...

صاحب شاه صابر

د شوګیر په تار کې پیرم د جانان د غم ګلونه

د سپوږمۍ رڼا ته ناست یم بلوم د زړه زخمونه

د هستۍ رباب په غیږ کې د حالاتو ادم خان یم

د سپرلي درخو ته ناست یم سُروم د زړه تارونه

زما سترګو کې غړیږي ستا د شوخو بڼو سیوري

زما غاړې ته پراته دي ستا د زلفو زنځیرونه

د منزل په مخ خواره دي د تیارو د‌زلفو سوري

هر نظر پکې ټپریږي هر احساس خوري تندکونه

د وختونو په اسمان کې د ستم وریځې بریښي

په مئینو زړونو لویږي د حالاتو تندرونه

مونږ په زړونو کې ځای ورکړو زمونږ سترګو کې غړیږي

د ماښام د سترګو اوښکې د سهار د زړه زخمونه

د اټک په مخ بلیږي د چترال د سترګو اوښکې

د امو رودونه ژاړي د چمن مړاوي ګلونه

د وحشت تورو تيارو کې مشالونه شي ډېوې شي

د صابر د نظر غشي د صابر د پښو ګردونه