صاحب شاه صابر
د انتظار د شوګیرې
دنیا کې ژوند تېروم
څه موده وشوه
چې په دې دنیا کې ژوند تېروم
نه د سپوږمۍ
د رڼا نور شته نه د ستورو ډېوې
د زړه رڼا ته
د تیارې دنیا کې ژوند تېروم
د چا هوښیارو
سترګو څه په بلا واړولم
د اندېښنې د
وسوسې دنیا کې ژوند تېروم
په هر یو زخم
کې مې ستا یادونه څړیکې کوي
د درد و غم د
تلوسې دنیا کې ژوند تېروم
نه پکې مینه
نه مستي شته نه جانان نه جنون
زه د نېستمنې
میکدې دنیا کې ژوند تېروم
ما د حالاتو
د اسمان د قهره مه یروئ
زه د ایلم او
تاترې دنیا کې ژوند تېروم
صابر! په حسن
پسې هر کلي ته کډه وړې
کله د ګل کله
نغمې دنیا کې ژوند تېروم