صاحب شاه صابر
د قافیه د حروفو له لحاظه
ازاد شعر شماره 1: د اختر میاشت لکه د مستې پېغلې
ازاد شعر شماره 2: چې د چمن د هر یو ګل په ډنډر
ازاد شعر شماره 3: سپینې سپوږمۍ چې په مزه مزه په یره یره
ازاد شعر شماره 4: که د لویۍ د غرور سر یې په اسمان ولګېد
ازاد شعر شماره 5: د ادم سمت زامنو
ازاد شعر شماره 6: د صدو نه
ازاد شعر شماره 7: ما ستا د حسن د سپرلي په تکل
ازاد شعر شماره 8: زه اوس هم کله کله
ازاد شعر شماره 9: د رواجونو د تیارو د ویرې
ازاد شعر شماره 10: په دې ښار کې څه کمی دی
ازاد شعر شماره 11: د سمندر او د سیندونو رشته
ازاد شعر شماره 12: مونږ څنګ خلک، څنګ سړي یو
ازاد شعر شماره 13: بیګا د شپې خاموشي غلې غلې
ازاد شعر شماره 14: زه د تمامې ورځې ستړی مزدور
ازاد شعر شماره 16: خلک هوښیار شو کشمالي نه کري