امیر حمزہ شینواری
رقیب سور مې
دی په سر لکه عسس
په زور زور
مې غږوي لکه جرس
په دا شان یې
کړم عارې له عقل و هوشه
چې مې وهم
شولو هر تار د نفس
په اتش به د
هجران اخر سوخته شم
یم انسان په
اصلیت نه یم ققنس
په صحرا کې د
الفت پښې ابله یون کړم
د نېزې نه يې
سوا دی خار و خس
نه پوهېږم
اوس تلاش په کوم طرف کړم
په فرقت کې
مې خطا کړو پېش و پس
سل قدمه چې
اشنا وته نزدې شم
نو هزار قدمه
پرېوځمه واپس
زه حمزه په
عاشقانو کې یم داسې
لکه وي بې
مصالحې غوړ و عدس