دروېش درانی
جانانه! نور څه ما لره اوس کم راځي په مخه
چې هري خوا ته مخه کړم ستا غم راځي په مخه
چې تا ته در روان یم یو عالم راسره درومې
له تا چې را روان شم یو عالم راځي په مخه
دا څوک په ډېر افسوس وايي: دا څومره کږه شوه
په زر کسه کې ما لره یو سم راځي په مخه
یو څوک مې پر ورغوي باندې بله ډېوه کېږدي
د میني په مزل کې چې تورتم راځي په مخه
موږ غواړو چې هغو ته هم په ګوتو ور کړو تُوره
دروېشه! خاوندان چې د قلم راځي په مخه