...

عبدالحمید مومند

له حیا دې آيینه په مخ کې آب شوه

په فراق دې ګونه زېړه د آفتاب شوه

ورځ په ورځ دې روښنایي د مخ زیاتېږي

نوې میاشت چې دې روانه په رکاب شوه

چې يې ګل د ستا د مخ په ګرېوان کښېښو

شګوفه د زړه په وینو کې غرقاب شوه

چې حاضر په عدالت شه ستا د حسن

ګونګه ژبه د سوسن په سوال جواب شوه

بیا به ولګوي اور د چا په خونه

چې له قهره د سمن بشره ګلاب شوه

چې مشغول د ستا د مخ په خال و خط شوم

مشغولا را څخه پاتې د کتاب شوه

ته چې توره تېروې زه در پوهېږم

مقرر شهیدي زما په باب شوه

ستا د غم له ډېرو اوښو چې تل ژاړم

د حیمد خونه په مخ کې د سېلاب شوه