چې د شک له زنګه پاک خاطر د مرد وي

ورته یو بستر د خوب صف د نبرد وي

په هیڅ شي به مزاحم بې امره نشي

لبالب که دا جهان همه په درد وي

هغه مرد چې مزاح د دهر پوی شه

په زحمت کې هوس کا له ډاره فرد وي

غم ښادي شتاب د عمر هسې تېر کا

لکه باد موجونه کا په مخ یې ګرد وي

په دنیا که دانا مرد غواړې هغه دی

چې یې زړه له بېوفا چارونه سرد وي

د درم حاصل محال دی بې نصیبه

که وسعت د زمکې واړه سیم وزر وي

نهایت یې د ګردون ګردش ایرې کا

زرکشي محل د شاه که لاجورد وي

که باریک نظر په کار د جهان وکړي

کشمکش یې بر جنس بازې د نرد وي

نراد بې عذره کشش د مهر کاندي

په هر شان چې مهیا د تاس اورد وي

د هر چا په غاړه ډور د نصیب وینم

په ستم یې هورې بیايی چې یې خورد وي

تر صفال یې د همت نظر ته هیڅ دی

که هجري ته اماده د زر و جرد وي