که څوک وګوري زما کتاب د عشق

 تر مجنون به شي بتر خراب د عشق

لکه خم په خپل مکان خاموشه ناست يم

 ما لا نه دی لوستی چا ته باب د عشق

که د عشق تحمل نشته په هيڅ کار کې

 ډېر شي لا په ښه ديدن شتاب د عشق

سر افراز يې په جهان تر شاه جهان کړم

 په ما ډېر ښه وشو دا عتاب د عشق

په طلب د ښه ديدن پسې څوک ګرځي

 خدای پوره کاندي البت کرياب د عشق

د حيات اوبه په وڅښي له طلماته

 په هر چا چې کا رڼا آفتاب د عشق

زوړ به نه شي تر ابدي ورځې پورې

 د هر چا چې شي نصيب شباب د عشق

ستا د سترګو مست يې وړي په ننګې ننګې

 زړه مدام لرم په اور کباب د عشق

چې بهار بې ميو ځي توبه مې مه شه

 نن را نوش کړه ساقي ته شراب د عشق

 ته صديق ته نصيحت مه کړه ناصحه

 عقل نه کاندی هر ګز جواب د عشق