اشرف خان هجري
چې لیده شي په دیدو کې عمر دا دی
بیګانه غوندې ګذر کا که اشنا دی
په یارۍ یې باور مه کوه نادانه
وفا نه لري په رب ګو لا بقا دی
که هر څو عمر عزیز بدل یې نشته
ولې نه ارزي په جو چې بیوفا دی
لا پرون مهر د عمر په مشرق وه
نن لیده شي په مغرب په غرغړا دی
دا شتاب چې ما له عمره تجربه کړ
هسې تاو په تله کې کله د صبا دی
نهایت به جام د هجر تناول کا
هر بشر چې پیدا شوی په دنیا دی
په دا څو ګامه بقا چې بې وفا ده
هر چې قدر د یار نه لري خطا دی
چې اول تر ګل فدا پسې یې چپ کا
که په قدر د یار پوه وايي بورا دی
هجري فخر په یارۍ د زمان مه کړه
دا عمل په اخر بینو ناروا دی