صدیق
د قافیه د حروفو له لحاظه
الف
شماره 1: در ژړا کاندي په سر مژګان زما
شماره 2: هر وېښته په تن زما د درد فرياد کا
شماره 3: ستا په تورو مشکو طعن تور ګيسو کا
شماره 4: د دلبر ښايست لقا په نقاب بل کا
شماره 5: په غمګين خاطر هوس چې ګذرګاه کا
شماره 6: چې خبر نه دی په حال احباب زما
شماره 7: تشنه لب مې په سيراب کله ځيګر کا
شماره 8: ځان پخوا تر مرګ اول سړی خبر کا
شماره 9: عشق پاره کړ په جهان ګريوان زما
شماره 10: د بوستان بلبله تل څه خو عشرت کا
شماره 11: چې دارو دوا مې درد د محبت کا
شماره 12: مخ دې که مهتاب دی چې يې زه ګورم دلبر ستا
شماره 13: په پيغور مين اندوه څه د اغيار کا
شماره 14: درست جهان روښان شو ښکاره نه دی مهتابان لا
شماره 15: چې دلبره په ما هومره غنج وخیال کا
شماره 16: غم د مرګ ژوندون هرګز عاشقان نه کا
شماره 17: لا به کله هغه مخ دلبرنمای کا
شماره 18: سفيدی د صبحدم چې مخ نما کا
شماره 19: چې په عشق کې طلب ستا احوال له ما کا
شماره 20: مټ به تل د محبت په کار کې خام کا
شماره 21: چې په ګل مينه بلبل کا
شماره 22: د چمن په ګلو باد د سبا څه کا
شماره 23: ناداني د هر نادان ښه د دانا کا
شماره 24: کشکې خدای په زړه کې وکا هومره ستا
شماره 25: ترخه ستا ويل زما ژوندون دلبر کا
شماره 26: بخنده لب کشا چون صبح روشن کن جهانی را
شماره 27: د بلبل نوا پرده د غونچې وا کا
شماره 28: که د خلقو په تهمت موندلی يار ما
شماره 29: د سبا راتله څرګند مخ د آفتاب کا
شماره 30: تل طلب د آسايش غفلت رښتيا کا
شماره 31: په چمن چې سرو قده خوښ خرام کا
شماره 32: چې خندا را ته په ډکه خوله دلدار کا
شماره 33: چې د ماغ کبرنګار نه کا نور څه کا
شماره 34: بس د خپل نفس جرس دی چې پيام کا
شماره 35: ښايسته کښلی تر ګل ديدن نګار را
شماره 36: روښنايی د آينې غم د غبار کا
شماره 37: درد په زړه د محبت سليم کمال را
شماره 38: د چمن زيب وزينت آرايش څوک کا
شماره 39: د صبا راتله پيدا خندا د يار کا
شماره 40: دلربا! زلفې عنبر ستا
شماره 41: خپل قسمت سترګې د ستنې په دنبال کا
شماره 42: د صبا نسيم چې سين په کلش کا
شماره 43: د صفا قدم د غم د تندی خار کا
شماره 44: چې ګرد باد يې د دوران افسر په سر کا
شماره 45: څوک به څه زخمونه شمار د زړه زما کا
شماره 46: نشته هسې زړه چې په مخ نه دی مينه دار ستا
شماره 47: چې بې ښکلې مخه څوک راته مذکور کا
شماره 48: په هر څه کې ښکلی مخ راته نما کا
شماره 49: که ښکاره په مخ عنبر افشان ګيسو کا
شماره 50: چې بې خدایه څوک د زړه مينه په چا کا
شماره 51: په هر زړه ويل اثر د دل افګار کا
شماره 52: په اول د آشنايۍ چې بنياد کا
شماره 53: داغ په زړه د محبت دردمن دوا کا
شماره 54: لا به کله هغه مخ دلبر نما کا
شماره 55: د خپل نس په لاس جلب واړه مردان کا
شماره 56: چې عيبونه د جهان واړه تر شا کا
شماره 57: چې په درست تو من اوځار دی بار زما
شماره 58: سترګې ستا واړه پخپله خپل ګفتار کا
شماره 59: ربه ته د عشق په کار کې محبت را
شماره 60: که له ما سره جفا هغه صنم کا
شماره 61: ليونی هوښيار به هيچرې ساز نه کا
شماره 62: همېشه په کور، په کلی، په صحرا
شماره 63: ستا خرام آرام له ما آتش عنان کا
شماره 64: په راتله د خط شکست ښايست ديار کا
شماره 65: په راتله د خط شکست ښايست ديار کا
شماره 66: مخ چې نمر غوندې صبا دلبر ښکاره کا
