عبدالقادر خان خټک
اې
چې په فکر د هيچا نه وي کړې
زاړه به کله د خوارو نوي، کړې
باران د رحم ورباندې وُوره
چې بيا له مزکې زرغونه سوی کړې
اې
چې په فکر د هيچا نه وي کړې
زاړه به کله د خوارو نوي، کړې
باران د رحم ورباندې وُوره
چې بيا له مزکې زرغونه سوی کړې