...

عبدالحمید مومند

چې و نه کا هر شاهد کنار و بوس

نتیجه به يې له حسنه وي افسوس

چې په تېره چار افسوس کاندې لاس مږې

ولې لاس په ږېره نه کاندي لا اوس

چې د بل ننګ و ناموس ساتلی نه شي

و به نه ساتي څوک خپل ننګ وناموس

د هغه غریب سفر مدام زحمت وي

چې بیدار په اول غږ نه شي د کوس

په دروغ وعده کول د کوټې ځغاسته

د کوټې په سر به څو ځغلي سالوس

د دنیا له سرایه تله دي له ارمانه

که پينځه کاله ژوندون وي که پنځوس

ته به څه سرفرازي مومې په دین کې

په هر دم يې د بې دینو قدمبوس

که کردار د حمید سم په ګفتار نه وي

لکه وکاندي بې وقته بانګ خروس