ما چې فهم وکړو د دې دور په بر بست
 شکست یې په درستي کې دی درستي یې په شکست

هيڅوک هوښیار نشته د دنيا په خرابات کې
 څوک مستي په می کا څوک د يار په شونډو مست

سل ځله پياله د صافو ورکړه ترې واوړي
 هر چې یې پياله د دُر د نصيب وي په الت

پاڅي ستا په ناسته غم اندوه، له ما نه لاله
 جګي جګي! تل کړه دا برخاست او دا نشست

څه نسبت د مينې چې فرښته به یې په سپي کا
 خاندي و رقيب ته يار همه زما په قست

هر چې معنوي فقر یې بیامونده له حقه
 لا به محبت د زړه په نيست لري تر هست

لوی هلک به واړه آخر تا ته و جار وزي
 ځان که لکه مزکه کړي عبدالقادره پست