صاحب شاه صابر
د درد و غم د
بې وسۍ د الجنونو غشي
په یو یو زغم
کې مې خښ دي په لکونو غشي
ما په لحظه
لحظه د زړه د ځيګر وینې څښلې
ما په قدم
قدم خوړلي د غمونو غشي
څه د جانان
او رقیب څه د تماشګیرو سترګو
د زړه مې وتي
دي د ډېرو نظرونو غشي
موږ د جانان
او جنون دواړو یاري وپالله
موږه څکلي په
سینو د الزامونو غشي
په سپوږمۍ
ستورو مې د عقل فرشتې دېره دي
په اسمانونو
کې مې ګرځي د خیالونو غشي
د منزل ستړو
قافلو ته حوصله ورکوي
زما د ځوانو
ارادو د تکلونو غشي
څه اعتبار دی
د دې خلقو په ایمان صابره
دا خلق ولې په تیارو کې د شکونو غشي