...

عبدالحمید مومند

په نظر چې مې دې وکوټه د دل سر

اوس تبه په ښو خبرو د ګایل سر

لږ لږ مهر دې تمام بې دل و جان کړم

نری اور د کنارې شه په ځنګل سر

څه د سر وهلو وېره ښیي ما ته

لکه شمع تازه کېږم په بل بل سر

راکوي مبارکي فرښتګانې

هغه وخت چې راته یار شي په ښکنځل سر

سر درد مې د جنت د غوښتو ورک شي

چې ناڅاپه چېرې شم ستا په بورجل سر

خال وخط دې هسې چارې په مخ وکړې

لکه ګل شي د هاتیانو په غوبل سر

دلته کار د افلاطون د تدبیر نشته

کاروبار کېږي د عشق واړه په خپل سر

چې د وصل په عوض کې نه قبلېږي

حمید څه کاندي دا هسې نا قابل سر