صاحب شاه صابر
د ارمان ونې مې سمسورې نه کړې
خو د وفا لارې مې نورې نه کړې
د درد په څړيکو کې مې وخندوه
غم له مې نوري سترګې تورې نه کړې
د انتظار د صحرا تنده توبه
په ما یې هسې لمبې پورې نه کړې
خدایه که هر سيوري ته کېناستمه
هېر مې د
هغه زلفو سيوری نه
کړې
اوس مي د نوم د توره مه یرېږه
ما درته وې چې سترګې تورې نه کړې
د هر پرهر نه مې نچوړ کړه وينه
خو د نظر پیالې نسکورې نه کړې
د درنو سترګو درنو زلفو مينې
هسې نه ما په زړه کمزوری نه کړې
ځان مې په څه څه لمبو ونه سېزو
ته مې د کوم کوم اسمان ستوری نه کړې
ما پرې د زړه د وينو رنګ ونوستو
ما د غزل تقاضې سپورې نه کړې