چې خبر نه دی په حال احباب زما

چې په غم شو زړه سوخته کباب زما

د بهار له سيره په سو فراغت شو

دا خسته غمګين خاطر بې تاب زما

در دوغم، فراق که غواړې مهيا دی

ستا په عشق کې نشته بل اسباب زما

زه د زړه وينې مدام لکه مينا خورم

ته ساقي نه کړې کرم په باب زما

هر زمان يې ښه ديدن ته په سجود يم

چې يې ځای شو د ابرو محراب زما

د يار خيال په کې ځای وکړ، زه پوهيږم

اوس به نه راځي په سترګو خواب زما

په فلک به مهر پټ مخ په سحاب کا

که ښکاره شو د غبرا مهتاب زما

ستا د مخ آفتاب به ښکل کړم که دې زلفو

را په لاس کړ ښايسته طناب زما

ما صديق ته به تل تور د مينې نه وی

که څرګند شي په محشر حساب زما