محمود دلګیر
مګر
چا ته به سازېږي د چا تخت دی
هغه
لوڅه ونه ګوره زما بخت دی
سوړ
موسم سره د لمر شي طبع سسته
له
ما څه ګیله چې ستا د طرز کرخت دی
زه
هم ستړی یم له ژونده، څوک هم نشته
او
بازار ته هم راغلی زما رخت دی
ژوند
یو نوم د شپو او ورځو د تکرار دی
د
هادي ملا خبره ضرب د وخت دی
ته
چې ځې لکه اوبه په مخ دې ښه شه
مات
به نه شي دلګیر، غرونو نه هم سخت دی