چې په مخ يې زد وګیر د خط آغاز کا

نور بدل د ساده رویو ناز په نیاز کا

د ښه مخ همای هاله کا په چا سینوری

چې شهپر دخط و خال راوړي پرواز کا

چې د دې ابر باران ورباندې ښکی شي

بې ثمره سروې ځان ثمر ته ته ساز کا

خاص خلوت د ښکلیو عام په وخت د خط شي

کم قوت مریه له هر چا سره راز کا

چې د ترکو په جادو ړانده کاڼه دي

بېهوده ورته ناصح د پند آواز کا

لږ ژوندون په عاشق ډېر کا د یار هجر

لنډ منزل یوازې تله دور و دراز کا

دا وريځې میاشت قدري وي په لیده کې

نوخطان بې ځایه نه کاندي که ناز کا

د رښتینې مینې آه و فریاد نه وي

لکه شمع پټه خوله سوز و ګداز کا

خدای مې یار ته رقیبان تر فهمه ښه کړه

ګڼه ښکار د چتو کله کټه باز کا

حقیقت به د حمید ورته معلوم شي

که يې غوږ په ترانه څوک د مجاز کا