نظم الدین ندرت
که
لازمي نۀ وه پۀ ما پورې سایه ولې بیا
وه
پۀ خلل د تنهایۍ کې راسره ولې بیا
زۀ
خو یې مخ ته د ولاړ ساعت پڅیر وم ولاړ
لکه
لمحه راسره نۀ ایساریده ولې بیا
مونږ
خو دعوه د کوم شعور پۀ ارتقاء کوله
تایدیده
د عادتونو نظریه ولې بیا
رایګاني
ده د شهرت، ښه نو خرڅیږي لا هم
پۀ
دکانونو کې هندارې سرچپه ولې بیا
چې
پۀ زوال یې د امکان یمه خبر ندرته!
پۀ
هغه لار مې ځان ته ورکړله دوکه ولې بیا