...

عبدالحمید مومند

د فردوس په ښادو ښاد شه رهنما ګډ

چې يې زه کړمه په سیمه د آشنا ګډ

د رقیب کینه مې خوا کهوي هسې

لکه مچ په آب و خور کې شي د چا ګډ

د تور خط لیکه يې ګډه په سپین مخ شوه

تور و سپین زما د سترګو شو په دا ګډ

پرېکوو ته سر ټیټ د ګلو ښاخ کا

چې د باغ په کناره شي دلربا ګډ

په ګډون مې زړه هیڅ تسلي نه شي

څو مې یار را سره نه شي خوا په خوا ګډ

د وفا د طعام خوند به په ځای نه وي

که نمک ورسره نه وي د جفا ګډ

بېلتانه د وصل خیال راڅخه خور کړ

په رمه باندې لېوه شه د موسی ګډ

محبت لکه مزری ماتوي وژي

هسې رنګ د زړه په خونه شه زما ګډ

زنګوي هسې یاران د حمید فکر

لکه باد د ګلو ښاخ کا په نڅا ګډ