محمود دلګیر
اول
مخ شوو بیا میین بیا نظاره شوو
بیا
په یو، بل پسې دواړه اواره شوو
داسې
رنګ و چې د رنګ بازار یې چپ کړ
زه
او خپل فطرت چې خپل رنګ کې ښکاره شوو
څوک
چې ما ګوري، هغه به راکې درک کړي
مونږه
دواړه د یو، بل استعاره شوو
لېونتوب
رونمایي نښانې ندي
ډېر
تر خپلو ګرېوانو په زړه پاره شوو
همنشین
د ستورو ندی، مقام دا دی
که
په حسن د سپوږمۍ کې ستاره شوو
دلته
ګل او حسن دواړه بې معنا وو
مونږه
ځکه له هجومه کناره شوو
نه یې
اوري زمین زاد نه اسمان مېشتي
موږ
دلګیره د مات زړه هغه ناره شوو