ربه زړه د رقیب نرم په احسان کړې

دا هندو راباندې څخو مسلمان کړې

زما صبر تېره توره کړې په عشق کې

رقیبان ورباندې غوڅ په خپل ګمان کړې

چې خاطر د آهو چشمو ترې وحشت خوري

هغه واړه ودانۍ زما دامان کړې

اور زما د دین دنیا په کور کړې پورې

څو مې عذر په عزت د عشق مهمان کړې

چې روښان د یار د مخ په ډېوه نه وي

وران زما د زندګۍ ځان ومان کړې

یا زمان د یار د وصل کړې را نوی

یا مې عمر په هجران کې یو زمان کړې

چې مدام په نغوته کار کا د اغیارو

له دغه کاره مې یار څخو پښېمان کړې

رقیبان مې د هجران په اور کې ولي

د خلیل په دود مې ربه په امان کړې

ګوره نن په ځیر ځیر مخ د یار حمیده!

چې سبا ورپسې لاس مږې ارمان کړې