محمود دلګیر
د
شهرنو د زېب زوال دی حسن دارې لاړې
د
هجر ملک ته د نازونو اداکارې لاړې
زه
د دې ښار د موسمونو مزاج ښه پېژنم
دلته
نه ډېرو زورورو کډې خوارې لاړې
زما
د وخت او د لهجې د ادب ماهې نجونې
د
خپل وجود زندان ته هغسې فنکارې لاړې
د
وخت متل دی چې غل نه درومي نو مل دې درومي
دلته
له ډېرو صورتونو نه هیندارې لاړې
زما
وسعت فراواني دی د معنو د ماهیت
زما
خبرې لکه ژوند پر هرې لارې لاړې
ما
د یوسف او د کنعان المیه بیا تازه کړه
زما
یعقوب ته سلام کړه که یې په لارې لاړې
وې ګنګوسې
وې تلوسې د غزل خوانو په وار
نه
و دلګیر غزل سرا، د ذوق خمارې لاړې