپینې سپوږمیه

شماره 2767: څنګه مې ښه ايسې سپوږمیه

شماره 2768: سپوږمۍ ته ولې یې ولاړه

شماره 2769: سپوږمۍ پر ما دې څه احسان دی

شماره 2770: اسمانه پاس سپوږمۍ ته وايه

شماره 2771: مخ کې دې مخ د جانان وينم

شماره 2772: لکه چې زه درته ښکارېږم

شماره 2773: زړه مې هغې سپوږمۍ مَېن کړ

شماره 2774: سترګې دې تورې، په څنګ ګورې

شماره 2775: سترګې دې سرې زلفې دې تورې

شماره 2776: د څوارلسم سپوږمۍ راخيژي

شماره 2777: له سور سالو چې مخ بهر کړي

شماره 2778: ياره مثال دې د سپوږمۍ دی

شماره 2779: د اسمان منځ ته سپوږمۍ راغله

شماره 2780: سپوږمۍ سلام به درته وکړم

شماره 2781: مخ دې سپوږمۍ ستوري خالونه

شماره 2782: له ستورو ډک اسمان ته ګورم

شماره 2783: هغه واده شوه لوڼه يې وشوې

شماره 2784: کبر مې کړ زوال مې وموند

شماره 2785: سپوږمۍ پناه شوه، تیاره کيږي

شماره 2786: ستوري زما بیا مېلمانه دي

شماره 2787: سپوږمۍ په غره راپورته کېږه

شماره 2788: زه له سپوږمۍ نه کمه نه يم

شماره 2789: که مې اختيار کې وه جانانه

شماره 2790: دنیا سپوږمۍ ته رسېدلې

شماره 2791: ګودر ته ځم چې منګی مات کړم

شماره 2792: سپوږمۍ به ډېره شي حیرانه

شماره 2793: سپوږمۍ راوخته، رڼا شوه

شماره 2794: زما د لرې وطن ياره

شماره 2795: پر بلۍ لوڅ مخ مه درېږه

شماره 2796: مخ دې له بامه راښکاره شو

شماره 2797: مخ دې سپوږمۍ تر غره راهسکه

شماره 2798: د څوارلسم سپوږمۍ راخيژي

شماره 2799: د دروازې چم دې رازده کړه

شماره 2800: د خدای خدايي ګورئ عالمه

شماره 2801: دیدن دې بیا په ما ګران شو/کړ

شماره 2802: څنګه په سپينه سپوږمۍ راغی

شماره 2803: چې له سپوږمۍ نه ښايسته وي

شماره 2804: زما او ستا غرونه ترمنځ شول

شماره 2805: سپينه سپوږمۍ مې ده دښمنه

شماره 2806: دغسې به نور هم لمبه شم

شماره 2807: که مې په وس کې وای جانانه

شماره 2808: سترګې دې تورې، په چل ګورې

شماره 2809: سترګې دې تورې، په څنګ ګورې

شماره 2810: سترګې دې تورې پە څنګ ګورې

شماره 2811: ستا د راتلو په انتظار کې

شماره 2812: سپوږمۍ د خدای روی مې دروړی

شماره 2813: سپوږمۍ دې هلته خوشحالي کا

شماره 2814: سپوږمۍ شوه بیا ورکه اورو کې

شماره 2815: سپوږميه سر وهه رالوېږه

شماره 2816: سپوږمیه سر وهه راخېژه

شماره 2817: سپينه سپوږمۍ مې ده دښمنه

شماره 2818: سپينې سپوږمۍ حال راته وایه

شماره 2819: زما او ستا تر منځ شول غرونه

شماره 2820: که توره یم، تا به رنځور کړم

شماره 2821: زلفې دې بیا په مخ خورې کړې

شماره 2822: پلار یې اسمان، زامن یې ستوري

شماره 2823: کاشکې اسمان کې ستوری زه وی

شماره 2824: قسم په خدای، هېر به دې نه کړم

شماره 2825: طالع و ستوری يې ځلاند وي

شماره 2826: اسمان کې ستوری شوې، ځلېږې

شماره 2827: د ماښام ستوری مې ریبار دی

شماره 2828: د اسمان ستوری مې غماز دی

شماره 2829: د اسمان ستوری مې غماز دی

شماره 2830: جانان مې ستوری د اسمان شو

شماره 2831: پاس په اسمان کې ستوری زه وای

شماره 2832: جانان مې ستوری د اسمان دی

