عبدالحمید مومند
هغه مخ کړم مبتلا په تأسف
چې یې لاس په تأسف مږي یوسف
بې له دې چې يې له سره ځان قربان کړم
ګڼه نه يې شته هیڅوک د حسن کف
چې مې یار له خوبه ویښ نه کړې نسیمه
ګوره الوځه په ورو په تلطف
ما دی سر ومال و ښکلیو ته نومړی
و به نه کړم له دې عهده تخلف
چې په ما د صبر دم لولې ناصحه
خپله خوله ستړې کوې په دا چف چف
چې د ښکلیو کش مکش پرې نه تېرېږي
په دا هسې سلامته ږیره
تف
که آشنا د حمید مرګ ته وي زړه کړی
په ښه کار کې دی، څه ډيل و توقف