صاحب شاه صابر
بیګا مې بیا
په هغو سترګو لګېدلي نظر
نن مې سحر
سبا د خوبه غړېدلی نظر
د خیال ډیوې
مې شي د خوب د سترګو زخم مې شي
هغه شوګیرې
سترګې، هغه خوبولی نظر
څه د موسم څه
د حالاتو شوګیرو ځپلی
څه ستا د ذکر
ستا وصل خوب خوړلی نظر
د کوم جنون د
کومې مینې چې مې زړه چاودی دی
د هغې ویرې
مې په سترګو کې ساتلی نظر
زړه مې پرې
خوږ نشو یارانو سرور نه راکوي
څوک پکې نشته
په محفل مې اچولی نظر
نن د سحر په
علامه کې د سپرلي نښه ده
د زړه په ګل
مې لکه پرخه وریدلی نظر
زه غم لړلو
سترګو هر ځای کې په نښه کړمه
خلکو څارلی
چې مې کوم خوا اړولی نظر
مونږه تر
اوسه د سپوږمۍ په طبع پويه نشو
ګني د خلکو
خو اسمان ته رسېدلی نظر
صابره! بیا د
چا د شونډو په انګار دیره یې
کله دي سترګې
خوږوي کله سوځیدلی نظر