عبدالقادر خان خټک
صباحت
د ولايت نمک له هنده
د دې دواړو یې ساز شوی زما جنده
د
کوثر د اوبو آب دې مخ لرينه
د مشتاقو ځنې نه ماتيږي تنده
په
دا دوه حرفه ادا مسلماني ده
هر چې نه پسندي په ځان په چا مه پسنده
هر
پيوند یې د ذلت قطعيت کاندي
بادشاهي تر تا قربان د عزت کنده
چې
یې اوس په ټولولو نه مړيږي
هم دا خپل دولت به وکا پتا شنده
د
زاهد له صومعې عبد القادره!
ووځه مراد د خپل خاطر غواړه له رنده