کامګار خټک
نن
بلبل دا رنګ په سر د ګل زار زار کړ
چې را پورې محبت د ګلنار نار کړ
شيخه
څه په ګنج کې ناست يې تماشه کړې
بيا د هر دلبر په غاړه بهار هار کړ
د
سبا باد يې پلو له مخه واخيست
دا منت يې په ما څومره انبار بار کړ
هر
څوک غم د خپل غمخوار هميشه کاندي
تا له خپله لاسه ولې غمخوار خوار کړ
په
ملال کاته د ستا سترګو بيمار کړم
تورو زلفو له دې اړاند په بيمار مار کړ
نور
دې څه وېره ښه يې راته رقيبه
چې قبول په عشق کې ما د دلدار دار کړ
زه
کامګار يې ځکه وويستم له عقله
چې ما خوښ د زړه په غوړو هوښيار يار کړ