امیر حمزہ شینواری
عشقه چې شو
خپل درنه صفات غلط
ځکه دې ښاېست شولو په ذات غلط
هر څه دې
منمه خو وجدانه ته
تل يې د ښايست
په التفات غلط
څو چې مینه
رنګ د حسن وانخلي
هومره د دې
دواړو ملاقات غلط
حسنه څه خبر
وم چې طالب ته يې
خدایږو شومه
ستا په عنایات غلط
شېخه له صهبا
سره چې سم نه يې
غږ دې شولو
خور د کرامات غلط
غم به شي غلط
په نندارو صحیح
ځنګه به منزل
شې د اوقات غلط
مخ چي صراحي
ته زه حمزه کړمه
راشي په دې
کار مې، شې برسات غلط