شماره 2833: سهیل ستوری مې ریبار دی

شماره 2834: د جینۍ خال د عقرب ستوری

شماره 2835: راځه چې دواړو پر کټ کينو

شماره 2836: د شپې راپاڅم ستوري شمارم

شماره 2837: دا د اسمان ستوري به شمارم

شماره 2838: جانان له ما نه مرور دی

شماره 2839: په اسوېلو مې اسمان سور شو

شماره 2840: په اسوېلو مې اسمان سور کړ

شماره 2841: لیلا په تور سالو کې راغله

شماره 2842: اسمان کې ستوري راته خوښ کړه

شماره 2843: سترګې دې بیا راښکاره نه کړې

شماره 2844: اسمان په ستورو ښایسته دی

شماره 2845: اسمان په ستورو ښه ښکاريږي

شماره 2846: اسمان په ستورو ښه ښکاريږي

شماره 2847: اسمان په ستورو ښايسته دی

شماره 2848: اسمان په ستورو ښه ښکاريږي

شماره 2849: نه مې هيريږې د زړه سره

شماره 2850: زړګيه مه يې رانه غواړه

شماره 2851: د ماښام ستورو ته ګورمه

شماره 2852: اسمان ته ستورو غېږې ورکړې

شماره 2853: جانانه ستا په انتظار کې

شماره 2854: پاس د اسمان ستورو ته ګوره

شماره 2855: لکه د ستورو غوندې ښکاري

شماره 2856: په نیمه شپه راشه جانانه

شماره 2857: اسمان ته ګورم، ستوري څو دي

شماره 2858: پاس په اسمان کې ستوري ښکاري

شماره 2859: يو ځلې ما ته غېږ کې راشه

شماره 2860: اشنا مې ګل له لاسه نه اخلي

شماره 2861: د اسمان ستوري مې ګواه دي

شماره 2862: که مې د زړه زخمونه ګورې

شماره 2863: د اسمان ستوري مې په شمار کړل

شماره 2864: مخ دې اسمان خالونه ستوري

شماره 2865: خوله دې د زرو کټوري ده

شماره 2866: چا ته به تور، چا ته به سپين يې

شماره 2867: زړه مې د وینو کټوری دی

شماره 2868: د هجران زر پيالې به نوش کړم

شماره 2869: خدای دې زما د چای پياله کړه

شماره 2870: زما د بخت پياله چپه شوه

شماره 2871: ته په پياله کې اوبه راوړه

شماره 2872: زما دې زړه سراسر خوړين کړ

شماره 2873: بنګي به راشي ما به مړه کړي

شماره 2874: که ته مې روغ لېونی نه کړې

شماره 2875: پياله کې ډکی راښکاره شو

شماره 2876: بېګا رانغلې کم نصیبه

شماره 2877: خُمار د هجر را نه نه ځي

شماره 2878: مخ يې د سرو زرو پياله ده

شماره 2879: زما د یار د راتلو غږ دی

شماره 2880: خوله دې د سپينو زرو جام دی

شماره 2881: جام د جمشېد دې رب نصیب کړه

شماره 2882: خوله دې د سپينو زرو جام دی

شماره 2883: د دروازې ملنګ ته وايه

شماره 2884: جام به د وصل بیا را نه کړې

شماره 2885: صبر مې ډېر ورپسې وکړ

شماره 2886: زه د وصال په انتظار کې

شماره 2887: د کبر جام به دې نسکور شي

شماره 2888: د حُسن جام به دې نسکور شي

شماره 2889: د هجران تنده نه ماتيږي

شماره 2890: چې ستا د مخ حُسن ښکاره شو

شماره 2891: د غرور جام به دې نسکور شي

شماره 2892: مخ دې د سپينو زرو جام دی

شماره 2893: کمباړه غټه روپۍ واخله

شماره 2894: زړه مې د تورو وينو ډنډ دی

شماره 2895: چې مې د یار مینه په زړه شي

شماره 2896: مازدیګری به دې په غم شي

شماره 2897: منګيه بخت ته دې حیران يم

شماره 2898: د کشمالو منجيله وکړه

شماره 2899: بيا به منګي ته ګوتې نه وړم

