محمود دلګیر
مرګ
مې امید شو په وحشي عذاب کې ژوند کومه
د
چا د سترګو د نفرت ځواب کې ژوند کومه
هغه
مرغۍ شوم چې په دام کې د صیاد هېره وي
هغه
زخمي کب یم چې شور دریاب کې ژوند کومه
سمندر
هم دم په دم لېږي د موجو فوجونه
یوه
خالیګاه یم په غریب حباب کې ژوند کومه
یوه
پیاله ګرمه بوسه راکه د حلول لب شکر
ډېر
تندغری مې د سترګو قاب کې ژوند کومه
کله
نا کله د خوبانو د مجلس بحث یم
کله
نا کله خو پخپل غیاب کې ژوند کومه
لکه
نکهت رانه په تلو شوله ځواني، خفه یم
هسې
تش رنګ به د خپل ځان ګلاب کې ژوند کومه
یوه
جمله قبر یمه ډک یمه له ډېرو معنو
ډېر
مختصر د هدېرې کتاب کې ژوند کومه
لکه
دلګیر به دې پخپل نی نوا وزنګوم
د
ذوق نشه یمه د فن شراب کې ژوند کومه