صدیق
زه د زړه په مينه کړم دعا و تا ته
ته د زړه په قهر کړه ښيرې و ما ته
ته زما په بد سيفۍ لولې ويريږم
چيرې نه په بيارته وجاروځي تاته
ته جفا په دا کوې چې زړه مې بد شي
په جفا مي مينه لا شي په تا زباته
چا و ما ته د خپل يار کوڅه غندله
تر جنت مې خوښي لا شوه په کې زياته
په غماز د شنه اسمان کاڼي وريږي
د صديق ريبار چې ښه وايي وتاته