شماره 67: څوک به عمر تللی بيا رته وما را کا
شماره 68: تاب د زلفو دې سنبل په غره بيتاب کا
شماره 69: ته چې دا لب و دندان لرې زيبا
شماره 70: تشنه لب مې د اسرار شراب سيراب کا
شماره 71: اندېښنه له سينده کله سبکبار کا
شماره 72: روغ هوښيار نګاه د يار مې د يوانه کا
شماره 73: ساقي اوس پياله له ميو د اسرار را
شماره 74: چې شراب د بيهوشۍ را د صفات کا
شماره 75: آه په زړه د هر دردمن هومره اثر کا
شماره 76: ستا په عشق کې مې آرام بې آرامی کا
شماره 77: اوس به بيا راته ښکاره ښکلی جمال کا
شماره 78: مينه زور د محبت په تن څرګند کا
شماره 79: د دوران ګردش هر ګور ستم اظهار کا
شماره 80: ستا د زلفو بوی به ما هسې شيدا کا
شماره 81: ګفتګو چې په پرده کې د اسرار کا
شماره 82: ګړندی عمر تر برق تله په شتاب کا
شماره 83: ځار تر سترګو د رښتيا عاشقان جواب کا
شماره 84: تر خزان پخوا دې رنګ ته شام بهار کا
شماره 85: نور د نمر کله نقصان ګردو غبار کا
شماره 86: د غمزې تورې ته تاب کله څوک ستا کا
شماره 87: که له شرمه حسن ستا مخ په نقاب کا
شماره 88: ميخواره چې ساقی ستا منت د جام کا
شماره 89: پريوتو ته جوړ دولت سړی پريوان کا
شماره 90: څو په نس کړې رحم زياد، هومره جفا کا
شماره 91: په عذاب الفت دې خلک فرزانه کا
شماره 92: سر و ستا قامت وباغ ته چې خرام کا
شماره 93: بې آرامه زړه طلب د ډېر هوس کا
شماره 94: تشنه لب به د دلبرې لس سيراب کا
شماره 95: څو په لاس پياله ساقی را ګلرنګ نه کا
ب
شماره 1: شيخ په ورد، په مسئلو شو، په کتاب
شماره 2: که يې لرې له ښه مخه شي جلباب
شماره 3: د خلقو الفت څه دی، فرزانه ته دی عذاب
شماره 4: د خلقو الفت څه دی، فرزانه ته دی عذاب
شماره 5: چې خواږه دی تر شکر و د دلبر لب
شماره 6: چې په خواب د مرګ اوده نه يم په خواب
شماره 7: چې له زړه مې وړی آرام له سترګو خوب
شماره 8: درست عمر مې تير شو په طلب کې د مطلب
شماره 9: چې بشره دې چيری ووينم په خواب
شماره 10: هر چند ګر به حسن خوبی اند انتخاب
شماره 11: جهازونه دې ډوبيږي په درياب
شماره 12: چې ویده شي د مرګي په شرين خواب
ت
شماره 1: چې په زړه يې خيال د ښکلی شيرين کښيناست
شماره 2: په جهان کې مې يو يار غوښت
شماره 3: چشم مخمور ترا حاجت به می خوران کجاست
شماره 4: نن مې وليده په سترګو هغه يار مست
شماره 5: چشم آن وحشی ولی ګرديده به تسخير ماست
شماره 6: چې در کړی دی و تا ته چا ښايست
شماره 7: علی الدوام به ياد تو اشتغال من است
شماره 8: په دنيا کې ما و نه ليده يو يار درست
شماره 9: څو مې سترګو ستا له سترګو نظر واخيست
شماره 10: بی تو ای جان من! از درد تو فرياد ماست
شماره 11: بی تو ای جان من! از درد تو فرياد ماست
شماره 12: څو په نيکو بد ظاهر نه شي اثبات
شماره 13: سر فرو بردن بدريای محبت کار ماست
شماره 14: زړه مې نه کا ويل څه ته التفات
شماره 15: .په بريښنا دې سپينو غاښو کړ ګوهر مات
ټ
ث
ج
څ
چ
ح
خ
د
ذ
ډ
ړ
ژ
ږ
س
ښ
شماره 1: لکه زړه وينم صنم ستا په ديدار خوښ
ص
شماره 1: تل په سر زما د آه کا اسمان رقص
ض
شماره 1: چې د ښکليو په رخسار لري غرض
ط
شماره 1: چې قاصد راوړ په مخه د دلدار خط
ظ
ع
غ
شماره 1: څو چې ښه بهار وي بيا خزان شي په دا باغ
ق
ګ
ل
م
ن
ڼ
و
شماره 1: په درياب د ميو زړه زما حباب شو
ه
شماره 1: چې په ګلو مبتلا يې عندليبه!
