چې ګلکوني جامې اغوندي سواري کا

خدای زده بیا د چا د قتل تیاري کا

په خلوت د خلوتیانو کوي لويې

زاهدان له زهده ځکه فراري کا

په رموز یې د سرو شونډو نه پوهېږم

چې د خلکو غمخواري که خوانخواري کا

تویوي په لپو لپو دُر د اوښو

چې مې سترګې د دیدن خریداري کا

ګلرخان د هغو ځای په رخسار ورکا

چې شبنم غوندې شبګیر و بیداري کا

هسې پټ مهر په قهر کې کا ښکلی

لکه څوک په کفرستان کې دینداري کا

د هغه حسن تعریف په کوم زبان کړم

چې یوسف غوندې مهروی يې ریباري کا

له هغو سترګو څوک څرنګه ژوندی ځي

چې خدنګ يې د نظر زخم کاري کا

پریښتې د چا په درد نه دي دردمنې

و خوبانو ته حمید پوچه زاري کا