شماره 2900: بيا به منګي ته ګوتې نه وړم

شماره 2901: منګيه مات شې دړې وړې

شماره 2902: منګي مې درې دي زه يوازې

شماره 2903: کلاله شپږ روپۍ به درکړم

شماره 2904: ليلا زړه شوه زور يې کم شو

شماره 2905: پلار يې د بر کلي ملک دی

شماره 2906: که د جومات په وره کې نه وای

شماره 2907: د لېوني جانان خاطر دی

شماره 2908: د مازدیګر منګیه مات شې

شماره 2909: ستا د رباب غږ مې تر غوږ شو

شماره 2910: که نصیبونه کنډولي وای

شماره 2911: رب دې پر مخ ږیره ښکاره کړه

شماره 2912: هغه ساعت بە کله راشي

شماره 2913: نن د هغې مستې وادە دی

شماره 2914: ګودر ته ځم راپسې راشه

شماره 2915: کە دې زما دیدن پە کار وي

شماره 2916: سترګې دې بې تاثیره نە دي

شماره 2917: سبا به لویه تماشه وي

شماره 2918: د جلاله ګودره وران شې

شماره 2919: د پېغلې هغه تګ مې خوښ دی

شماره 2920: جینۍ لمده ګودر نه راغله

شماره 2921: د ننګ غیرت میدان کې مړ شې

شماره 2922: د مازديګر اوبو ته مه ځه

شماره 2923: څوک چې د غم دریاب لاهو کړي

شماره 2924: چې مازدیګر شي عاشق ژاړي

شماره 2925: د دېواله سيوري راغبرګ شو

شماره 2926: د جلاله اوبه خوږې دي

شماره 2927: چې مازدیګر شي، زړه مې ښه شي

شماره 2928: په ګودر کېنه، ورته شپه کړه

شماره 2929: ګودر د پېغلو پارلمان دی

شماره 2930: ګودر د پېِغلو جماعت دی

شماره 2931: ګودر ته ځم راپسې راشه

شماره 2932: اوبو ته ځم راپسې راشه

شماره 2933: د جانان دوه ځايه دیدن دی

شماره 2934: د زلفو تار مې اوبو درووړ

شماره 2935: د منګوټو کتار يې جوړ کړ

شماره 2936: ګل مې له لاسه اوبو درووړ

شماره 2937: منګي يې ټول په ډنډ غوپه کړل

شماره 2938: يو ګوټ اوبه منګي نه راکړه

شماره 2939: پاس په ګودر د پېغلو جنګ شو

شماره 2940: پاس په هوا راشه جانانه

شماره 2941: پټ د ګودر په غاړه کېنه

شماره 2942: پر ګودر نښه راته کېږده

شماره 2943: پېغلې ګودر ته روانيږي

شماره 2944: تاسې دې بر ګودر ته ګورئ

شماره 2945: ته مازديګر ګودر ته راشه

شماره 2946: خلک ګودر ګوري، ګډيږي

شماره 2947: دا د ګودر غاړه را واخله

شماره 2948: دا سرې منګولې، نرۍ غاړه

شماره 2949: جانانه ستا د زړه لپاره

شماره 2950: د دې ګودر غاړې ته ګورئ

شماره 2951: د مازديګر ګودر ته مه ځه

شماره 2952: د ګودر ژر اجازت راکړه

شماره 2953: د ګودر غاړه پرې ښايسته ده

شماره 2954: ديدن په سيند کې رالاهو کړه

شماره 2955: سترګې هوسۍ، صراحي غاړه

شماره 2956: د ګودر هر مازديګر ښه وي

شماره 2957: د مازديګر ګودره وران شې

شماره 2958: سترګې دې ډکې تمانچې دي

شماره 2959: شاه له ګودره روانيږي

شماره 2960: شاه له ګودره روانېږي

شماره 2961: شاه د ګودر له لوري راغله

شماره 2962: شو مازديګر ځان یې سمبال کړو

شماره 2963: شو مازديګر ګودر ته لاړه

شماره 2964: شو مازديګر ګودر ته لاړه

شماره 2965: ګودر ته ځم راپسې راشه

شماره 2966: ګودر ته غبرګې خويندې راغلې

شماره 2967: ګودر ته ځمه خوشحالېږم

شماره 2968: ګودر ته ځي، په مخه راغلې

شماره 2969: ګودر کې سرې لمبې شوې پورته