شماره 2: دواړه سترګې دې ستم کا بې حابه
شماره 3: سترګې دې فتنې کا چې بيدارې شي له خوابه
شماره 4: مخ دلبره چې بيرون کا له نقابه
شماره 5: چې خبر شوم د سنبل له پيچ و تابه
شماره 6: چې په خواب د مرګ اوده نه يم بې خوابه
شماره 7: د دردمن له آه ډار د اختر نه شته
شماره 8: د کوثر په اوبه سير زنده دلان شته
شماره 9: چې خبر کړم پير د دهر له آفته
شماره 10: خال د وروځيو په ميدان درڅخه شته
شماره 11: په موسم د ګلو شا کړم کاروبار ته
شماره 12: پريشاني زما ظاهره ده ويار ته
شماره 13: پريشاني زما ظاهره ده ويار ته
شماره 14: ګنج د قارون هيڅ دی چې غنی وي هغه زړه ته
شماره 15: په هر چا چې مينه کړې په طمع زباته
شماره 16: چې يې هسې حسن ورکړه زيړي ګل ته
شماره 17: زه د زړه په مينه کړم دعا و تا ته
شماره 18: د مستانو محبت شي و شراب ته
شماره 19: څو مې ځله شي د يار ښکلي ديدن ته
شماره 20: په جهان کې ستا د لبو شراب نه شته
شماره 21: بلبل په چمن راغی ګل واړه شګفتن ته
شماره 22: چې په خيال په کبر ګوري وآسمان ته
شماره 23: آسوده پيدا هيڅوک په جهان نه شته
شماره 24: چې مې مينه د سپين مخ را درومي زړه ته
شماره 25: چې مې مينه د سپين مخ را درومي زړه ته
شماره 26: خدای مې مه کړه د نادان سړي په نغوته
شماره 27: چې پياله نوشي په مينه مستان نه شته
شماره 28: که ساقي د پيالې ست وکاندي ما ته
شماره 29: وې مې له ما درومي څه به ووايې و ما ته
شماره 30: دا جزبه د چا ده چې روانه شوه کنعان ته
شماره 31: په صورت کې مې څو دم شته
شماره 32: چې خپل عشق د عاشق ورسي تحقيق ته
شماره 33: که يار خاوره د تلي را کا دارو ته
شماره 34: څوک زما دپاره ووايي دلبر ته
شماره 35: زمانه لکه منصور بيايي ما دار ته
شماره 36: د سحرونو ابلبل بيايي و ګل ته
شماره 37: همواري پېښه و يار ته ښه صفا ده
شماره 38: همواري پېښه و يار ته ښه صفا ده
شماره 39: روښنايي په مخ د ماه تابان ستا ده
شماره 40: د ډېر غم برخه زما خسته ناښاد ده
شماره 41: آه په هيڅ آواز کې مه غواړه بې درده
شماره 42: هر بنده چې روګردان شي له معبوده
شماره 43: عشق پروا نه کا د هيڅ له زيانه سوده
شماره 44: د چمن زيب و زينت خوبي له تا ده
شماره 45: چې د چا ترې د ښادۍ تمنا ده
شماره 46: محبت لره په کار سينه صفا ده
شماره 47: نزديکي تا نه هم ستا ګرانې جاني ده
شماره 48: نزديکي تا نه هم ستا ګرانې جاني ده
شماره 49: د عاشق غمګينه ورځ راحت افزای ده
شماره 50: د نادان په ناداني کې دانايي ده
شماره 51: ما د خلکو جفا وليده تر حده
شماره 52: په بهار مې ستا د مخ زندګاني ده
شماره 53: د جهان خوښي په وصل د آزار ده
شماره 54: د هر چا چې نن له تاسره ياري ده
شماره 55: چې په زړه يې ستا د خال مينه ځايي ده
