عبدالقادر خان خټک
نمر
سپوږمۍ مزکه آسمان
ځای په ځای په ځان حيران
اوبه
سر وهي په کاڼو
شپه او ورځ کاندي افغان
لړمون
سوی د آتش دی
باد هم ګرځي سرګردان
چې نشان یې مونده نه شي
څوک به مومي بې نشان
نمر
سپوږمۍ مزکه آسمان
ځای په ځای په ځان حيران
اوبه
سر وهي په کاڼو
شپه او ورځ کاندي افغان
لړمون
سوی د آتش دی
باد هم ګرځي سرګردان
چې نشان یې مونده نه شي
څوک به مومي بې نشان