اول ولوله آیت د “لن تنا”

هاله لاف د محبت کړه د آشنا

څو دې سر په تنه پورې مال په ځای دی

نشته ځای در کې هرګز د دې وینا

محبت په قیل و قال نه شي په حال شي

څوک به څو په رڼا ځغلي د برېښنا

چې منګولې يې د ترکو په زړه ګرځي

ډوب په وینو کې لړمون شه د حنا

چې يې زړه د عشق په تېغ سوری سوری شي

لا علاج کاندي فریاد لکه سُرنا

کامیابي په عشق کې نشته زړه چول دي

هر نفس په تشه تشه تمنا

چې د عشق هوسناکي ورته په خوا شي

ډېر ویرژلي کاندي ګډ په تن تنا

په هنر هنر يې زړه را څخه یووړ

راته شو یار و ریبار طوطي مینا

خدای دې ګونګ کاندي حمید په هغه ژبه

چې به بې ښکلیو پرې کا د چا ثنا