غزل شماره 1: کل ثنا ده خدايه ستا

غزل شماره 2: چې ثنا که د مولا

غزل شماره 3: يو دی يو به اوسی، هميشه مولا زما

غزل شماره 4: نشته بې مولا تر محمده څوک سوا

غزل شماره 5: وو ياران د مصطفا

غزل شماره 6: دویم يار د مصفا

غزل شماره 7: دريم يار د مصطفا

غزل شماره 8: غوږ کړه يار د مصطفا

غزل شماره 9: دورمي واړه خلک په جهان کې شوه غوغا

غزل شماره 10: پورته شه غافله لاړه شپه، وريځ شوه پيدا

غزل شماره 11: جاري کړی مې له سترګو دی باران تا

غزل شماره 12: ساقي ما لره ته می د محبت را

غزل شماره 13: خدايه ما له ګل د مينې د ګلزار را

غزل شماره 14: چې ثنا کا له اخلاصه عاشقان ستا

غزل شماره 15: که شريک څوک له واحد سره پيدا کا

غزل شماره 16: په رښتيا که څوک طلب د خپل اسباب کا

غزل شماره 17: هر عاشق چې نوش شراب د محبت کا

غزل شماره 18: هر چې مينه دفانی دنيا په کار کا

غزل شماره 19: که څوک شپې ورځې د خپل عمر په شمار کا

غزل شماره 20: که قبول له څوک خواری په دا جهان کا

غزل شماره 21: هی هی څرنګ دا د هجر اور سيزل کا

غزل شماره 22: خوښ خورم وي په روزګار د عاشقي کې

غزل شماره 23: که طلب څوک په رښتيا د آشنا وکا

غزل شماره 24: چې په زړه کې که پيدا غم د خپل يار ما

غزل شماره 25: د دلبرو ته سپارلی دی خپل ځان ما

غزل شماره 26: شپه و ورځ ژړا که دغه سوي زړه کباب زما

غزل شماره 27: ته چې خانمان سيزې په اور باندې زما

غزل شماره 28: لرې که له مخه نقاب د دلبر زما

غزل شماره 29: والوت چې له لاسه دا زړګوټی باز زما

غزل شماره 30: څو به وران شي ودان کور د دی دنیا

غزل شماره 31: مشغول مشه په افعال د دې دنیا

غزل شماره 32: يادوي چې په دنیا کې هر زمان رب

غزل شماره 33: خدای لا شریک بوله هم ثنا کړه د حبيب

غزل شماره 34: چا چې چښلی ستا د شونډو دی شراب

غزل شماره 35: لکه ړوند به بازار ګډ یې د ناسوت

غزل شماره 36: په ځواني چې له تا نه شي مشقت

غزل شماره 37: څو به ګرځې په ډاډ هر سلامت

غزل شماره 38: غره مه شه د دې غمر په حيات

غزل شماره 39: په نا اهل سترنج ږدي د ګومان ګوټ

غزل شماره 40: په نا اهل سترنج ږدي د ګومان ګوټ

غزل شماره 41: پريږده پريږده په خوښي د آرام کټ

غزل شماره 42: تير که تير که تا شيرين عمر عبث

غزل شماره 43: يار له ما و خو بيزار شه الغياث

غزل شماره 44: زړه مې ګډ بېا په غوغا شه الغياث

غزل شماره 45: چې مشغول ستا په ثنا شه زما روح

غزل شماره 46: ګډ چې ستا د عشق په درياب شه زما روح

غزل شماره 47: يادوم ځکه هر دم د دلربا مخ

غزل شماره 48: چې په زړه کې یې څرخيږي د نګار مخ

غزل شماره 49: وظيفه چې شب روز کا د آشنا مخ

غزل شماره 50: هر چې غواړي په ژړا کې د آشنا مخ

غزل شماره 51: چې په چا شي برابر دلبره ستا مخ

غزل شماره 52: که مې ولید بې حجابه دلبره ستا مخ

غزل شماره 53: آګاه نه شوې په ګذر د صبح و شام هيڅ

غزل شماره 54: که مشغول شي په ثنا د محمد

غزل شماره 55: چې په امر دي روان د محمد

غزل شماره 56: آګاه نه شوې په خپل اصل په بنياد

غزل شماره 57: که په کار دې وي د دین د دنیا سود

غزل شماره 58: څو به اوسې په دا خپل حيات خورسند

غزل شماره 59: می د لبو د جانان، واوره ته ګڼه لذيذ

غزل شماره 60: را استاوه له نازه چې آشنا زما کاغذ

غزل شماره 61: نن به خپل دلدار لره ليږم د غم کاغذ

غزل شماره 62: خود به وکا د ځان وير

غزل شماره 63: که اميد لری له خدایه د ديدار

غزل شماره 64: که لذت غواړې د مستې د رخسار

غزل شماره 65: تير دې که درست عمر د دې دهر په بازار

غزل شماره 66: تر وتر کومه به خوښي کړې په دا دهر

غزل شماره 67: ناداني شوه په تا زور

غزل شماره 68: تا چې وينو بد دستور

غزل شماره 69: په خوله تل وایې يار يار

غزل شماره 70: که طلب کړې په رښتيا د خپل دلبر

غزل شماره 71: مه نازيږه په وفا د فاني عمر

غزل شماره 72: ځکه سر دی عندليب په چغار زر، زر

غزل شماره 73: لکه ګرځي چې آسيا د ګردون زر، زر

غزل شماره 74: په بهار پسې به وي خزان د عمر

غزل شماره 75: فکر د هجران يار په وصال راڅخه يووړ

غزل شماره 76: زړه مې کاندي په دلبر پسې پرواز

غزل شماره 77: له رقيبه کړې خبرې د مکيز

غزل شماره 78: چې څوک يون د يار په لار نه کا هرګز

غزل شماره 79: چې څوک مينه په دلبر نه کا هرګز

غزل شماره 80: مهرويانو که جفا نه کړه هرګز

غزل شماره 81: په دنيا که چا نقصان نه کړ هرګز

غزل شماره 82: هر چې کاندي په فاني چارو هوس

غزل شماره 83: چې دې لرې له زړګي نه دی وسواس

غزل شماره 84: چې له کوره په ژړا درومي عروس

غزل شماره 85: هر یو کس چې په دنيا کاندي هوس

غزل شماره 86: کښې دې نښود چرې ګوش

غزل شماره 87: چې راغلی په دنيا یې، نظر ته کړه پس و پیش

غزل شماره 88: په دنیا کې نادر کار دی د اخلاص

غزل شماره 89: خلاص به ځان کاندي له غمه چې روزګار کا په اخلاص

غزل شماره 90: چې په چا کې شي پيدا د عشق مرض

غزل شماره 91: مه کوه د مينې په دفتر باندې غرض

غزل شماره 92: نه که، که عاشق د عشق په کار باندې غرض

غزل شماره 93: عاشقانو لار صحيح کړه، فاسقان دی کل غلط

غزل شماره 94: کاندي عاشقان مدام له بدو احتياط

غزل شماره 95: ما له را ليږلی نن آشنا دی زما خط

غزل شماره 96: يوسف بيرون له چاه شه، چې ښه خدای یې شه حفيظ

غزل شماره 97: ګاه په خانقاه کې، ګاه مقيم په ميخانه یې