شماره 2970: ګودر شو ګرم، مازديګر دی

شماره 2971: ګودر ته ځم، اوبه به راوړم

شماره 2972: ګودر ته ځي، ناوخته کيږي

شماره 2973: ګودر ته ځي، پښو ته ګوري

شماره 2974: ګودر کې هره ورځ اختر وي

شماره 2975: ګودر دې عمر ته اباد وي

شماره 2976: ګودره ټول درنه لوګی شم

شماره 2977: ګودر کې هره ورځ اختر وي

شماره 2978: ګودره بخت دې غلبه دی

شماره 2979: ما په ګودر د جونو خښ کړئ

شماره 2980: مازديګر تل لرې خاونده

شماره 2981: مازديګر پېغلې ښې اغلې

شماره 2982: منګی په تخرګ ګودر ته ځمه

شماره 2983: منګي کې مورې اوبه نه شته

شماره 2984: وخت د ځوانۍ مې نيمه خوا شو

شماره 2985: هغه ساعت به کله راشي

شماره 2986: هر مازدیګر دې لوی اختر دی

شماره 2987: جینۍ له پلاره دې وېرېږم

شماره 2988: چې يووړم، يووړم اوبو يووړم

شماره 2989: نن د ګودر په لاره مه ځه

شماره 2990: ګودر دې عمر ته اباد وي

شماره 2991: ګودر ته ځمه، خوشحالېږم

شماره 2992: دا زمونږ د کلي جونه مړې دي

شماره 2993: د ګودر غاړې ته ورګوره

شماره 2994: د ګودر غاړه به ښايسته کړي

شماره 2995: د ګودر هر مازديګری ښه وي

شماره 2996: دا واړه ستا د زړه لپاره

شماره 2997: پېغله ګودر ته روانيږي

شماره 2998: پر اوبه خور يې زلفې پرېولې

شماره 2999: په لوی ګودر يې زلفې پرېولې

شماره 3000: پاس په ګودر ولاړه ګله

شماره 3001: بدن دریاب، زړه مې ګودر دی

شماره 3002: بېلتونه چېرته چې ځې، لاړ شه

شماره 3003: په ګودر ګڼې ونې کېږده

شماره 3004: په ګودر څه بلا لګيږي

شماره 3005: که د دنيا شرمونه نه وای

شماره 3006: اوبه د کوز ګودر خوږې دي

شماره 3007: سالو مې و، په سر مې نه کړ

شماره 3008: په ګودر سور سالو ښکاره شو

شماره 3009: ګودر ته راغلې برابره

شماره 3010: په ګودر سپینه سينه اوړي

شماره 3011: ما د ګودر په غاړه خښ کړئ

شماره 3012: سترګې هوسۍ، صراحي غاړه

شماره 3013: سترګې یې بیا تورې کړه خلکه

شماره 3014: نیت يې بیا د ګودر وکړ

شماره 3015: د کور خندا مې پکار نه ده

شماره 3016: منګی مې دروند دی زه وړه يم

شماره 3017: چې مازدیګر شي ورته ګوره

شماره 3018: ګودره ټول درنه لوګی شم

شماره 3019: ګودر/اوبو ته ځم راپسې راشه

شماره 3020: ګودر/اوبو ته ځم راپسې راشه

شماره 3021: ګودر ته دواړه خويندې لاړې

شماره 3022: منګی مې پرېږده چې ماتیږي

شماره 3023: شین خالۍ بر ګودر ته لاړې

شماره 3024: په بر کنډو باندې را اوړه

شماره 3025: زلفې په بر ګودر کې وينځي

شماره 3026: ګودر ته ډله جونه لاړې

شماره 3027: راته ښکاريږي امن راغی

شماره 3028: خاونده ما د ګودر ګل کړې

شماره 3029: د ګودر/سیابند هر بوټی دارو دی

شماره 3030: د ګودر هر بوټی دارو دی

شماره 3031: د ګودر هر بوټی تازه شي

شماره 3032: څنګه لمده ګودر نه راغله

شماره 3033: په ګودر سور سالو ښکاره شو

شماره 3034: ما د ګودر په غاړه خښ کړئ

شماره 3035: بيا په ګودر د پېغلو شور دی

شماره 3036: ګودر ته مه وايه چې وران شې

شماره 3037: منګۍ يې تش ګودر نه راووړ

