صاحب شاه صابر
د قافیه د حروفو له لحاظه
نظم شماره 1: لکه د لمر د ړومبۍ څیرې په ړومبۍ پلوشه
نظم شماره 2: ماحول خاموشه ده فضا اوده ده
نظم شماره 3: د شپي د مینې د اسمان د سره
نظم شماره 4: چې په دې کوڅه تېریږم چې په دې لاره تیریږم
نظم شماره 5: هغه دوه خویندې، دوه وړې سوالګرې
نظم شماره 6: که د هوس د سمندره قرض کړي وریځ
نظم شماره 7: لکه د ستورو قافله د کهکشان په قدم
نظم شماره 8: جنک! د تنکو ګلو تنکو زړونو کې
نظم شماره 9: د نمر شوخ مړاوی دی د تود بد نه یې دم ختلی
نظم شماره 10: جنګ! د تنکو ګلو تنکو زړونو کې
نظم شماره 11: که د کلۍ د پېغلتوب سترګو کې مېنه غواړئ
نظم شماره 12: زه د حالاتو په دارونو زانګم
نظم شماره 13: د سپوږمۍ د رڼا تار کې د سبا خوبونه وینم
نظم شماره 14: د کایناتو د ښایست مېرمنې
نظم شماره 15: د اسمان د زړه زخمونو، د فطرت د باغ ګلونو
نظم شماره 16: زه د دردونو په ازغو د زړه زخمونه ګنډم
نظم شماره 17: د شوګیرو د تسلسل بلا خوړلي زړه ته
نظم شماره 18: لکه خوږمنه محبوبه چې د بڼو په ستنو
نظم شماره 19: چې په دې ښار کې د رڼا په لټون
نظم شماره 20: د اباسین په سینه لړې خورې
نظم شماره 21: چې سپوږمۍ ستوري فنا شي
نظم شماره 22: چې زما په زړه به درد شو
نظم شماره 23: د ستورو قافلې چې د خیبر په زړه دېره شي
نظم شماره 24: هغه وې چې ته وحشي یې
نظم شماره 25: د حسن د ګلونو د رنګونو بلې شمعې
نظم شماره 26: که ته د خپل ښایست په نوم په کلي کې بدنام يې
نظم شماره 27: نه یو ټکی دی یو غږ دی
نظم شماره 28: په انګارونو کې مې ونغاړه زخمونه
نظم شماره 29: د هغه کلي نه راغلی مېلمه
نظم شماره 30: د رڼا او د رنګونو
نظم شماره 31: د تنکۍ مینې تنکي زخمونه
نظم شماره 32: که د خوب لیده رښتیا وي
نظم شماره 33: په زولنو پرهرونو
نظم شماره 34: که نغمې ټولې ګونګۍ شي
نظم شماره 35: ما د خپل زړه تسلۍ له
نظم شماره 36: ظالمه ياره په ما زړه وسېزه
نظم شماره 37: هغه زړه چې شور و شر و
نظم شماره 38: نور خوبونه نه وینم
نظم شماره 39: هغه زخم
نظم شماره 40: پخیر راغلې
نظم شماره 41: خدای خبر ولې خو زه کله کله
نظم شماره 42: زه هغه لاس هغه ټوپک پېژنم
نظم شماره 43: د تاریخ د فلسفې نه
نظم شماره 44: د تیارو په سمندر کې
نظم شماره 45: زما سترګې خوبولې
نظم شماره 46: د انتظار په غرغره تېره شوه
نظم شماره 47: د عمرونو داسې ستړی
نظم شماره 48: اوس خو هر څه دي شپه ده
نظم شماره 49: د سمندر هوا بدله شوله
نظم شماره 50: د سمندر هوا بدله شوله
نظم شماره 51: په اباسین خفه شوم
نظم شماره 52: چې تر څو غرونه ولاړ وي
نظم شماره 53: که مونږه لږې سترګې وغړو
نظم شماره 54: يه د جهان د ښاېستونو خدايه!