هغه ورځ د هجر غم لره سزا شوم 

چې له یاره په ژړا ژړا جدا شوم

ما هله ماتم د ځان وکړ په وینو

چې اټک و ته مې شا کړه په ژړا شوم

اوس به څه د وطن کاڼي بوټي ژاړم

د رخصت سلام مې کړی ترې بدا شوم

یو ناوک مې په دل لک راوړه له روه

ځار و جار مې د باغ ونکړ خطا شوم

په محنت مې یو ریاض جور کا په دهر

لا مې ګل بوی کړی نه ځینې جدا شوم

لوی فلک په خندا شین شه له هوسه

چې هودی جبل په مخ زه ورته شا شوم

یو پاړو په دکن نشته چې مې دم کا

ګرفتار په کنجکاو د اژدعا شوم

د هوسۍ په ښکر برات د وصل مخ شه

چې راپورې په بدۍ د نربدا شوم

د وصال و دل مې ګنج پر نازېدلم

تار و مار همه د هجر په وغا شوم

نن به څه له هجر زار کوم و چا ته

ما پخپله غم خرید که چې اشنا شوم

بس غبار د هجر بخت راڅخه ګم کا

په بللل بلل یې ستړی په صدا شوم

زه خټک د یار طلب کړم مونده نشي

له ناکامه یې له غم سره ملیا شوم