شماره 3038: خدای دې د مور قبر دوزخ کړه

شماره 3039: بيا د ګودر په لاره راشه

شماره 3040: چې مازديګر شی زړه مې تنګ شي

شماره 3041: چې مازديګر شي، زړه مې ښه شي

شماره 3042: ګودر پاچا، منګی وزير دی

شماره 3043: ګودر پاچا، منګی وزیر دی

شماره 3044: زمونږ د کلي دنګ چيناره

شماره 3045: که ته رښتيا په ما مَېن يې

شماره 3046: دا سرې منګولې، نرۍ غاړه

شماره 3047: د ګودر غاړه پرې ښايسته ده

شماره 3048: د ګودر غاړه ورته نيسه

شماره 3049: د ګودر غاړه ورته نيسم

شماره 3050: د ګودر غاړه يې ناغه کړه

شماره 3051: بيا به منګي ته ګوتې نه وړم

شماره 3052: خلک دې ټول راګوماني کړل

شماره 3053: بیا به منګي ته ګوتې نه وړم

شماره 3054: له موزيګي نه کونډه ښه يم

شماره 3055: که مې نصیب د بدو نه وی

شماره 3056: منګیه بخت دې د اوبو دی

شماره 3057: منګیه څومره بختور یې

شماره 3058: حجره د ټول کلي شريکه

شماره 3059: منګی مې دروند دی، وړی یې نشم

شماره 3060: ځوان په ځوانانو خپه کيږي

شماره 3061: لږ دې منګی له سره کوز کړه

شماره 3062: چې منګی اخلم، زړه مې ريږدي

شماره 3063: که مې نصیب د بدو نه وای

شماره 3064: زه به کلال ته زارۍ وکړم

شماره 3065: ولې مې نه وړې اباسینه

شماره 3066: نه مې ابۍ نه مې دادا شته

شماره 3067: که اباسین بند شوی نه وای

شماره 3068: که اباسین بند شوی نه وای

شماره 3069: د اباسين په سيند لاهو شې

شماره 3070: د اباسين څپو ته ګوره

شماره 3071: د اباسين څپو لاهو کړم

شماره 3072: د اباسين د غم څپه وه

شماره 3073: یو ګوټ خو کم شه د یار غمه

شماره 3074: زما دې علم پکار نه دی

شماره 3075: د اباسين څپې دې يوسه

شماره 3076: سينه دې سيند د اباسين دی

شماره 3077: که اباسين راغلی نه وای

شماره 3078: اباسين بیا څپې څپې دی

شماره 3079: زما نتکۍ د اټک پُل دی

شماره 3080: چې یارانې مزه در نه کړه

شماره 3081: نامردې دومره پاګل نه يم

شماره 3082: الله دې داسې لېونی کړه

شماره 3083: د ډيورنډ پر سر ناره کړه

شماره 3084: د خپل نیکه توره راواخله

شماره 3085: جنګ خو نن بیا جوس ته راغی

شماره 3086: کور دې نژدې دیدن دې لرې

شماره 3087: د قاف غره ته ورختل دي

شماره 3088: زړه مې په داسې ځای کې بند شو

شماره 3089: د یار دیدن ما ته عنقا شو

شماره 3090: د بېلتانه په کوټ کې بند شوم

شماره 3091: جینۍ د مور تر شا چې خاندي

شماره 3092: زما نصیب د لورۍ/شیبر/کاوون غر دی

شماره 3093: غازي پر لوړه غونډۍ کېږدئ

شماره 3094: یا مې په جګه غونډۍ کور وای

شماره 3095: ما ته دې لږې شپې بهانه کړې

شماره 3096: یار په دکن د سړي یار وي

شماره 3097: غماز په لوړه غونډۍ ناست دی

شماره 3098: جګ شوم د لوړې غونډۍ سر ته

شماره 3099: ځم به د لوړې غونډۍ سر ته

شماره 3100: کټ مې په لوړه غونډۍ کېږدئ

شماره 3101: په پسرلي غونډۍ ته خېژو

شماره 3102: سټو کنډوه جګه غره

شماره 3103: کە دیدن کړې تلوار پرې وکړه

شماره 3104: کلا دې لوړه تر برجو کړه

شماره 3105: کږې وږې وروځې دې غرونه

شماره 3106: د کلا سر کنډو کنډو دی