شماره 56: چې په زړه يې ستا د خال مينه ځايي ده
شماره 57: سيرابي په درياب د خپل آبروی ده
شماره 58: ستا د حسن خوبي ما و ته ښکاره ده
شماره 59: چې بشره يې د خپل يار په زړه رقم ده
شماره 60: شوا برخه ستا د زلفو د پريشان ده
شماره 61: مينه مينه څه ده واړه غم ده، ځګر خون ده
شماره 62: مينه څه ده واړه غم ده، ځګر خون ده
شماره 63: مينه څه ده واړه غم ده، ځګر خون ده
شماره 64: څو له ځايه را پيدا دنيا دوني ده
شماره 65: وی شو ښار خبر د هر څه له تاثيره
شماره 66: د آسمان ګرځيده نه دي بې تاثيره
شماره 67: که خوبي وه د يوسف ښکلې مشهوره
شماره 68: چا چې ونيوه په تېره
شماره 69: بده ژبه تېره ډېره ده تر خاره
شماره 70: که يو ځل کړې ته پرده له مخه دوره
شماره 71: روښنايي دې د جبين ځي له ديواره
شماره 72: چې خورې زلفې په مخ کاندي دلبره
شماره 73: تورې زلفې دې څوک نيسي بې تدبيره
شماره 74: ما چې وليده دا ستا ښايست نګاره
شماره 75: آب د لبو دې تيری کا تر ګوهره
شماره 76: آب د لبو دې تيری کا تر ګوهره
شماره 77: خال تر زلفو لاندې تل د دلبر ګوره
شماره 78: جيم جمال يې راشه ګوره
شماره 79: عجب خوله لرې تراره
شماره 80: ته په سيل د صحرا درومې له کوره
شماره 81: ما بېحده جفا بيا مونده له ياره
شماره 82: د هر چا سازې ناسازې زما ياره
شماره 83: په چمن کې چې پيدا شي ګل بې خاره
شماره 84: دواړه سترګې وخورم که يې بې ستا له ديداره
شماره 85: چې فارغ شو د دنيا له کاروباره
شماره 86: چې يې کړه زما د يار په قامت سازه
شماره 87: چې دا هسې ستا په غم شوم اضطراب زه
شماره 88: تورن په غاړه د ماتم په صحرا ګرزه
شماره 89: بېهوده په هوا ورک له ځانه بړوسه
شماره 90: په زړه هسې رنګه داغ يم له ناکسه
شماره 91: څو دې نشته آشنايي هيڅ له نفسه
شماره 92: فراغت له بد و ښو د جهان اوسه
شماره 93: نظر کم شو، ږيره سپينه، خوله کنډاسه
شماره 94: لاندې تر قدم کړه هغه، دا، فلک په ما شه
شماره 95: ته ښکلی يوسف يې تل په څا د کنعان مه شه
شماره 96: مخامخ و هغه مخ ته د آشفا شه
شماره 97: چې د يار مينه مې نه ځي له آغوشه
شماره 98: د بهار له ابره زمکه ده ګل پوشه
شماره 99: لکه خضر د حيات په آب سيراب شه
شماره 100: نهې و ته شا کړه د حق امر ته تسليم شه
شماره 101: چې پياله يې د ساقي د لاس کړه نوشه
شماره 102: چې پياله يې د ساقي د لاس کړه نوشه
شماره 103: ته چې ما ته نصيحت وايې واعظه
شماره 104: ناقرار زړونه قرار شوای دريغه دريغه
شماره 105: څو شيرين يې د آشنا اسم شريفه
شماره 106: ته چې طمع د وفا کړې له فلکه
شماره 107: د ښادمن برخه د غم مه شه قابله
شماره 108: هومره مينه چې په تا کاندي بلبله
ی
ي
ې
