شماره 1: ستا نوم يې واخست او له دره و ووت

شماره 1: اوس به ترې چرته ځو، دلې واړه را و رسېدل

شماره 1: تلم دنیا ته له تا یاره، بېرته راغلم

شماره 2: دا خپل کور زه ځکه کور بللی نه شم

شماره 1: تر ګُمان لوړ دی او د خیال په هغه خوا دی جانان

شماره 2: ته د ګلاب پر پاڼو پروت زه پر اغزو یم روان

شماره 1: تر سر لاندې يې وه توره، دَی ویده ؤ

شماره 1: د محمد پر قدم ما اېښود قدم راغلمه

شماره 2: که څوک وائي چې د زړه مېنه سینه ده

شماره 3: په دې خلکو کې په خوا وه او اوس هم شته

شماره 4: جانانه! نور څه ما لره اوس کم راځي په مخه

شماره 5: ښېرا کوي اثر خو خوږمن زړه به يې وي شا ته

شماره 6: ستا آواز راته چې ما لره را درومه

شماره 7: پرون ما لیدلې پېغله وه که حوره

شماره 8: نه ځان بولم ملایکه او نه حوره

شماره 1: جګ د زړه په سر که يې اغزی نه دی

شماره 2: په کږو سر شو کله هم پر سمه لار رانغی

شماره 3: زه طبیب ومه او کوت به مې هر کلی

شماره 1: چې څه لیکم، د محمد پکې خبره راشي

شماره 2: یار ځکه د شونډو د شکرو ما ته ست کوي

شماره 3: چې بیا نه توره پورته شي نه سر په وینو رنګ شي

شماره 4: خلک نه غواړي چې ښکلي پرېشان شي

شماره 5: ځي په بدو کې تر پایه، نه وېرېږي

شماره 1: چې پر ما ودرېده شنخته، ته را و رسېدې

شماره 2: دا کار خو د غلا کار دی که ته غلا کولی نه شې

شماره 1: تر تا ښه نه وه خو په دې به تر تا ښه شوه سپوږمۍ