شماره 3107: د کامراني په کنډو اوړم

شماره 3108: خدایه کوټې یې کنډوالې کړې

شماره 3109: جانان د لمر سترګه راخیژي

شماره 3110: خبر يې بیا د اخیستو دی

شماره 3111: په کنډو ژر ژر پناه کېږه

شماره 3112: رب دې پر مخ ږیره ښکاره کړه

شماره 3113: خلکو نه پټ دیدن ته راشه

شماره 3114: پر کنډو اوړې، پنا کېږې

شماره 3115: پر کنډو اوړې، پنا کېږې

شماره 3116: پر کنډو راته مه درېږه

شماره 3117: زلفې يې ما دانه وانه کړې

شماره 3118: نارې وهم غږ راته نه کړې

شماره 3119: دومره خو ورپسې ولاړه

شماره 3120: پر کنډو ښه شوې راښکاره شوې

شماره 3121: په کنډو اوړي پناه کيږي

شماره 3122: وطن دې کندې کنډوالې دی

شماره 3123: زه تر هغې ومه ولاړه

شماره 3124: په کنډوګي مې سر ور هسک کړ

شماره 3125: په بر کنډو باندې را اوړه

شماره 3126: مخ دې سپوږمۍ تر غره راهسکه

شماره 3127: جانان دې بل وطن ته نه ځي

شماره 3128: غاښ دې کنډو، ږيره دې سپينه

شماره 3129: ستا یارانه د کاچل ټال دی

شماره 3130: ستا یارانه د شمکي ده

شماره 3131: ستا یارانه د شوې ټال دی

شماره 3132: توپک دې بیا په ولیو سپور کړ

شماره 3133: ژوندون مې ډېر ستړی ستومان دی

شماره 3134: ستا اشنايي د شګو ورخ دی

شماره 3135: جانان مې ونه د چینار ده

شماره 3136: چیناره سيوری دې خدای دروند کړه

شماره 3137: څنګه په سپينه سپوږمۍ راغی

شماره 3138: چینار به ولې هوده نه وي

شماره 3139: هلکه ځان ته غره نشې

شماره 3140: زمونږ د کلي دنګ چيناره

شماره 3141: له ما نه پاتې شوې وطنه

شماره 3142: چينار به ولې سر لوړ نه کا

شماره 3143: پېزوان په لوړه پوزه خوند کا

شماره 3144: که رښتیا په ما مَېن یې

شماره 3145: زړه مې په تا پسې کړيږي

شماره 3146: سر دې له هرې ونې لوړ دی

شماره 3147: زړه مې په تا پسې کړيږي

شماره 3148: سترګې مې ډېرې ولیدلې

شماره 3149: زما چينار چينار جانانه

شماره 3150: په ما دې لارې کوڅې بند کړې

شماره 3151: خدای به پخپله مازديګر کړي

شماره 3152: د کُرمې ځکه صفت کيږي

شماره 3153: سبا به لوړ چينار ته خېژم

شماره 3154: زما په تورو زلفو جنګ دی

شماره 3155: ته چې زمونږ کوڅې ته راشې

شماره 3156: جانانه ته مه خپه کېږه

شماره 3157: چينار به ګل څرنګه وکړي

شماره 3158: چيناره ګل دې په سر نشته

شماره 3159: یوه مې دا خبره واوره

شماره 3160: په تورو توتو مې مړه کړه

شماره 3161: د توتو پاڼې مې خوراک وای

شماره 3162: اشنا مې توت لاندې ويده و

شماره 3163: توتان پاخه شول توت خورکې

شماره 3164: لکه د توت د ونې پاڼې

شماره 3165: اس دې د توت لاندې قیضه کړه

شماره 3166: توتان پاخه، ګورګورې تورې

شماره 3167: په نيمه شپه دې بېرې راوړې

شماره 3168: توتان پاخه، لېونۍ لاړه

شماره 3169: اشنا مې نوی چيلم کښ دی

شماره 3170: بابا دې ما وژلی نه دی

شماره 3171: ستا په یارۍ کې داسې وچ شوم

شماره 3172: زما د یار سترګې د زرکې

شماره 3173: سترګې دې زرکې نه ښایسته وې

شماره 3174: د غره پر سر دې ځاله وکړه

شماره 3175: سترګې دې سرې لکه د زرکې