شماره 1: هر قدم چې ته په سيل د بهار ږدې
شماره 2: په هر چا باندې چې کړې چارې ناپسندې
شماره 3: نيک و بد په خاطر څو چې د جهان ږدي
شماره 4: چې دا هسې سترګې تورې ته لرې
شماره 5: چې دې ووينم په سترګو چيرې چيرې
شماره 6: چې په ښه فکر تدبير کاندې خبرې
شماره 7: تورې وروځې تور باڼه سترګې يې تورې
شماره 8: زړه مې مه شه بې له تا نه جانان چيرې
شماره 9: زړه مې مه شه بې له تا نه جانان چيرې
شماره 10: د جهان الا بلا تل سختې چارې
شماره 11: ته چې هسې په ماڼې ځې راته شا کړې
شماره 12: بې طلبه که ورتله د چا په خوان کړې
شماره 13: څو چې غم د دې دنيا د شر و شور کړې
شماره 14: چې جلوه په جلوه ګاه راته ښکاره کړې
شماره 15: ته چې خيال په رنګينه ښکليو جامو کړې
شماره 16: ته چې خيال په رنګينه ښکليو جامو کړې
شماره 17: دا همه جور و جفا، ستم په ما کړې
شماره 18: تور ګيسو چې په سپين مخ باندې افشان کړې
شماره 19: زه خو ليونی يم که له ما سره ياري کړې
شماره 20: خدايه ته چې ښايسته ښکلي پيدا کړې
شماره 21: چې په دا دولت حشم عشرت د طی کړې
شماره 22: چې په دا دولت حشم عشرت د طی کړې
شماره 23: يو نظر به ښکلي مخ چې د دلبر کړې
شماره 24: د اميد ونې مې څو نهل په لاس کړې
شماره 25: کله زړه را څخه بد کله يې ښه کړې
شماره 26: په خندا چې دواړه لبه شکر بار کړې
شماره 27: په داهسې نوبهار ساقي په څه کړې
شماره 28: چې مې سترګې د يقين ورته سبحان کړې
شماره 29: چې خورې دې د شمشاد په شانه بيا کړې
شماره 30: هم هغه چې ته په دا حسن مشهور کړې
شماره 31: څه ناڅا په بخت مدد شو چې يې را کړې
شماره 32: بيا دې سترګې په رنجو کړې، زلفې غوړې
شماره 33: د ژوندون اوبه په لاس د خضر چا کړې
شماره 34: ته چې دواړه سترګې تورې په رنجو کړې
شماره 35: ته به څه هومره شکوه له زمانې کړې
شماره 36: چې سبا دې په باړخو زلفينې چين کړې
شماره 37: په دولت که د دنيا په پورته خيږې
شماره 38: چې ثابت په شريعت شې
شماره 39: هسې چارې مکړه چې په نورو باندې ګرم شې
شماره 40: لکه ستا دي ښايسته کټارې سترګې
ئ
ۍ
ر
شماره 1: که خانان ميران نظر لری په زر ډېر
شماره 2: ډېر د خيال سواره چې لاړ دی په دا لار
شماره 3: خپل ژوندون بيايې وګور ته ياران زر زر
شماره 4: هسې يار دی چې جلوه کا په هر لور لور
شماره 5: توره شړۍ ښه ده نيمه لنګ نيمه په سر
شماره 6: ته په حسن که شرين يې د دې دهر
شماره 7: بې قرار د عشق په يوه ځای کا قرار
شماره 8: مينه وړی زړه ډېر د سترګو تر ځنبل زر
شماره 9: ستا په عشق کې تر ما خوار
شماره 10: لکه ستا دي ښايسته دواړه چشمان تور
شماره 11: خدايه راکړه په دنيا کې ته همت ډېر
شماره 12: مخ د هغو سترګو چې مخ پرې د يار
شماره 13: خدای دې نه کا له غمجنو غم زمان دور