که اميد لری له خدایه د ديدار

 په دنيا شه له جمله بدو ويزار

ناروا چارو ته شاکړه که عاقل یې

 زړه مشغول کړه تل د نيکو په روزګار

په تاریکه شپه کې سپينه کې سپينه لار صحيح ده

 کوه يون په دغه لار که یې هوښيار

چې بهبود درته ليده په کې د ځان شي

 شه طالب په دا دنيا د هغی چار

سنګين زړه دی موم په کار د عبادت کړه

 په هر دم شه له ګناهه توبه ګار

خپل عمل ته شه ناظر د زړه په سترګو

 د غفلت له خوب و خياله شه بيدار

که ساتی صورت له غمه له اندوهه

 رفتار مه کوه هرګز د غم په لار

که په کار دی محبت د حق تعالی دی

 کړه ساکته ژبه ته له بد ګفتار

که ويريږی په دوه کونو له آزاره

 په ناحقه مه کړه زړه د چا آزار

په فانی عمر اميد د بقا مه کړه

 عاقبت به له دی سرایه کړی رفتار

ملا کړه ټينګه نن طلب کوه د نيکو

 د سبا د ورځی مه کوه اقرار

د مطلب سودا تل پيره په وجود کې

 د عبثو چارو مه شه خريدار

دوست دښمن معلوم د زړه په آيينه کړه

 د عمل وست ترې ساته خبردار

د توشي په زير مه ګرځه څو ژوندی یې

 نظر مه کړه د دنيا په کاروبار

حاجت ته له بې حاجبه مدام غواړی

 له فانی وګړی مه شه طمعه دار

پرهيزګار شه له دی پوچې ګفتګويه

 ثنا خوان هميشه د کردګار

د نیکې په لومه ونښله(لتاړه!)

 د بدی په دام کې مه ګرفتار