شماره 3176: پاس په کمره ولاړې زرکې

شماره 3177: له ښکې نه سم په چینه راشه

شماره 3178: لکه د زرکې سرې دې نوکې

شماره 3179: د غره په سر د زرکو سيل دی

شماره 3180: زما د یار سترګې د زرکې

شماره 3181: سترګې دې سرې لکه د زرکې

شماره 3182: کارغه د زرکې لایق نه دی

شماره 3183: د غره په سر ښکاري/هوسۍ نارې کړې

شماره 3184: توپک راواخله تازیان تو کړه

شماره 3185: د یار دیدن ما ته عنقا شو

شماره 3186: وطن لە مانه پاتې کيږي

شماره 3187: زړه مې مرغۍ شوه، په هوا شوه

شماره 3188: زړه مې د وینو چینې وکړې

شماره 3189: د شامتورې په شان تورې

شماره 3190: رب دې له لرې را روان کړه

شماره 3191: نور به خوږې مرکې بس کړو

شماره 3192: دا د مرغه وزر که زما وای

شماره 3193: په لرې ملک کې مسافره

شماره 3194: د لویو غرو کجیر یې مړ کړ

شماره 3195: چې بې همزولو دې کړم خدایه

شماره 3196: تر خیالور اشنا مې ځار کړې

شماره 3197: د ارسلا خان کجیرۍ لوڼه

شماره 3198: زلفې دې دام، خال دې دانه ده

شماره 3199: د سترګو ټول نظر په ما کړه

شماره 3200: و دې ويشتم، پورته دې نه کړم

شماره 3201: له ما نه پاتې شوې وطنه

شماره 3202: بس دی له باغه به نور ووځو

شماره 3203: زړه مې مرغۍ شوه په هوا شو

شماره 3204: پرون دې څومره دبدبه وه

شماره 3205: د تورو زلفو دام دې جوړ کړ

شماره 3206: د بخت منیر دا ښايسته څڼې

شماره 3207: د پېغلې خوله شینکی کارېز دی

شماره 3208: خدای مې دې ستا یاري نصیب کړي

شماره 3209: څلور مې وروڼه ژېړ ګلونه

شماره 3210: اختر پرون و، پرون تېر شو

شماره 3211: دا جینکۍ وړې کوترې

شماره 3212: دا سرې منګولې، نرۍ غاړه

شماره 3213: پېزوان يې بیا په شونډو سپور کړ

شماره 3214: په دېوال دوه کوترې ناستې

شماره 3215: زما خواري معلومه نشوه

شماره 3216: خدمت برباد، ګناه لازمه

شماره 3217: وار مې د تورو زلفو تېر شو

شماره 3218: زلفې مې مه لنډوه مورې

شماره 3219: سترګې په چل غړوه ياره

شماره 3220: تورو بڼو کې به دې یوسم

شماره 3221: کوتره باز وخوړه خدایه

شماره 3222: کاغذه والوزه، شاهین شه

شماره 3223: باز چې د غره په لور رالوزي

شماره 3224: صورت مې وچ لکه رباب دی

شماره 3225: سپوږمۍ د غره په څوکه راغله

شماره 3226: د باغ جوړه توتيان مې ورک دي

شماره 3227: د سترګو تور اشنا مې ورک دی

شماره 3228: اشنا مې لمر په غره راخيژي

شماره 3229: کوتره باز سره جوړيږي

شماره 3230: اشنا ټپوس، ناسته يې د باز کړه

شماره 3231: ټپوس د باز په نرخ خرڅيږي

شماره 3232: ما د بازونو ياري کړې

شماره 3233: ټپوس کوتره په خوله یووړه

شماره 3234: اول مې نه ژړل اوس ژاړم

شماره 3235: د شوخو سترګو نظربازه

شماره 3236: د زړه کترې مې درته درکړې

شماره 3237: دا زه چې ژېړ زبېښلی ګرځم

شماره 3238: اموخته باز مې رانه لاړو

شماره 3239: سترګې دې باز، زړه مې تومه ده

شماره 3240: زما د لیلا تندی پراخ دی

شماره 3241: بیا به د کلي منځ ته نه ځم

شماره 3242: د سترګو باز مې در ایله کړ

شماره 3243: د سترګو باز یې هوايي شو

