...

عبدالحمید مومند

لګي لا د خط په وخت د یار عتاب سخت

وي د شپې باد و باران سیلۍ سېلاب سخت

تر اول حسن اخر عالي دماغ وي

شي له شومې په سړي د سحر خواب سخت

د مخ پټي ښکلي حسن کشش ډېر کا

ولې تاب وي دا وریځې د آفتاب سخت

بې د یار له مړاوو سترګو چې کج ګوري

ګڼه نه کا رنځوران چا ته جواب سخت

دوزخي غوندې په هجر کې د ترکو

تر یوه عذاب پېڅمه بل عذاب سخت

عاشقۍ په عرصات یم ودرولی

ورکومه هر ساعت حساب کتاب سخت

په لیده مې د یار وتښتي رنګ هسې

لکه نور په کتان لګي د مهتاب سخت

له خونخوارو سترګو څه شفقت غواړې

مقرر چې وي په زړه اهل قصاب سخت

څوک دې صبر آرام نه غواړي په عشق کې

د ازل کابت دي کښلي په دا باب سخت

لا پړ کېږي نښتې ښکار تر ښکاري لاندې

ځکه وصل ته حمید کا اضطراب سخت