محمود دلګیر
لاړې
اخر هم د نسترن لاندې ویده شولې
خاورې
مجنون کړی وې وطن لاندې ویده شولې
اوس
چې مو منزل لکه د لمر له کنډاو وموسېد
نه
پرېږدم همته! که څرمن لاندې ویده شولې
غېږه
د بانو وي میکده پیالې یې ډکې وي
زړه!
د خمار څه معنا؟ عدن لاندې ویده شولې!
خوند
کړي دا تکرار، چې د نکهت لباس یې واغوندې
یو ځل
که د ګل د پیراهن لاندې ویده شولې
سترګو
یې له نازه کړه خوله خلاصه؛ بنده، ته مګر
لاړې
د یوې ادا دیدن لاندې ویده شولې
بزم
د غزل ګرم دلګیره، ته نیمه شمع
بیا
په څه هوا سوي ګردن لاندې ویده شولې