عبدالقادر خان خټک
چې
همت دې د ټپوس دی ځان باز مه کړه
ځان په رسم د جانبازو جانباز مه کړه
چې
محتاجو ته محتاج وي ډير خسيس دی
بې نيازو بل هيچا ته نياز مه کړه
اسبابونه
د ناز راوړه هله ناز کړه
ستا چې هيڅ اسباب د ناز نشته ناز مه کړه
امتياز
و دوست دښمن و بله ګران دی
بې له خپله دله هيڅوک همراز مه کړه
د
اتمام سعی کوه چې کار شروع کړي
يا هرګز اول د چارې اغاز مه کړه
د
خبرو په لذت که خبردار یې
بيهوده بيرون له شونډو آواز مه کړه
که
دې لوستی د لا ترکنو آيت دی
سکه هرګز د ظالمانو اعزاز مه کړه
توَلّا
وتَبرّا د ايمان څانګ دی
چې دې وا څانګونه نشته پرواز مه کړه
په ليمه به ستا جفا عبد القادر وړي
په شړل یې په مراد د غماز مه کړه