کامګار خټک
ستا
چې کرهوۍ غوږ د کبریا پاس
څه به اورې د خوارانو التماس
ترحم
چې په خوارانو باندې نه کړې
ستا په خپلې خوارۍ نه کيږي وسواس
هغه
شان به واورې ته له زورورو
چې کمزوري ته ويل کړې کوز و پاس
تېرې
شوې ناکړدې به فراموش کړې
که دې وليدې ناپسندې د عباس
دا
متل دی چې کرې هغه به ريبې
د عمل جزا مونده شي لاس په لاس
په
جنت کې به هغه خوشې هوس کا
چې نګاه لري په غير و خپل حواس
همېشه
کړه دستګيري د عاجزانو
که پايه غواړې د خضر د الياس
د
اخلاص کوټ که چاپير له ځانه، نه کړې
د ايمان وخت به دې لوټ کاندي خناس
لکه
تللې اوبه نه راځي په بيارته
که څوک وکاندي د خپل ژوندون قياس
په
دا عمر څه اميد کوې کامګاره
چې يې ايښی دی په باد باندې اساس