اشرف خان هجري
یاره راشه په یوه وطن ما وا کړو
له خاطره مبرا اوږده رجا کړو
لاس په لاس به سره ګرځو غنیمت دی
صلاح نه ده چې د نن طمع صبا کړو
له ازل شین سپهر جفاکار دی
خطايي ده که نن موږ طمع وفا کړو
څو یاران لکه رمه هسې غنچه وو
د هجران لیوه په زور سره جدا کړو
مجلسي یارانو کوچ وه که له دهره
موږ به څو حیات اخر په دا فنا کړو
څوک به څشکله امید د عیش کاندي
په دا دار یې همه غم لره پیدا کړو
یاره ته به هجري پرېنښودې په روغه
په ستم سره بېل جور د بادشاه کړو