عبدالقادر خان خټک
دا
وينا مې د بيمار خاطر شافي ده
يوه زړه لره يوه مينه کافي ده
په
ازل یې زما درد د نورو صاف کړه
له ساقي سره زما سينه صافي ده
د
هر ګل احسان یې داغ په خاطر ايښی
د ځوانمرد سينه داغ داغ په تلافي ده
چې
له نورو د انصاف طمع لرينه
په مذهب زما همدا بې انصافي ده
سخندان
به یې په کومه خوله بيان کا
ستا د خولې تشبيه راوړه موشګافي ده
ابلهان به یې باور په آشنایي کا
د هر چا چې په وعده کې خلافي ده
د زربفتو په اودو به څه پوهیږي؟
چې پیشه یې همیشه خمتابافي ده
هیڅ پېغور د عصیان مه کوه و ما ته
تر ګناه مې د دوست زیاته معافي ده
مرد یې مه ګڼه چې لافي بې کردې کا
مرد کرده بې لافو کا، ښځه لافي ده
د خپل ځان لپاره نیم درم اسراف دی
چې په بل خونه ښندي، بې اسرافي ده
خو هم دا عبدالقادر ته بیا بیا وایه
یوه زړه لره یوه مینه کافي ده