کامګار خټک
زما
غوندې به نه وي مخمور په ميخانه کې
نه تا غوندې صنم شته د آذر په بتخانه کې
په
زلفو کې دې بند کړم چيرې نه وي چې مې خلاص کړې
زه خوښ يم دلربا تل په دا بندي خانه کې
ما
زار د خپلې مينې چا ته نه و ښکاره کړی
رسوا کړم خپلو اوښيو په دا درسته زمانه کې
هميش
به يې په شمع جانګداز و هسې کله
که نه وي خپله مينه لکه اور په ويرانه کې
مخ
دې لکه ګنج دی پرې مارونه تورې زلفې
مونده شي تور مارونه تل په لويه خزانه کې
د
عشق له برکته دام و دد، د ده خدمت کړ
که حال د مجنون واورې د ليلی په افسانه کې
ګلونه
يې په شمع جامې څيرې په بدن که
عجب اثر پيدا دی د بلبل په ترانه کې
چې
منع زما کاندي د دلبرو له جواره
هرګز نه وينم چارې د انصاف په فرزانه کې
کامګار
يې ليونی کړ په غمزه د تورو سترګو
څه عقل شعور غواړې اوس په هسې ديوانه کې