خوښ له وصله نه شوم د هجران له غمه زه
 نه کړم په ګل مينه د خزان له غمه زه

خلق راته وایي چې زحمت دې لا دوا دی
 لا ښه چې یې خلاص شوم د درمان له غمه زه

سر دی په جهان کې د همه واړو ښاديو
 نه دې شم بيغمه د خوبان له غمه زه

زه چې د خپل يار په کویی کې کېناستم مقيم شوم
 کېناستم بېغمه د جانان له غمه زه

اوس به له دی پسه د خپل ځان په غم اخته شم
 ډير په زړه زهير شوم د جهان له غمه زه

غم دی له ازله په نصيب د عاشقانو
 ځکه نه خلاصيږي يو زمان له غمه زه

ما عبد القادر چې دا غزل د فراق ووېل

 رشک به کړم په وښکيو د باران له غمه زه