شماره 3244: د زړه کترې به ترېنه ځار کړم

شماره 3245: د حُسن باز دې په غضب شو

شماره 3246: د بېلتانه د باز په پښو کې

شماره 3247: یار مې د باز په شانې راغی

شماره 3248: اصل نسب که په کار نه وای

شماره 3249: سترګو مې زړه ته نقصان پېښ کړ

شماره 3250: په ککرۍ مې وينې راغلې

شماره 3251: بیه د باز رانه پرې لاړه

شماره 3252: زړه مې هيلۍ په ډنډ کې ګرځي

شماره 3253: ساتلی باز مې را نه لاړو

شماره 3254: زړه مې د باز په شانې والوت

شماره 3255: له پاسه دوې کوترې راغلې

شماره 3256: یاره نصیب دې زورور دی

شماره 3257: په باغ کې مه وله کوترې

شماره 3258: اواز مې شته، جوړه مې نشته

شماره 3259: په لوړه مه ګرځه کوترې

شماره 3260: په بام دي شنې کوترې ناستې

شماره 3261: پاس په بام مه خېژه کوترې

شماره 3262: پاس په بلۍ کوترې راغلې

شماره 3263: اختر پرون و، پرون تېر شو

شماره 3264: د غنم لو خاونده ګډ کړې

شماره 3265: په پورې شا مې لالی لو کړي

شماره 3266: خلک په لومو مرغان نيسي

شماره 3267: که مې نصیب د بدو نه وای

شماره 3268: شاه له ګودره روانېږي

شماره 3269: د غره په سر لویه چینه ده

شماره 3270: په ما کانې د ققنس وشوې

شماره 3271: څوک مې له حاله خبر نه دي

شماره 3272: لکه مارغه دې ځاله پرېښوده

شماره 3273: له خپل قسمت نه به تېر نه شي

شماره 3274: د غره په سر د جانان کور دی

شماره 3275: په پښو چالاکه اوښه ګوډ شې

شماره 3276: نېلی یې سوم وهي، شڼېږي

شماره 3277: نېلی دې لنډ په کوڅه راغی

شماره 3278: اوس د هیچا د سیالۍ نه يم

شماره 3279: د غم جلو دې په لاس راکړ

شماره 3280: سړيه اسپه دې ړنده شه

شماره 3281: بېلتون په سپينه اسپه سپور و

شماره 3282: بېلتون په سپينه اسپه سپور دی

شماره 3283: اسپه دې زین کړه، روانېږې

شماره 3284: د محبوبې پېزوان جوړيږي

شماره 3285: مورې کوچیانو ته مې ورکړه

شماره 3286: کوچیانو کوچ وکړ کوچيږي

شماره 3287: د بهیره اوښه دې مړه شه

شماره 3288: بيا د اوښانو غاړې شوې جګې

شماره 3289: مورې کوچي ته مې ور نه کړې

شماره 3290: اوښان روان شول کډې کډې

شماره 3291: خدای دې زما کړه ښکلیه ګله

شماره 3292: راځه راځه زما جانانه

شماره 3293: نن مې د یار په لور مزل دی

شماره 3294: سبا به دا مهال سفر وي

شماره 3295: که مې له خدایه کمه نه وای

شماره 3296: د اندېښنو په نيلي سپور شوم

شماره 3297: يار په سپين اس سپور دی

شماره 3298: ځواني د زرو روپو اس دی

شماره 3299: زما زړګی د غم ډګر دی

شماره 3300: چې بې وفا اشنا خبريږي

شماره 3301: په نیمو شپو د سپو غپا شوه

شماره 3302: په مخ مې شین زړوکی خپور کړئ

شماره 3303: د قالدرې پيران راغونډ کړئ

شماره 3304: خیر به په کلي کې راټول کړم

شماره 3305: خدای دې له بامه را ایله کړه

شماره 3306: ته چې اوس ځې، په چا مې سپارې

شماره 3307: ياري د کور کلي مزه کړي

شماره 3308: د مینې یاره خپګان مه کړه

شماره 3309: په کړنجولي سپي راتېر شه

شماره 3310: دا ستا له خیره مې توبه ده

شماره 3311: کله یوه کړي کله بله